او گفت:« علاوه بر آن، فاضلاب شهر بهبهان نیز به شادگان می ریزد. البته فاضلاب این شهر ابتدا به مارون و در ترکیب با آب زلال مارون به شادگان می ریزد و حقابه تالاب شادگان را تامین می کند. در خشکسالی های دهه اخیر، سد مخزنی مارون که 1میلیارد و200 میلیون مترمکعب مخزن آن است پر شد. با بارندگی های امسال و ورود 900 میلیون مترمکعب آب، اکنون دو سه هفته است که 170 مترمکعب آب رها شده است. با این همه بخشی از قسمت های آن هنوز خشک است ولی وضعیت به مراتب بهتری از 20 سال گذشته که خشکسالی بوده دارد.»

داسمه افزود:« علاوه بر اینکه تالاب از این فاضلاب مشروب می شود، آب بهبهان با فاضلاب ترکیب می شود و می رود برای آب شرب شهرهای جایزان، امیدیه، رامشیر و شادگان از رودخانه "مارون" تهیه می شود که آلوده به فاضلاب شهر بهبهان است. آبی که مقصد نهایی آن، تالاب بین المللی شادگان است.»

زباله های شهری در تالاب

این وکیل دادگستری هشدار داد:« علاوه بر فاضلاب، پسماند و زباله های شهری شادگان نیز بدون عملیات تفکیک، به دو نقطه تالاب می ریزد و این تالاب، محل دپوی زباله های شهری در تالاب بین المللی شادگان است. علاوه بر اینکه هیچگونه عملیات تفکیک زباله ای وجود ندارد و پسماندِ تر و خشک با هم در تالاب دپو می شود و شیرابه این زباله ها به تالاب بین المللی شادگان می ریزد.»

او از شهرداری شادگان می پرسد:« چرا شهرداری این تالاب را به عنوان محل دپو استفاده کرده است؟ اگر محل دیگری برای دپوی زباله ندارند اقلا شهرداری شادگان، با یک پیمانکار برای تفکیک زباله قرارداد ببندد و زباله های تر و خشک را از هم جدا کند و دفن و دفع اصولی داشته باشد؛ چرا که علاوه بر مشکلات محیط زیستی، این وضعیت، تهدید علیه بهداشت عمومی بوده و جرم است.»

داسمه در ادامه می گوید:« پساب مزارع نیشکر با ECبالا نیز به تالاب می ریزد و در بخش هایی از تالاب، نمک زارهایی را ایجاد کرده که حتی با چشم غیرمسلح نیز قابل رویت و تشخیص است.»

این فعال محیط زیست یادآور شد:« عدم تامین حقابه تالاب شادگان از رودخانه "جراحی" نیز یکی دیگر از مشکلات شادگان است. رودخانه جراحی از تلاقی رودخانه "مارون" و "اعلا" که در رامهرمز با هم یکی می شوند تشکیل شده است.»

او همچنین گفت:« احداث سد مخزنی "مارون" و "سد آریوبرزن" و آبیاری 10 هزارهکتار در شهرهای بالادست شادگان موجب شده این تالاب از حقابه طبیعی خویش محروم شود.»

فقدان پاسگاه محیط بانی

داسمه با اشاره به اینکه از دیگر مشکلات تالاب، نبود پاسگاه محیط بانی در منطقه است می پرسد:« چگونه می شود تالابی که به عنوان یک تالاب بین المللی در فهرست "کنوانسیون رامسر" ثبت شده و در "شورایعالی محیط زیست کشور" به عنوان "منطقه حفاظت شده" و بعدا "پناهگاه حیات وحش" ثبت شده ازداشتن یک پاسگاه محیط بانی محروم است؟»

او خبر داد:« اخیرا محیط بانان در اتاق هایی از "مرکز گردشگری روستای صراخیه" شادگان اسکان یافته اند و از تالاب حفاظت می کنند. در حالی که آنجا، یک مرکز بازدید برای گردشگران است و مناسب پاسگاه نیست.»

این فعال محیط زیست گفت:« همان زمان هم بنده اعتراض کردم و گفتم که پاسگاه محیط بانی باید جایی مناسب برخورد با متخلف و حفاظت باشد، اصلا این فضا مناسب این کار و حضور محیط بان ها نیست. دادستان خوزستان هم نامه زد به فرماندار و اداره کل محیط زیست که شما یک پاسگاه مجزا و مناسب داشته باشید.»

نشست منطقه ای برای نجات شادگان

در "نشست منطقه ای شورای تشکل های محیط زیستی و منابع طبیعی خوزستان" که در بهمن ماه امسال، در روستای صراخیه و با حضور بسیاری از انجمن های محیط زیست سراسر استان و با موضوع بررسی "وضعیت تالاب شادگان و و محیط زیست شادگان" و دیگر خشک شدن 1 میلیون و500 هزار نخل در شهر شادگان بود تمام مسائل حول محور شهر و تالاب شادگان، مورد بررسی قرار گرفت.

در آن نشست منطقه ای، تاکید شد مشکلات نخل ها نیز به تالاب شادگان مربوط است؛ وقتی حقابه تالاب از "مارون" تامین و پرداخت نمی شود خود به خود حق آب نخلستان ها نیز کم شده و خشک می شدند.

علاوه بر این، شرکت کنندگان با بررسی مسایل و مشکلات متعدد این تالاب و مستند به سمینارهای علمی و پژوهش های میدانی ارائه شده در این نشست اعلام کردند حذف حقابه های تالاب، ورود آلاینده های متعدد به تالاب به ویژه زهاب های شور "شرکت های توسعه نیشکر" سبب شده تا این اکوسیستم شکننده و زیستمندان آن به شدت آسیب ببیند. همچنین بی توجهی دستگاه های مسوول سبب شده در طول این سالیان بر فقر اقتصادی و تضعیف معیشت جوامع محلی افزوده شود که این روند سبب مهاجرت بیش از 20 هزار نفر از مردمان شهر و روستاهای شادگان به سایر نقاط شده است.

در بیانیه پایانی این نشست منطقه ای که خطاب به مدیران کل "سازمان آب و برق"، "جهاد کشاورزی" و "حفاظت محیط زیست" خوزستان نوشته شد، درخواست های شرکت کنندگان همراه با تاکید بر اینکه وضعیت تالاب بین المللی شادگان نیازمند تشکیل "کارگروه ویژه ملی و استانی" و تدوین "برنامه جامع نجات بخشی" است، در 7 بند به شرح زیر آمده است:

1- توقف بدون قید و شرط رهاسازی پساب ها و زه آب های حاصل از طرح های توسعه نیشکر به تالاب شادگان و ضرورت تدوین، اعلام و اجرای برنامه شرکت های خاطی برای تصفیه پساب های نیشکر به تالاب شادگان

2- تسریع در اجرا و تکمیل پروژه تصفیه خانه فاضلآب شهری شهر شادگان به تالاب شادگان

3- توقف هر گونه عملیات سد سازی جدید بر روی رودخانه های بالا دست تالاب شادگان که حقابه این تالاب را تامین می کرده اند اعم از رودخانه ....

4- اعلام برنامه زمانبندی از سوی دستگاه های مسئول برای تامین حقابه های محیط زیستی تالاب شادگان

5- پیشنهاد می شود اجرای برنامه آموزشی برای توانمند سازی جوامع محلی در جهت تغییر و ارتقاء معیشت برای جلوگیری از مهاجرت جوامع محلی در دستور کار قرار گیرد.

6- شکار بی رویه و روش های غیر قانونی صید آبزیان(سم پاشی و استفاده از شوک برقی) و شکار پرنده گان می طلبد تا هر چه سریعتر پاسگاه محیط بانی با نیرو و تجهیزات لازم در این تالاب دایر گردد.

7- جمع آوری و ساماندهی فوری زباله های رها شده در حریم تالاب

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت خبری تحلیلی اسکان نیوز ،تاریخ انتشار : 5اسفند 97، کد خبر: 17711،www.eskannews.com