در خبرها خواندم که به خبرنگار روزنامه‌ی ایران حمله کرده‌اید، با مشت به صورت و سرش کوبیده‌اید و ضبط صوتش را تصرف عدوانی کرده‌اید. همه‌ی این‌ها جرم است و اگر خبر صحت داشته باشد شما نه در مقام یک شهروند عادی که در مقام مقنن مرتکب جرم شده‌اید. البته متاسفانه آن زمان که ضرب و نیز شتم و همچنین تصرف عدوانی را قانونا جرم اعلام می‌کردند نویسندگان و تصویب‌کنندگان قانون تخیلی آن قدر قوی نداشتند که گمان کنند روزی مقنن خود مجرم خواهد شد و مجازات مضاعفی در این مورد برای شما در نظر نگرفتند.

دردناک این است که بنا به حدس قریب به یقین احتمالا شما بابت این رفتار مجازات نخواهید شد. به همین دلیل است که شما را مقصر نمی‌دانم. اگر آن زمان که صحبت‌های زشت شما درباره‌ی زنان نماینده منتشر شد، نمایندگان واکنش نشان می‌دادند و از تصویب اعتبارنامه‌ی شما جلوگیری می‌کردند، شما امروز نماینده‌ی مجلس نبودید که در راهرو به صورت خبرنگار مشت بکوبید. آن نمایندگانی که تن به ریش‌سفیدی دادند و گذاشتند اعتبارنامه‌ی شما بی صدا و بی جنجال تصویب شود مقصر هستند نه شما. چه ایرادی به شما بگیریم وقتی شما در برابر رفتار خطا نه تنها تنبیه نشده بلکه تشویق نیز شده‌اید؟

یک پیشنهاد هم دارم آقای قاضی‌پور. یک روز که فرصت کافی دارید اطلاع بدهید همه‌ی ما که در رسانه‌ها فعال هستیم خدمت برسیم از دم یکی یک فصل کتک از شما بخوریم تا دیگر گمان بی‌جا نکنیم که روزنامه‌نگار حق دارد سوال کند. روزنامه‌نگار فقط حق دارد هر چه شما گفتید را بپذیرد. همین.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی آذرقلم)، تاریخ انتشار: دوشنبه 8 شهریور 1395، کد خبر:50028، www.azargalam.ir