پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
کد خبر: ۱۹۶۰۶۲
تاریخ انتشار : ۲۷ اسفند ۱۳۹۷ - ۱۰:۲۹
برای حفظ یک منطقه باید هویت آن منطقه حفظ شود و با افزایش جمعیت در استان های شمالی به ویژه گیلان هویت این شهرها در حال از بین رفتن است و شاید در طول سالیان نه چندان دور محیط زیست و جنگل های بکر این منطقه نیز از بین رود.
شعار سال : در سال های اخیر شاهد مهاجرت بی رویه از مناطق مختلف کشور به استان های شمالی کشور به ویژه گیلان هستیم، برخی از افراد این مهاجرت را در جهت توسعه گیلان می دانند و بر این اقدام مشکلی وارد نمی دانند اما توجه به چند نکته در بحث مهاجرت بسیار ضروری است.

ضرورت توزان توسعه در جای جای ایران

ایران کشوری وسیع با مناطق مختلف آب و هوایی است و می تواند در شهرهای مختلف به قدر کفایت آن شهر میزبان ایرانیان باشد، زیرا جمعیت در هر منطقه باید نسبت مستقیم با توانایی های آن منطقه، آب و هوا، مسائل زیست محیطی و … باشد و تمرکز بیش از حد در یک منطقه زندگی را برای ساکنان آن شهر سخت می کند، در ۳۰ سال گذشته افزایش بی رویه جمعیت در کلانشهرهایی مانند تهران، مشهد، اصفهان مشکلات بسیاری را پدید آورده که کمبود آب، خشکی رودها، آلودگی بی رویه هوا، آلودگی بی رویه زیست محیطی، روستازدایی، جنگل زدایی، درخت زدایی، حاشیه نشینی، افزایش بزه های اجتماعی و افزایش جرم و جنایت از جمله آن مشکلات می باشد.

از بین رفتن فرهنگ و زیست بوم گیلان

برای حفظ یک منطقه باید هویت آن منطقه حفظ شود و با افزایش جمعیت در استان های شمالی به ویژه گیلان هویت این شهرها در حال از بین رفتن است و شاید در طول سالیان نه چندان دور محیط زیست و جنگل های بکر این منطقه نیز از بین رود.

تهران قبل از توسعه در پنجاه سال قبل یکی از پردرخت ترین، سرسبزترین، معتدل ترین و پرآب ترین شهرهای ایران بود اما با توسعه بی رویه، ناهمگون و غلط پایتخت از دهه پنجاه به بعد بسیاری از باغ های تهران ویران شدند و جای خود را به بزرگراه ها و برج های سر به فلک کشیده دادند، امروز خوش آب و هوا ترین مناطق تهران در ۲۰ سال پیش به بدترین نقاط تهران تبدیل شده و آلودگی و کثیفی هوا جایی برای درختان باقی نگذاشته است، افزایش بی رویه مهاجرت به گیلان نیز می تواند بلایی نظیر تهران بر سر این منبع تنفس کشور آورده و آن را ویران کند.

امروز دریای خزر با آلودگی های بسیاری روبروست و ویلاسازی ها که تمامی ندارد در حاشیه دریای خزر این مشکلات را بیشتر می کند، از طرفی دیگر جنگل های گیلان امروز با تهدید کمبود آب سخت مواجه هستند و در صورت استمرار مهاجرت خوش نشین ها به مناطق شمالی کشور ممکن است بسیاری از جنگل ها خشک شوند یا براثر آتش سوزی از بین بروند.

افزایش قیمت زمین و هزینه زندگی برای بومیان با مهاجرت بی رویه

با افزایش مهاجرت تقاضا برای خرید زمین در گیلان افزایش می یابد و بدین ترتیب قیمت زمین روز به روز گران تر می شود، شاید در یک مرتبه روستاییان یا شهرنشینان گیلانی با فروش زمین به پول خوبی برسند اما این پول در سال های بعد دیگر دردی را دوا نخواهد کرد و گیلانی اصیل فردی فقیر خواهد شد و افراد ثروتمند از جای جای ایران اختیار گیلان را به دست خواهند گرفت،این اتفاق پیشتر هر چند سال یکبار برای تهرانی ها اتفاق افتاده و بسیاری از کسانی که متولد تهران بودند مجبور شده اند در مناطق پایین شهر و حتی حاشیه شهر تهران مانند اندیشه، شهریار، ورامین یا استان البرز زندگانی کنند، حال آنکه ثروتمندانی از جای جای ایران در بهترین مناطق تهران در حال زندگی هستند.

افزایش قیمت زمین از طرف دیگر هزینه های دیگر زندگی را افزایش می دهد و اگر یک جوان گیلکی تصمیم بر ازدواج بگیرد برای تأمین مسکن خود شرایط بسیاری سختی خواهد داشت و ادامه این رویه گیلکی ها را مجبور به مهاجرت از این استان می کند.

از بین رفتن بیش از پیش روستاها

با افزایش مهاجرت به گیلان روستاها یا جمعیت جوان خود را از دست داده و به مناطق پیرنشین تبدیل می شوند یا محلی برای مهاجرین شده و هویت بومی خود را از دست می دهند. هر دو حالت برای گیلان ناگوار بوده و می تواند در ظرف چند سال بلایی را بر سر محیط زیست، زبان و هویت گیلانی بیاورد که جنگ های پیش از دوران پهلوی بر سر آن نیاورده بود، اگر در گذشته یک گیله مردم می توانست با رشادت از گیلان دفاع کند و از این رو هیچ دشمنی جرءت حمله به گیلان را نداشت با استمرار رویه مهاجرت دیگر گیله مردی وجود نخواهد داشت تا از سرزمین خود دفاع کند و مهاجرین خوش نشین با کوچکترین خطری ممکن است عطای ویلانشینی را به لقایش ببخشند و بلایی بر سر گیلان بیاید که در تاریخ هزاران ساله ما نیامده است.

ایرانیان همواره نماد غیرت بوده اند زیرا به شهر، قومیت و منطقه خود تعصب و عرق داشته اند، طبیعتا با از بین بردن این تعصب منطقه ای از ما ایرانی ها، می توانند همه چیز را از ما بگیرند، در این نوع فرهنگ دیگر دفاع برای حفظ خاک های وطن معنا نخواهد داشت و حرف اول را خوش نشینی و لذات دنیایی دارد.

در پایان گزارش تاکید می شود تمام اقوام ایرانی عزیز و غیور هستند اما این اقوام زمانی قومیت را معنا می کنند که در مناطق آبا و اجدادی خود زندگی کنند و فرهنگ های صحیح آنان را پاس بدارند و فرهنگ های غلط را بزدایند.


شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از شبکه اطلاع رسانی راه دانا ، تاریخ انتشار:27 اسفند 1397 ، کدخبر:1468756 ،www.dana.ir

اخبار مرتبط
خواندنیها و دانستنیها
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین