شعار سال: این روزها بر طبل دو تصمیم سیاست پولی در اقتصاد ایران زده میشود که هر دو بدون برنامههای مکمل به عمقبخشی رکود تورمی میانجامد. یکی از این موارد صدایی است که از اتاقهای بازرگانی و به نام صادرکنندگان شنیده میشود و دیگری تصمیم دیرهنگام و محتاطانه تیم اقتصادی دولت در کاهش نرخ سود بانکی.
اگر چه در نگاه اول اتخاذ تصمیم کاهش نرخ سود به منظور تزریق و هدایت منابع به بخش تولید به عنوان یک امر منطقی به نظر میرسد اما وجود رکود عمیق در بخش تقاضا و در حالی که تولید حال و روز خوشی ندارد در کنار اصرار افزایش نرخ دلار اقدامی خطرناک به نظر میرسد و میرود تا در مدلهای اقتصادی، وضعیت اقتصاد ما تبدیل به مدل افراطی مالیون بشود که هر چه سیاستهای پولی را دستکاری میکنند هیچ تأثیری در تولید ایجاد نمیشود.
دلیل این ادعا نیز ترکیبات تولیدات کشور است که از یک سو حتی تحمل نرخهای سود بالای 14درصد را ندارد و از سوی دیگر اصرار به افزایش قیمت ارز داریم تا بار دیگر دستاورد احتمالی کاهش نرخ تورم و کاهش نرخ سود (اگر درست عمل شود و دستاوردی داشته باشد) را برباد بدهیم؛ نتیجهای که هم اکنون در ماههای اخیر شاهد آن هستیم، یعنی افزایش پولهای راکد از طریق روش درونزا و بانکها بیآنکه تأثیری در مؤلفههای حقیقی اقتصاد مانند افزایش مصرف یا افزایش سرمایهگذاری رخ دهد، البته شاید در این میان نظریهپردازان اقتصادی دولت به امید بهبود شرایط اقتصادی به شکل معجزه در بخشهای دیگر اقتصاد و با تأسی از روش پولیون فرصتهای زمانی را از دست دادهاند و شاید به امید تغییر منحنی عرضه سرمایه با روش خوش خیالی اتکا به برجام و سرمایههای خارجی امیدوار بودهاند که اتفاقی در اقتصاد رخ دهد و با عرضههای خارجی اقتصاد را از رکود خارج کنند.
به هرحال هر کدام از این موارد که باشد، سیاستهای التقاطی و عجیب که ترکیبی از مالیون و پولیون به وجود آمده نمیتواند راهگشای خروج از رکود تورمی فعلی باشد و تصمیمات ضربدری براساس منافع گروهی و بخشی تنها فرو رفتن در باتلاق رکود تورمی است. آیا تیم اقتصادی دولت بالاخره یک تصمیم منطقی در سیاستهای اقتصاد خواهد گرفت یا مثلاً بخشهای شبهخصوصی فعال در اتاقهای بازرگانی نظرات و منافع گروهی خود را بر منافع کلی کشور ترجیح خواهند داد؟
با اندكي تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری تسنیم، تاریخ انتشار: 27 خرداد 1395، کد مطلب: 1106106:www. tasnimnews.com