- چرایی وجود حاشیه ها در تشریفات دیدار مقامات ایرانی با مقامات روسی + توضیحات
- بستن تنگه هرمز به همین آسانی ها هم نیست برادر حسین
- برگزاری نشست دورهای شورای امنیت درباره قطعنامه ۲۲۳۱ و برجام ۲۸ آذر
- هشدار چین:ناتو از مرزهای جغرافیایی و حدود اختیارات خود تجاوز نکند
- پارلمان اروپا ارتباط مستقیم خود را با جمهوری اسلامی ایران «تا اطلاع ثانوی» قطع کرد
- نماینده مجلس: وزیر کشور و فرماندهی انتظامی، باید پاسخگوی رفتار لباسشخصیها باشند
- تصویب سومین قطعنامه ضد ایرانی توسط شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی علیه ایران
- محمودوند و زیر سوال بردن ۲۲۷ نماینده امضا کننده بیانیه محارب خواندن معترضان+ قطع میکروفن
- هشدار فیاض به احتمال افزایش خودکشی و ضرورت ترویج فراگیر هنر
- جای رئیسی بودم تجدید نظر ویژه می کردم
- آشنایی با کتاب شبکه های خشم و امید + فایل خلاصه
جمعه ۳۱ فروردين ۱۴۰۳ - 2024 April 19 
دلواپسیم ، چرا که این انتصابات باید بر مدار انقلابی گری باشد؛ باید بر مدار گام دوم باشد؛ باید بر مدار عقلانیت و تحول آفرینی باشد.همه ما دلواپسیم! دلواپس از آنکه از مردم تا رهبری به این دولت امید بسته اند. رای مردم که مشخص و محرز بود بر امید آن‌ها به «دولت مردمی»
شعار سال: ۱۲ مرداد ماه ۱۴۰۰ بود که سید ابراهیم رییسی به عنوان ریاست جمهوری اسلامی ایران کار خود را رسما در این کسوت شروع کرد.
سوای از اینکه با عملکرد وی تا بدین لحظه موافق یا مخالفیم؛ نکته حایز اهمیت آن است که همه ما دلواپسیم! دلواپس از آنکه از مردم تا رهبری به این دولت امید بسته اند. رای مردم که مشخص و محرز بود بر امید آن‌ها به «دولت مردمی» منتهی رهبری هم سعی بر آن داشته اند تا در تمامی ادوار از دولت‌های مستقر حمایت کنند و فرقی برایشان نداشته است.
از جهتی هم پیام نوروزی رهبری که حاوی دلگرمی‌هایی به دولت بود؛ که نشان از اطمینان ایشان به مجموعه مستقر بوده از است.
چرا دلواپسیم؟!
اینکه آیت الله رییسی فرد ساده زیست و معمولی است بر همگان محرز بوده و اگر نبوده الان ملموس‌تر شده است. اما آنچه ما را دلواپس می‌کند عملکرد مجموعه تحت امر ایشان به عنوان دولت است. مجموعه‌ای که می‌کوشد در این راستا به بهترین نحو قدم بر دارد، اما حاصل برخی بی تدبیری‌های آن می‌شود؛ انتصابات غیر مهندسی شده تا گوجه ۲۵ هزار تومانی!
در رابطه با انتصابات هم همه می‌دانیم که؛ به جوانان گام دومی کاری را نمی‌سپارند به دلیل آنکه رزومه‌ای ندارند، ولی در استانی؛ ریاست وقت ستاد میرحسین در حال پست گرفتن است! بگذریم از آنکه تغییرات آنقدر محسوس و ملموس نبوده که مردم مقداری دلگرم‌تر بشوند با قریب به اینکه ۸ ماه دارد می‌گذرد!
دلواپسیم چرا که این انتصابات باید بر مدار انقلابی گری باشد؛ باید بر مدار گام دوم باشد؛ باید بر مدار عقلانیت و تحول آفرینی باشد.
فرق می‌کند چه کسی رییس جمهور باشد!
آری؛ فرق می‌کند چه کسی رییس جمهور باشد. رییسی فرق می‌کند با آن شخص محترمی که با فلان لباس برند و با فلان ماشین برند به توچال رفت. فرق هست بین شخصی که معاون اولش اجازه ورود به سالن را به دانشجویان نمی‌دهد تا سید ابراهیمی که همسفره دانشجویان در خوابگاه دانشجویی دانشگاه خوارزمی می‌شود. فرق می‌کند با مترو به کرج بروی؛ تا با بهترین ماشین شخصی. فرق هست بین رییس جمهوری که امتیاز می‌دهد با سید ابراهیمی که مسیر استادش؛ دکتر بهشتی را می‌رود. آری؛ فرق می‌کند چه کسی رییس دستگاه مجریه باشد...
تا بوده چنین بوده است که همیشه عده‌ای در داخل ذی نفع آن بوده اند که سفره مردم تنگ‌تر و کوچک‌تر از دیروز باشد! چه به لحاظ سیاسی و چه به لحاظ موقعیتی! شاید اگر اسم آن‌ها را مافیا بگذاریم؛ بی راهه نگفته ایم...
سوای از اینکه با عملکرد وی تا بدین لحظه موافق یا مخالفیم؛ نکته حایز اهمیت آن است که همه ما دلواپسیم! دلواپس از آنکه از مردم تا رهبری به این دولت امید بسته اند. رای مردم که مشخص و محرز بود بر امید آن‌ها به «دولت مردمی» منتهی رهبری هم سعی بر آن داشته اند تا در تمامی ادوار از دولت‌های مستقر حمایت کنند و فرقی برایشان نداشته است.
از جهتی هم پیام نوروزی رهبری که حاوی دلگرمی‌هایی به دولت بود؛ که نشان از اطمینان ایشان به مجموعه مستقر بوده از است.
چرا دلواپسیم؟!
اینکه آیت الله رییسی فرد ساده زیست و معمولی است بر همگان محرز بوده و اگر نبوده الان ملموس‌تر شده است. اما آنچه ما را دلواپس می‌کند عملکرد مجموعه تحت امر ایشان به عنوان دولت است. مجموعه‌ای که می‌کوشد در این راستا به بهترین نحو قدم بر دارد، اما حاصل برخی بی تدبیری‌های آن می‌شود؛ انتصابات غیر مهندسی شده تا گوجه ۲۵ هزار تومانی!
در رابطه با انتصابات هم همه می‌دانیم که؛ به جوانان گام دومی کاری را نمی‌سپارند به دلیل آنکه رزومه‌ای ندارند، ولی در استانی؛ ریاست وقت ستاد میرحسین در حال پست گرفتن است! بگذریم از آنکه تغییرات آنقدر محسوس و ملموس نبوده که مردم مقداری دلگرم‌تر بشوند با قریب به اینکه ۸ ماه دارد می‌گذرد!
دلواپسیم چرا که این انتصابات باید بر مدار انقلابی گری باشد؛ باید بر مدار گام دوم باشد؛ باید بر مدار عقلانیت و تحول آفرینی باشد.
فرق می‌کند چه کسی رییس جمهور باشد!
آری؛ فرق می‌کند چه کسی رییس جمهور باشد. رییسی فرق می‌کند با آن شخص محترمی که با فلان لباس برند و با فلان ماشین برند به توچال رفت. فرق هست بین شخصی که معاون اولش اجازه ورود به سالن را به دانشجویان نمی‌دهد تا سید ابراهیمی که همسفره دانشجویان در خوابگاه دانشجویی دانشگاه خوارزمی می‌شود. فرق می‌کند با مترو به کرج بروی؛ تا با بهترین ماشین شخصی. فرق هست بین رییس جمهوری که امتیاز می‌دهد با سید ابراهیمی که مسیر استادش؛ دکتر بهشتی را می‌رود. آری؛ فرق می‌کند چه کسی رییس دستگاه مجریه باشد...
تا بوده چنین بوده است که همیشه عده‌ای در داخل ذی نفع آن بوده اند که سفره مردم تنگ‌تر و کوچک‌تر از دیروز باشد! چه به لحاظ سیاسی و چه به لحاظ موقعیتی! شاید اگر اسم آن‌ها را مافیا بگذاریم؛ بی راهه نگفته ایم...
کیانوش بدنکی
شعار سال، با اندکی تلخیص واضافات برگرفته از سایت خبرنامه دانشجویان ایران، تاریخ انتشار: ۱۹ فروردین ۱۴۰۱، کد خبر: ۴۲۹۰۰۲، www.iusnews.ir
برگزیده ها