در حقیقت، "کوثر" مهمترین عضو از خانواده تولیدات صنعت هوایی نیروهای مسلح و نتیجه نزدیک به ۳ دهه تلاش برای توسعه توان هواپیماسازی در کشور محسوب می شود. اما داستان خودکفایی کشورمان در این زمینه از کجا شروع شد؟
هواپیمای آموزشی رزمی کوثر پیش از پرواز
هواپیماهای آموزشی برای فراگیری مراحل پیشرفته پرواز، از جمله مهمترین حلقه های چرخه تربیت خلبانان نظامی برای مأموریت های رزمی هستند.نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایراننیز به عنوان یکی از مهمترین بازوان دفاعی کشور که از انواع هواپیماهای شکاری، رهگیر و بمب افکن در مأموریت های رزمی بهره می برد با توجه به اجرای تمام مراحل آموزشی خلبانان در داخل کشور، نیازمند هواپیماهای مختلف برای این مراحل است.
هواپیمای آموزشی سیمرغ
اولین پروازهای جنگنده آذرخش
مشخصات عملکردی این جنگنده از جنبه های مختلف قابل قبول بوده به طوری که بیش از ۳۰ کشور مختلف آن را به خدمت گرفته و هم اکنون نیز کشورهای زیادی با اجرای بهینه سازی های مختلف همچنان از آن استفاده می کنند. این جنگنده ۱۴.۴۵ متری دارای دهانه بال ۸.۱۳ متر، جرم خالی حدود ۴۳۵۰ کیلوگرم و توانایی حمل ۳۱۷۵ کیلوگرم محموله جنگی دارد.
پرواز جمع جنگنده های صاعقه
هواپیمای صاعقه در دو دو مدل تک و دو نفره طراحی و ساخته شده است.
از صاعقه به کوثر رسیدیم
در جریان رونمایی از جنگنده کوثر اطلاعات جالبی درباره وضعیت جنگنده های قبلی و همچنین درصد بومی سازی در این هواپیمای جدید اشاره شده که صداقت و صراحت بیان آن قابل تحسین است.بر اساس اطلاعات منتشره ۵ فروند از هواپیمای صاعقه ۱ ساخته شده است و میزان بومی سازی در این هواپیما در سال ۱۳۸۸ در حدود ۵۶ درصد بوده است. هواپیمای صاعقه ۲ که تنها ۱ فروند از آن ساخته شده به عدد بومی سازی ۶۵ درصد رسیده و در جنگنده کوثر این عدد به رقم تحسین برانگیز ۸۸ درصد رسیده است.
وضعیت جنگنده های صاعقه و کوثر
به زبان ساده می توان گفت یک هواپیمای رزمی از بخش های کلی به اسم سازه، الکترونیک پروازی، پیشران و تسلیحات تشکیل می شود.اتفاق مهم آن است که اکنون در بخش ساخت سازه به خوکفایی ۱۰۰ درصد رسیده ایم. در بخش سیم کشی و یا اصطلاحا وایرینگ این عدد در هواپیمای کوثر نیز ۱۰۰ درصد و در بخش سامانه های اویونیکی در حدود ۹۰ درصد است. در داخل کابین هواپیما شاهد یک تغییر بسیار بنیادی نسبت به خانواده اف ۵ هستیم و مشاهده می شود که نمایشگرهای دیجیتالی مدرن، جایگزین آلات دقیق قدیمی شده اند.
بخشی از مراحل ساخت جنگنده کوثر
این نمایشگرهای دیجیتال که اطلاعات لازم در مورد وضعیت وسیله پرنده مانند ارتفاع پروازی، زوایه نسبت به افق، سرعت، میزان سوخت و ... را در اختیار خلبان قرار می دهد مزیت های بزرگی نسبت به نمایشگرهای عقربه ای (آنالوگ) قدیمی دارد که از جمله مهمترین آن، کم کردن فشار روانی خلبان و افزایش دقت و راندمان است. در کابین های قدیمی خلبان بایستی به صورت همزمان عقربه های مختلفی را کنترل کرده و همزمان به عملیات پروازی و همچنین در صورت لزوم درگیری و اجرای آتش نیز توجه نماید.
همان طور که درباره کوثر گفته شده این هواپیما در نقش آموزشی و پشتیبانی نزدیک هوایی مورد استفاده قرار می گیرد. داشتن یک کابین با نمایشگرهای دیجیتالی، خلبانان جوان را برای پذیرش جنگنده های جدید و مدرن آشنا کرده و در زمان و هزینه های آموزشی در هواپیماهای رزمی نسل بعد باعث صرفه جویی می شود.
جت کوثر در مراحل اولیه آزمایش های پروازی
از دیگر ویژگی های بارز این جنگنده، نصب نمایشگر سربالاHUDبرای خلبان است که دقت نشانه روی را با نمایش محاسبات در مقابل خلبان افزایش می دهد. بهره برداری ازHUDخصوصا برای جنگنده هایی که از سلاح غیرهدایت شونده استفاده می کنند به دلیل اینکه دقت محاسبات بالستیکی پرتاب بمب و یا راکت را بالا می برند از اهمیت بالایی برخوردار است.البته بر اساس اعلام مسئولین امر این هواپیما توان حمل بمب های هدایت اپتیکی و لیزری را نیز در کنار انواع موشک های هوا به هوا دارد.
نمایشگرهای به کار رفته در جنگنده کوثر - در گوشه تصویر و در بنر به یک رادار اشاره شده که با فلش قرمز مشخص شده است
یکی دیگر از ویژگی های جت رزمی کوثر، بهره گیری از رادار پیشرفته و چندمنظوره است که به طور خاص برای این هواپیما توسعه داده شده و از نظر ظاهری شکل رادوم یا پوشش جلوی هواپیما متفاوت است و به همین منظور اهداف مختلف بر روی نشانگر داخل کابین برای خلبان به نمایش در می آید، ضمن آنکهبهره گیری از سامانه های هشدار دهنده راداری(RWR)، شناسایی دوست از دشمن جهت رهگیری هوایی(IFF)، مدیریت سلاح و پردازشگر تسلیحات، پرتابگرهای چف/ فلیر، رادیو نسل جدید جهت ارتباط ایمن نیز مورد توجه قرار گرفته است که هریک به صورت بومی طراحی و توسعه یافته ضمن آنکه هواپیما در بحث ناوبری از سامانه های نسل جدید ناوبری تاکتیکی (TACAN) و ترکیبی (INS/GPS لیزری) بهره می گیرد..
صندلی پرتاب شونده خلبان و ارابه فرود دو قطعه بسیار حساس و استراتژیک دیگر هستند که با بومی سازی کامل در کشور بر روی هواپیمای کوثر نصب شده اند. صندلی پرتاب شونده خلبانان از نوع "صفر صفر" بوده یعنی می توانند حتی در سرعت صفر و ارتفاع صفر نیز اقدام به خارج کردن خلبان از جنگنده بکنند.
آزمایش صندلی پرتاب ایرانی
موتور توربوجت اوج
اما شاید حساس ترین و چالش برانگیز ترین بخش مربوط به ساخت هر جنگنده ای مربوط به سیستم پیشران آن باشد.در این هواپیما از دو دستگاه موتور توربوجت اوج استفاده شده که در حقیقت مدل ایرانیزه شده موتور آمریکاییJ-۸۵بوده و بر اساس اعلام مسئولین تا ۹۰ درصد آن بومی سازی شده است. کوثر با استفاده از دو موتور اوج توانایی دستیابی به سقف پرواز ۴۵۰۰۰ پا و حداکثر سرعت ۱.۵ ماخ را دارد.
کوثر: نتیجه اعتماد مجدد نیروهای مسلح به جوانان
در زمینه حضور بخش های دانشگاهی و شرکت های دانش بنیان در این پروژه نیز اعداد و ارقام بسیار خوبی اعلام شده چراکه در این طرح ۱۰ دانشگاه کشور به همراه ۷۲ شرکت پیمانکار، ۴۴ شرکت تامین کننده و ۶۳ شرکت دانش بنیان همکاری داشتند. حاصل این همکاری با مجموعه وزارت دفاع و نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران هواپیمای کوثر است که می توان آن را یک انقلاب در بخش هوایی کشور به حساب آورد. همچنین این پروژه برای ۴ هزار نفر اشتغال زایی داشته که خود رقمی قابل توجه محسوب می شود.
کوثر مسلما ابتدای راهی بسیار طولانی در بخش هوایی برای کشورمان محسوب می شود و می توان این پرنده جدید را نه فقط یک هواپیمای آموزشی / پشتیبانی رزمی و بلکه یک بستر برای آزمایش و توسعه بسیاری از فناوری ها در آینده دانست اما با همین اتفاق نیز جمهوری اسلامی ایران اولین کشور اسلامی است که توانسته چنین جنگنده مدرن و در حد نسل ۴ را بسازد و باید یه آن بالید و برای توسعه آن، از نیروهای مسلح و وزارت دفاع حمایت ویژه کرد.