شعارسال: درد را از هر طرف نوشتم درد بود.
من یک زنم در این جامعه با سختی زتدگی میکنم. اما صد افسوس که گاهی درد زنانی را حس میکنم؛ که قلبم به درد میآید.
وقتی فیلم نمایندهای که تنها از یک قسمت از درد زنان جامعه ام زبان گشود، اشک در چشمانم جمع شد که چطور میتوان مادر بود و درد مادران سرزمین را حس نکرد چطور میشود یک زن بود و احساسِ تلخ یک زن را حس نکرد. با واقعیتهای تلخ و درد آور زنان جامعه باید فهمید که جامعه به سمت زوال پیش خواهد رفت. به راستی
چگونه میتوانم این درد را با قلم بنویسم مادری که برای تامین آب آشامیدنی تن به مردی داده است که تمامِ احساس زنانگیش به تنفر و تیغ بی حرمتی جریحه دار شده است.
یقین دارم که خیلی از زنان جامعهای که مسئولان آن جامعه مشکلاتشان را دستخوش سیاسی بازی خود کرده اند؛ هر روز میمیرند.
هر کدام به شیوهای دردناک؛ دیده ام زنانی که هر روز کنار خیابانهای شهر با نگاهی تلخ ازحسِ تن فروشی هر روز میمیرند؛ اما فقط نفس میکشند زنانی که احساسات سرکوب شدهی آنان طنابی بر گردنشان شده و راه فراری ندارند. تا روزی که خلاص شوند.
هر کجا که زنان هیولای دوست داشتن خویش را کشتند هر روز میمیرند. صدای زنان باشید؛ صدای زنان خواهم بود.
منبع: شعار سال برگرفته از فضای مجازی