شعارسال: حدود 20 سال است که در دانشگاه درس می‌دهم. سال اول که تازه‌کار بودم، به طرز عجیبی بین دانشجویان محبوبیت پیدا کردم. رابطه خوبی بین من و دانشجویان وجود داشت و برای همین معمولا با اصرار از من می‌خواستند با آنها به سفر بروم.

بسیاری از آنها از من می‌خواستند تا مسیری برایشان ترسیم کنم.

بسیاری از دانشجویانی که آنها را راهنمایی می‌کردم، به لطف همین راهنمایی‌های دوستانه فیلمساز شدند.

اما دانشجویان امروز فرق بسیار زیادی با آنها دارند. در واقع دره بسیار عمیقی بین من و آنها وجود دارد.

معمولا از نظر نمره به آنها کمک می‌کنم، اما در ترم گذشته به دلایلی مصلحت ندیدم که این کار را انجام دهم.

همین شد که عده زیادی از آنها قبول نشدند. به نظرم اگر چند ساعت درس می‌خواندند، قطعا قبول می‌شدند، اما این کار را هم نکردند. دانشجویان امروز – دست‌کم شاگردان خودم – ادبیات معاصر را نمی‌شناسند. از نمایش فقط روی صحنه رفتنش را بلدند. اسم برشت و بیضایی به گوششان نخورده است. فکر می‌کنم برای اینکه وضع آنها عوض شود، باید اوضاع اقتصادی عوض شود و مردم درآمد مناسبی داشته باشند. با بهتر‌شدن درآمدها، می‌توان امیدوار بود که دانشجویان به درس علاقه پیدا کنند. عامل مهم این مشکل – که بچه‌ها درس نمی‌خوانند- اوضاع اقتصادی و اجتماعی است.

از طرفی متأسفانه برخی از شاگردان من کمترین چیزی که می‌کشند، سیگار است. اگر روزی در جامعه ما امید به آینده وجود داشته باشد، آنها موفق‌تر مسیر دانش‌اندوزی را ادامه می‌دهند.

سایت شعارسال، با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از روزنامه همشهری، تاریخ انتشار: 6شهریور1397 ، کدخبر: 28543: www.newspaper.hamshahri.org