ایلنا نوشت: اتفاق بزرگی که در لابه لای اخبار حاشیهای استقلال و نتیجهنگرفتن این تیم گم شده، استعفای حسنیخو است. شخصی که گفته می شد قرار است به عنوان مدیرعامل به استقلال بیاید اما ساعتی بعد از هیاهوی رسانهای عنوانش تغییر کرد و به سرپرست استقلال تنزل یافت. او اما باهوشتر از آن بود که بتوانند دورش بزنند. بنابراین ۲۴ ساعت بعد از قطعی نشدن مدیرعاملیاش در استقلال متن استعفایش را منتشر کرد تا همچنان کارمند وزارت ورزش باقی بماند. اما پشت پرده این آمدن و رفتن ۴۸ساعته مدیرعامل استقلال چه بود؟برای این که دلیل و پشت پرده این اتفاق روشنتر شود شاید بهتر باشد کمی به عقب برگردیم و به انتصاب نژادفلاح به عنوان سرپرست پرسپولیس برگردیم. نژادفلاح، پیش از این که حکم مدیریت پرسپولیس را دریافت کند، مدیرکل ورزش استان تهران بود. او قدرت زیادی در استان تهران و شهرهای اطراف مانند کرج داشت و به همین دلیل وزیر وقت ورزش میدانست که برکناری او تبعات زیادی برایش خواهد داشت. این تبعات به قدری زیاد بود که او این راهحل را نادیده گرفته و به دنبال راهحل بهتر و کمهزینهتری بود. این گزینه، سرپرستی باشگاه پرسپولیس بود. وزیر ورزش گزینه جذاب مدیریت باشگاه پرسپولیس را به نژادفلاح پیشنهاد داد. گزینهای که حضور در آن در عین حال میتوانست پایانی بر قدرتش باشد. زیرذرهبین بودن در پرسپولیس که باعث میشود حضور در راس این باشگاه مانند یک تیغ دو لبه عمل کرده و مدیر این تیم را حسابی تحت فشار بگذارد و از سوی دیگر به دلیل صادر شدن حکم سرپرستی و نه مدیرعاملی، امکان برکناری او با حکم وزیر ورزش وجود داشت. نژاد فلاح این پیشنهاد را پذیرفت و در نهایت همان اتفاقی افتاد که وزیر میخواست. این سناریو قرار بود این بار با همین وزارت ورزش و البته مدیرکل حراست این وزارتخانه تکرار شود. بهخصوص اینکه در مورد پست حراست وزارت ورزش گفته میشود که معمولا تعیین تکلیف برای چنین پستهایی در وزارتخانهها با توجه به حساسیتهای موجود صرفا با سلیقه و انتخاب وزیر مربوطه انجام نمیشود. بنابراین راه دیگری لازم بود تا مخالف وزیر از وزارتخانه دور شود اما در ماجرای اخیر یک واقعیت روشن شد؛ حسنیخو، نژادفلاح نبود. حسنیخو در این مدت بارها نشان داده بود که مواضعی همسو با وزیر ورزش ندارد. به خصوص در مورد قضیه کیروش که اوج اختلاف نظر آنها مشخص شد. وزیر ورزش هر روز علیه کیروش و کادرفنی تیم ملی مصاحبه میکرد و حسنیخو علاوه بر مصاحبههای حمایتیاش از طرف دولت مامور شد تا کیروش را در ایران نگه دارد. چندین و چند بار دیگر این عدم همسویی در سیاستهای کلان به نمایش گذاشته شد. حالا مثل چند سال گذشته وزیر ورزش میخواست مخالفی قدرتمند را از سر راه بردارد و بهترین و بدون حاشیهترین گزینه باز هم خرج کردن پست جذاب مدیرعاملی سرخابیها بود. چه گزینهای بهتر از استقلال که انتخاب دوسر برد بود. هم افشارزاده از کار برکنار میشد و هم حسنیخو از وزارت ورزش دور میشد. به همین دلیل ابتدا وعده مدیرعاملی استقلال به او داده شد. پیشنهادی که روز اول با مخالفت حسنیخو مواجه نشد اما بعد از گذشت ۲۴ساعت این وعده محقق نشد تا زمزمه حکم سرپرستی حسنیخو را وادار به واکنش کند. حسنیخو مشاورههایی گرفت که در نهایت به استعفای روز بعد او منجر شد. حسنیخو متوجه شد که حکم مدیرعاملی استقلال برای او صادر نخواهد شد و از سوی دیگر او که معاون اقتصادی آستان مقدس حضرت شاهعبدالعظیم است و دوستان زیادی در نهادهای مالی و امنیتی دارد متوجه شد که حساب و کتاب باشگاه استقلال شفاف و روشن نیست و حتی مسدود شدن حسابهای باشگاه دردسرهای بیشتری را در آینده برای این تیم به وجود خواهد آورد. مشکلات مالی که نه تنها دردسرهای زیادی خواهد داشت بلکه کارنامه حسنیخو به عنوان شخصی که در یکی از مهمترین قسمتهای مالی مسئولیت دارد را دچار چالش خواهد کرد. به همین دلیل او خیلی زود راهی را که برایش انتخاب کرده بودند را دور زد و برگشت تا در همان پست حراست وزارت ورزش باقی بماند و سرنوشت نژادفلاح را پیدا نکند.
* استعفا از حراست وزارت
رضا حسنی خو اما بعد از کناره گیری از استقلال در وزارت ورزش و جوانان نیز ماندگار نشد و از مدیریت حراست این وزارتخانه استعفا داد. حسنیخو، بهمن ماه ۱۳۹۲ با حکم دکتر محمود گودرزی به عنوان مشاور وزیر و مدیرکل حراست وزارت ورزش و جوانان انتخاب شده بود. او هفته گذشته با رای اعضای هیات مدیره باشگاه استقلال، مدیرعامل این باشگاه شد، اما چند روز بعد با انتشار نامهای از این سمت کنارهگیری کرد. به دنبال استعفای رضا حسنیخو، دکتر گودرزی طی حکمی ایرج عرب را به عنوان سرپرست ادارهکل حراست وزارت ورزش و جوانان انتخاب کرد. حمیدرضا گرشاسبی، مشاور وزیر و مدیرکل حوزه وزارتی وزارتخانه در گفتوگو با پایگاه خبری وزارت ورزش و جوانان، شایعه برکناری حسنیخو را رد می کند:« آقای حسنیخو به هیچ وجه برکنار نشدهاند. ایشان خودشان استعفا دادند. پیش از این هم چند بار به دلیل مشکلات شخصی، تقاضای کنارهگیری کرده بودند اما وزیر هر بار با این تقاضا مخالفت کرده بودند. بار آخر اصرار داشتند که این اتفاق حتما بیفتد و در نهایت وزیر موافقت کردند.»
با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از روزنامه آرمان، صفحه 15 ، تاریخ انتشار: چهارشنبه 20 مرداد 1395، شماره : 3107 .