وزیر سیاست‌گذار می‌خواهیم نه داروساز

در روز‌هایی که ویتنام و ارمنستان و ... جشن مهار کووید را برگزار کردند وزیر داروساز افتخار تولید کلروکین و فاوی پیراویر و رمدیسیویر و. را به نام خود ثبت کرد تا آگاهان دریابند چرا دنیا نظام سلامت خود را به دست سیاستمدار و سیاست گذار حوزه سلامت می‌دهد و نه داروساز؛ و من هنوز چشم نگرانم از حضور ویروس X و هنوز نمی‌دانم چرا با وجود این همه تلفات حاضر نیستیم به این نتیجه برسیم که اشکال اساسی در جایی وجود دارد؟

شعار سال: با یک میلیارد یورو می‌شد به راحتی ۱۲۰ میلیون نفر را واکسینه کرد و کار را تمام کرد. اما اکنون یک میلیارد یورو تمام شده و درخواست یک میلیارد یورو دیگر از سوی برخی‌ها درخواست می‌شود. حالا من نمی‌خواهم در سیاست‌های کلان نظام دخالت کنم به هرحال صلاح مملکت خویش را خسروان می‌دانند. اما به اندازه پولی و امکاناتی که این مملکت برایم هزینه کرده است وظیفه دارم به مسئولان کشور و به خصوص جناب آقای رئیس جمهور هشدار دهم که مسیر تلخی را در پیش گرفته‌ایم فقط ۱۰۰ هزار نفری که جان به جان آفرین تسلیم کرده‌اند خسارت عظیم مادی و معنوی بر کشور به جای گذاشته‌اند که تحت هیچ شرایطی این خسارت ترمیم نخواهد شد.

معتقدم هنوز در گرماگرم رفتار‌های پوپولیستی و شعارگونه گرفتاریم و تبعات این مسیر ویرانگر را ارزیابی نکرده ایم وگر نه به جای صدر نشینی برخی حضرات و شاخ و شانه کشیدن برای دنیا در الگو بودن و. اکنون باید شیوه دیگری در حق اینان اعمال می‌شد. ما نه تنها الگو نشدیم بلکه برای جهان عبرت شده ایم. این روز‌ها را از ۱۷ ماه قبل هشدار داده بودم. وقتی سطح تفکر مدیریتی به نقطه‌ای تنزل می‌کند که به جای دو گانه جان و اقتصاد و انتخاب اجباری جان به جایی می‌رسیم که دوگانه سلامت و اقتصاد را مطرح می‌کنیم دیگر باید نشست و زار زد به حال این تفکرات و این آدم‌ها.

کووید راه خود را می‌رود و راه نفس را سد می‌کند و سینه‌ها را به خاک می‌سپرد و این پرچم‌های سیاه را بر در خانه‌ها می‌گمارد، اما هیچ واکنش در خوری از سوی مسئولین امر یافت نمی‌شود، زیرا سطح سواد سیاست‌گذاری سلامت آنانکه دستشان بر می‌آید ضعیف است.

امروز یاد جلسه سال قبل خودم در تابستان ۹۹ خدمت عضو محترم شورای عالی امنیت ملی جناب آقای جلیلی می‌افتم، جلسه‌ای که میهمانانش از مجلس و کارشناسان و ... بودند قطعا صفر تا صد آن برنامه ضبط شده است کاش و کاش آن برنامه پخش می‌شد و تمام آن گفته‌ها مرور می‌شد تا در یابیم که آیا چیزی اصلاح شده است؟

از آن موقع تا کنون چند پزشک و مهندس و امیر و سردار و ورزشکار و هنرمند و سیاست مدار و پدر و مادر و ... به خاک افتاده اند؟ آیا نباید تلنگری ایجاد شود؟

پایگاه تحلیلی خبری شعار سال برگرفته از کانال"نه به عوام فریبی