شعار سال: " زندگی در اینجا شبیه به سیگار کشیدن با لوله خودکار بیک است، دودی درکار نیست، ولی تو پُک عمیق‌تری می‌زنی. سیگار کشیدن با لوله خودکار بیک هم چیزی شبیه به سکس چت است، می‌شوی، ولی چه شدنی! تو خالی می‌شود و بلافاصله پر از خالی...‌ای تانتالوسِ غمگین "

حسین این‌ها را سال دوم دانشگاه در حاشیه کتاب فیزیک هالیدی برای من به یادگار نوشته است. تانتالوس یکی از اساطیر یونان است و مانند باقی اساطیرِ ایلیاد و اودیسه که سه هزار سال پیش خلق شده‌اند به طرز هنرمندانه‌ای حالات، آلام و روحیات بشر را توصیف می‌کند. در توضیح شخصیت او این طور آورده‌اند که تانتالوس پس از جسارت به ساحتِ خدایان به یک عذاب ابدی محکوم شد. عذابی عجیب که مصداق آن را در تمام نسل‌های انسان می‌شود یافت. تانتالوس را درون آب اسیر کردند، ولی هربار که تشنه می‌شد رودخانه می‌خشکید. در نزدیکی او درختانی پربار با میوه‌های درشت پروراندند، ولی هربار که گرسنه می‌شد شاخه درختان از دسترس او دور می‌شدند. او تا ابد به همین صورت بود که با وجود آن همه نعمت، آب گوارا و میوه‌های زیبا و جذاب همیشه با گلوی خشک و تشنه باید گرسنگی را تحمل می‌کرد.

 

 

حسین با صدای احمد شاملو می‌گوید: آری برادر زیستن در این بِلاد شبیه پُک عمیق به لوله خودکار بیک است. تقّلا برای زندگی نرمال روی این خاک مثل دور باطلِ تانتالوس است درونِ سرزمینِ هادِس، درحالی که تو خاکسترِ سیگارِ خیالی‌ات را می‌تکانی سکس چت تمام می‌شود؛ و کسی بالای سنگ قبرت می‌خوانَد انّا لّلِه و انا الیه راجعون...‌

می‌گویم تو که همه این‌ها را می‌دانستی چرا از اینجا مهاجرت نکردی؟ حسین می‌گوید، چون دوستش دارم و من زبانم بند می‌آید...