شعار سال : یکی از عواملی که شرایط فعلی را در اقتصاد ایران ایجاد کرده عمدتا به خاطر هنجاری دیدن اقتصاد از سوی حاکمیت و همچنین عمل‌گرایی و اتخاذ سیاست‌های اقتضایی در اقتصاد بوده است. اقتضایی بودن این سیاست‌ها عمدتاً به خاطر فشاری بوده است که از درون و بیرون بر اقتصاد ایران وارد شده است.

از زمان انقلاب تحولات بسیاری که اقتصاد ایران را دگرگون کرد رخ داده و دولت جدا از دوری جستن از تئوری، گرفتار یک نوع دفاع از خود شد که اقتصاد مهم‌ترین حوزه‌ای بود که می‌توانست سیستم را نگه دارد. در نتیجه از همان موقع (که از جنگ شروع می‌شود) اقتصاد برای بقا و سرویس دادن به سیستم سیاسی مورد استفاده قرار گرفت و بر همین منوال به طور شرطی شکل گرفت و بزرگ شد. دولت‌ها برای این عملکرد اقتصاد از دو ابزار استفاده کردند؛ اول گسترش بی‌رویه نقدینگی برای جبران اشتباهات انجام‌شده و دوم افزایش درآمدهای ارزی برای پایین نگه داشتن نرخ ارز به منظور حل مشکلاتی که گسترش نقدینگی ایجاد می‌کرد. این دو سیاست اشتباه اقتصاد ایران را وارد فازهای بحرانی کرد که رسیدیم به سال ۹۷ و سیاست‌هایی که باز با همان منطق اتخاذ شد و به جای اینکه کار را بهبود ببخشد بدتر کرد. اینها ریشه‌های مشکلات به‌وجود‌آمده در سال جاری است.

ولی می‌توانستیم در سال جاری بهتر عمل کنیم. مهم‌ترین مشکلی که داشتیم پذیرش ما نسبت به واقعیات بود. پذیرش این مساله که درگیری‌های متعدد با نظام جهانی، به هر دلیل درست یا نادرست، منجر به موج‌های بزرگ قیمتی در ایران می‌شود. حال به جای اینکه خود را برای این موج‌ها آماده کنیم، تلاش کردیم این موج‌ها را نفی کنیم. در نهایت این موج‌ها همیشه آمدند و با خود سیاستمداران و مدیران دولتی که شهامت هماهنگی با این موج‌ها را نداشتند کنار زدند. ایران 40 سال است که دارد این تجربه را تکرار می‌کند. من مشکل اساسی را در نداشتن تئوری اقتصاد در تصمیم‌گیری‌ها و عدم پذیرش مشکلات به وجود آمده می‌دانم. هرچند که اگر یک لایه پایین‌تر بیایم به مشکلات اجرایی متعددی می‌رسیم.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از فضای مجازی