پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
کد خبر: ۳۵۵۳۰۴
تاریخ انتشار : ۲۶ مرداد ۱۴۰۰ - ۰۰:۱۱
معاویه برخاسته بود تا قرآن نباشد. او با خود قرآن به جنگ قرآن آمده بود. ما اگر این نکته را لحاظ کنیم تازه می‌فهمیم امام حسین (ع) در چه موقعیتی خطیری اعلام حضور و قیام می‌کند و با شهادت خودش چه آهنگ شومی را قطع می‌کند.

شعار سال:همزمان با آغاز محرم الحرام و به رسم تأمل و تدقیق بر ابعاد پیرامونی قیام سیدالشهدا(ع) در سلسله‌ گفتارهایی با عنوان «پایان فریب» و با بیان کریم فیضی،‌ نویسنده و محقق قرآنی به صورت مختصر و مفید این ابعاد تاریخی را مورد بررسی قرار داده است.
 
مشروح بخش هفتم این گفتار تقدیم می‌شود؛
 

تعداد بازدید : 15


 
سخن در باب قیام امام حسین(ع) و جایگاه وجودی آن حضرت در تاریخ اسلام و تاریخ بشر و در این است که حضرت کیست و به چه کار مهمی اهتمام ورزیده و چه اثری بنیادینی در تاریخ اسلام و تاریخ بشر پدید آورده است.
 
برای شناخت امام حسین(ع) ما ناگزیرم صحنه رویارویی را بشناسیم و بدانیم که در صفحه مقابل چه کسانی بودند.
 
ما می‌د‌انیم که عاشورا به عنوان یک قیام بزرگ و شهادت امام حسین(ع) به دست تفکر اموی روی داد و این تفکر اموی بود که در تقابل با امامت و اندیشه محض و ناب اسلامی این صحنه خونبار و این حادثه عظیم اسلامی را به وجود آورد.
 
اموی‌ها چه کسانی هستند؟ این بنیادی‌ترین پرسش مرتبط با امام حسین(ع) و عاشوراست. بنیاد تفکر اموی شخصی به نام ابوسفیان است که با قاطعیت باید بگوییم : شناخت جهان اسلام و اسلامیان و فرزندان جهان اسلام و نسل جوان و کسانی که با زندگی اسلامی عجینند از ابوسفیان بسیار بسیار کم است. ما ابوسفیان را نمی‌شناسیم و از لایه‌های فکر این شخص و ادوار شخصیتی او بی اطلاعیم و نمی‌دانیم که او تا کجای توانش برای اینکه اسلام حاکمیت پیدا نکند و فتح قرآن و پیامبر روی ندهد استفاده کرد و تا کجا جنگید.
 
ما همین مقدار شنیدیم که او در روز فتح مکه اسلام آورد و بعد از او هم مسلمان محسوب می‌شد و در جهادهای بعدی شرکت می‌کرد و در مواردی از باب مولفة قلوبهم به او امتیازاتی هم داده شد و نمی‌دانیم که او کینه اسلام را هیچ وقت از دل خارج نکرد و نمی‌دانیم که بعد از پیامبر اکرم(ص) او با چه تفکر تجدید نفس کرد‌ه‌ای به میان آمد و به ستیز اسلام برخاست. ما اینها را نمی‌دانیم و به همین جهت از آن اتمسفر قیام امام حسین(ع) تا حدود زیادی بی اطلاعیم. ما نمی‌دانیم که معاویه بر سر جهان اسلام چه آورده بود ما نمی‌دانیم که در سر معاویه برای آینده جهان اسلام چه می‌گذشت. ظاهر قضیه این بود که او می‌گفت من هم می‌خواهم به اسلام عمل کنم فقط علاقه دارم قدرت دست من باشد. مسئله بنیاد دارد. معاویه برخاسته بود تا اسلام نباشد. معاویه برخاسته بود تا علی ابن ابیطالب(ع) نباشد.

معاویه برخاسته بود تا قرآن نباشد با این تفاوت که با خود قرآن به جنگ قرآن آمده بود. ما اگر این نکته را لحاظ کنیم تازه می‌فهمیم امام حسین(ع) در چه موقعیتی خطیری اعلام حضور و اعلام قیام می‌کند و با شهادت خودش چه آهنگ بسیار شومی را قطع می‌کند.

 
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری  ایکنا ، تاریخ انتشار:  25 مرداد   1400، کدخبر: 3990087، www.iqna.ir

اخبار مرتبط
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین