شعار سال: امروز حوالی ساعت ۱۲/۵ از بیمارستان معیری داشتم خارج می‌شدم که ناگهان یک اتومبیل پژو ۴۰۵ با حرکت دنده عقب جلویم سبز شد و منجر به تصادف شد. خودروی من آسیب دید و سپر خودرو پاره شد، گلگیر هم طبق معمول خودرو‌های داخلی به عقب رانده شده و چراغ جلو شکست. مانده بودم که چه کنم، جلسه‌ای که دوستان منتظرم بودند و خودرویی که به این وضع در آمده بود و حالا پلیس و کروکی و بیمه و دو سه روزی حداقل بیکاری و ... که تصورش هم دیوانه ام می‌کرد.

وقتی از خودرو پیاده شدم و در گفتگو با راننده پژو متوجه شدم که دختر خردسالش با دست شکسته در آغوش مادرش نشسته و شرایط روحی خوبی ندارند و ظاهرا بخاطر اینکه درب بیمارستان را رد کرده بود می‌خواست دنده عقب خیابان یک طرفه را بیایید که منجر به حادثه شد. به هرحال با ۱۱۰ تماس گرفتم و کمتر از ده دقیقه‌ای افسری موقر رسید و خودرو‌های ما را به جای مناسبی هدایت کرد. اما حوصله و تمرکز در انجام کار و خوشرویی و راهنمایی افسر وظیفه شناس و انسان راهنمایی رانندگی یک طرف و تذکر به راننده خاطی و درک شرایط راننده به خاطر دختر خردسالش طرف دیگر ماجرا بود و از راننده خواست اول خانمش بچه را داخل بیمارستان هدایت کند، نحوه دریافت خسارت و مدارک و ... را با حوصله توضیح داد و با اینکه بیمه نامه سال قبل را اشتبا‌ها در مدارک خودرو گذاشتم، حدود ۱۵ دقیقه صبر کرد تا از جایی برای من ارسال کنند. افسر محترم کروکی را رسم و با مهربانی تمام خداحافظی کرد.

وقتی افسر وظیفه شناس رفت، دیدم باید به سهم خودم حداقل وظیفه انسانی را در کمک به این خانواده ادا کنم، با راننده پژو داخل بیمارستان معیری رفتیم و شانس هم یار بود و دوست و برادر محترم جناب آقای دکتر نظری زاده ارتوپد خوب ما در اورژانس نشسته و در حال ویزیت بیماران بود که با خوشرویی تمام کودک را ویزیت و ما به طرف رادیولوژی رفتیم و گرافی آرنج بچه را خودم انجام دادم و ... با خیال جمع از بیمارستان بیرون زدم، یک ربع دیر رسیدم، اما ساعت ۳/۵ عصر که هنگام برگشت از جلسه با راننده پژو تماس گرفتم و متوجه شدم که به منزل شان در حسن آباد قم رسیدند... همین و تمام...

باید گفت: "جناب سرگرد موسی امیری" افسر منطقه ۱۲ تهران بزرگ از شما سپاسگزارم که تصادف رانندگی هم خاطره‌ای و روزی تلخ را برایم رقم نزد، در این روز‌های سخت کاری و مالی و گرفتاری تمام عیار مردم یک برخورد انسانی می‌تواند حس‌های خوبی را رقم زند که تلخی‌ها را قابل تحمل و حس رضایت را به آدم برگرداند.

مهدی اسفندیار

اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال ، برگرفته از فضای مجازی