کودک تهران با کودک اهواز، چه فرقی میکند؟ آیا زاده شدن در خانواده مرفه و غیر مرفه، حضور در اهواز یا تهران و یا زندگی در آن محله یا این محله، باید سلب کننده رفاه، امنیت، آموزش، تربیت و... تا این حد باشد؟ آیا نگاه بینانسلی در ما مرده است؟ آیا فکر نمیکنیم که همین کودکان ۳۰ سال آینده مدیران و مجرمان همین کشور میشوند؟ آیا فهمی از تمدن اسلامی- ایرانی داریم یا اینکه بدلیل ضعف نظارت ها، فقط به غارت بیت المال میاندیشیم و تنبلیهای قابل اعمال؟ اف بر ما و کارنامه اعمال مان. وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ (واقعه، آیه ۹).
شعار سال: تصویری از کودکان اهوازی. فرق این بچهها با بچههای تهران چیست؟ چون ندارند برای نیم ساعت ۵۰ هزار تومان بدهند؟ یا، چون در اهواز زندگی میکنند نه درتهران آنهم قیطریه به بالا. چون پدرانشان کارگران شرکت نفتاند که ماه هاست حقوق نگرفته اند و نه رییس هولدینگهای رشوه و مافیا، شریک در هر فساد اقتصادی؟
انسان چه راحت یاد آیات سوره واقعه میافتد. وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ (آیه ۹)؟ وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ (آیه ۴۱)؟
چه جوابی داریم که به نسلهای بعد بدهیم؟ چه جوابی برای غفلت از تمدنسازی اسلامی- ایرانی داریم؟ چه پاسخی برای غفلتهای مان در گام دوم انقلاب داریم؟
منتظر شنیدن توضیحات شماهستیم.
اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از فضای مجازی