شعار سال:علیرضا علوی‌تبار، جامعه‌شناس و فعال سیاسی اصلاح‌طلب، در گفت‌وگوی ویدئویی گفت: در اصلاح‌طلبان کارگزارانی‌ها صراحتاً اعلام می‌کنند ما راست مدرن هستیم، بخش عمده‌ای از بچه‌هایی که در مشارکت بودند یا تعداد قلیل‌تری از بچه‌های مجاهدین انقلاب، مواضع اقتصادی اجتماعی‌شان راست مدرن است.
 
بخش‌هایی از این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
 
*آقای علوی‌تبار وجه مشترک شما با آقای بهزاد نبوی، سعید حجاریان، علی ربیعی، آقای الویری، آقای اکبر طاهری، آقای خسرو تهرانی و آقای مصطفی تاجزاده چیست؟
 
اگر آقای ربیعی را استثنا کنید یا فرض کنید، برخی از این نیروهایی که گفتید با اغلب آنها بعدها یکی [به خاطر] اینکه توسعه همه‌جانبه را قبول داشتیم مثل آقای حجاریان و آقای تاجزاده که خیلی احساس نزدیکی می‌کردیم. توسعه همه‌جانبه بعدها با اولویت توسعه سیاسی [مطرح شد]. قبل از آن هم موضع چپ داشتیم و از برابری دفاع می‌کردیم و از سیاست‌هایی که به برابری بیشتر منجر می‌شد.
 
*همچنان از برابری دفاع می‌کنید؟
 
بله، هنوز هم.
 
*این گفتمان و این آرمان و این اتوپیایی که پایبندش بودید، همچنان در گفتمان اصطلاحات دنبال می‌شود؟
 
نه. به بخش کوچکی از اصلاح‌طلبان می‌شود چپ گفت.
 
بخش کوچکی از اصلاح‌طلبان هنوز چپ هستند
 
*یک بار دیگر جمله‌تان را بگویید؟
 
بخش کوچکی از اصلاح‌طلبان هنوز چپ هستند.
 
*پس چی هستند؟
 
بخشی از آنها راست مدرن هستند.
 
*می‌توانید آدرس دقیق‌تر بدهید؟
 
در اصلاح‌طلبان کارگزارانی که صراحتاً اعلام می‌کنند ما راست مدرن هستیم، بخش عمده‌ای از بچه‌هایی که در مشارکت بودند یا تعداد قلیل‌تری از بچه‌های مجاهدین انقلاب، مواضع اقتصادی اجتماعی‌شان راست مدرن است.
 
جناح راست رادیکال ۲ گرایش دارد: گرایش پوپولیستی و گرایش اشراف‌گرایانه
 
*می‌توانیم بگوییم یک‌سری از چپ‌های چپ، راستِ راست شدند، یک‌سری راست‌های راست، چپِ چپ شدند؟ یک‌سری از شعارها را از دل اردوگاه جریان اصولگرایی می‌بینیم که خیلی شبیه به شعارها و آرمان‌هایی است که جریان چپ اسلامی ‌ابتدای انقلاب از آن دم می‌زدند و بالعکس.
 
نباید اشتباه شود. اینها راست رادیکال هستند. جناح راست رادیکال در همه دنیا دو گرایش دارد: یک گرایش پوپولیستی دارد که در آلمان، نازی‌ها نمادش هستند. یک گرایش اشراف‌گرایانه دارند که ایتالیایی‌ها نمادش هستند. راست افراطی ایران که شعارهایشان به چپ شبیه است، جناج پوپولیست راست افراطی است. مردم‌‌انگیز است. البته اینها تفاوت‌هایی دارد. من یک جاهایی سعی کردم اینها را توضیح دهم. همان ابتدا هم یکی از اختلافات من با مجاهدین انقلاب سر همین بود.
 
*سر همین رفتارهای رادیکالی مردم‌انگیز؟
 
مجاهدین انقلاب یک طبقه‌بندی کرده بودند، گروه‌های سیاسی را بر حسب عدالت‌خواهی و آزادی‌خواهی به چهار گروه تقسیم کرده بودند: چپ، چپِ نوخاسته، راستِ سنتی و راست مدرن.
 
عنوان‌گذاری چپ و راست مال آرمین است نه حجاریان
 
*مقاله‌ای که سعید حجاریان در هفته‌نامه عصر ما سال...
 
معلوم نیست. مال آقای حجاریان نبود. فکر می‌کنم آقای آرمین نوشته بود اگر اشتباه نکنم. همان موقع من مخالف بودم. این جناح چپ نوپدید را که آن‌موقع به بچه‌هایی اطلاق می‌شد مثل آقای حسینیان، کسانی که در جمعیت دفاع از ارزش‌ها بودند.
 
هر کسی از توزیع قدرت دفاع نکند چپ نیست
 
*بچه‌هایی که در جریان سوم بودند، در جمعیت دفاع از ارزش‌ها قبل از انتخابات ۷۶ که بچه‌های امنیتی بودند که در دوره آقای ری‌شهری بودند...
 
بله، همان‌موقع هم با این دوستان اختلاف داشتم. می‌گفتم اینها چپ نیستند. چپ در ایران کسی است که از توزیع قدرت دفاع می‌کند. چون در ایران توزیع ثروت تابع توزیع قدرت است. چپی می‌تواند در ایران از توزیع ثروت دفاع کند که خواهان برابری در توزیع قدرت باشد. هر کس از توزیع قدرت دفاع نکند، چپ نیست. همان‌موقع هم در نشریه بهمن که آقای مهاجرانی مدیرمسئولش بودند اینها را چپ نمی‌گفتند، می‌گفتند جمعیت دفاع از ارزش‌ها دو جناح دارد: یک جناح چپ و یک جناح راست رادیکال است. همان‌جا سه اصطلاح برایشان به کار می‌بردم: راستِ رادیکال، راستِ افراطی و راستِ تندرو. از همان‌موقع هم معتقد نبودم اینها چپ هستند.
 
*برمی‌گردم به پرسش قبلی. چقدر جنگ قدرت و اختلاف دیدگاه بین جناح چپ سازمان مجاهدین انقلاب و جناح راست سازمان مجاهدین انقلاب [بود]؟ چون این بچه‌ها دو سر یک طیفی بودند که بخشی از آنها وارد دستگاه‌های امنیتی شدند و بخشی از آنها وارد دستگاه‌های نظامی شدند و بعد وارد دستگاه سیاسی حاکمیت شدند.
 
بخش کمی ‌از آنها وارد دستگاه امنیتی شدند...
 
*حالا، اصلاً وارد سیاست شدند.
 
بله، وارد سیاست شدند.
 
*بالاخره دولت را گرفتند، نماینده مجلس شدند، وارد دولت شدند.
 
فقط اینها نبودند. در حزب جمهوری همین دو طیف را دارید. در انجمن اسلامی ‌دانشگاه‌ها هم داشتید.
 
*می‌خواهم بگویم این تفاوت دیدگاه و این اختلاف در بین کسی که یک زمانی دانشجو بوده ولی بعدها در این مملکت وزیر می‌شود، طرف مقابلش هم فرمانده جای دیگری می‌شود. وقتی در ارکان قدرت که قرار می‌گیرند هنوز اختلاف سیاسی قدیمی ‌را دارند و آن دعوای شخصی و اختلاف بینشی‌شان را می‌آورند در ارکان قدرت با هم انجام می‌دهند. می‌خواهم بدانم هزینه- ‌فایده‌های این اختلاف برای مردم و منافع ملی و این تضاد و جنگ قدرت چه بوده است؟
 
۲ شیوه اداره کشور است؛ یعنی شما دو مجموعه از خط‌مشی‌ها را پیشنهاد می‌کنید. این جنگ، جنگی طبیعی‌ای است. به نظر من وجود چهار جریان فکری سیاسی در ایران، طبیعی است. جریان چپ مدرن، راست مدرن، راست تندرو، راست محافظه‌کار.

بهترین دوره اداره کشور متعلق به ۸ سال آقای خاتمی است
 
*کدام‌یک از اینها برای اداره کشور امتحان خوبی پس داده است؟
 
البته هر کسی ممکن است از آن جریانی که [در آن] قرار دارد دفاع کند.
 
*کمی ‌از نگاه جامعه‌شناختی منصفانه بدون تعلقات‌تان به جریان اصلاح‌طلبی بگویید.
 
بهترین دوره ما هشت سال آقای خاتمی ‌بوده. ببینید چه کسانی آن‌موقع حاکم هستند. اینکه می‌گویم بهترین دوره به لحاظ اقتصاد می‌گویم. همه آمارهای اقتصادی در آن دوره بهترین بوده است. به لحاظ سیاسی و سیاست خارجی هم سیر خوبی داشتیم. ترکیبی از راست مدرن و چپ مدرن، دولت آقای خاتمی‌ را اداره می‌کردند.
 
**مشروح این گفت‌وگو را اینجا ببینیم و بخوانیم.


شعارسال،با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته  از  پایگاه خبری اعتماد آنلاین  ،تاریخ انتشار:  26 تیر 1399،کدخبر:   419698،www.etemadonline.com