شعارسال: حضرت آیتالله خامنهای در پیامی درگذشت همسر گرامی حضرت آیتالله آقای حاج سید موسی شبیری زنجانی از مراجع عظام تقلید را تسلیت گفتند.
متن پیام رهبر انقلاب به این شرح است:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
حضرت آیت الله آقای حاج سید موسی شبیری زنجانی دامت برکاته
درگذشت بانوی مکرمه، همسر گرامی جناب عالی را به آن جناب و به آقازادگان معزّز تسلیت عرض میکنم و رحمت و مغفرت الهی برای ایشان و سلامت و عافیت برای جناب عالی از خداوند متعال مسألت مینمایم.
سیّدعلی خامنهای
۱۴۰۳/۵/۲۴
توضیحات تکمیلی برای بهره برداری بیشتر از خبر:
همسر آیت الله العظمی شبیری زنجانی مدّظلّه العالی (سرکار خانم هاشمی) که عمری را در راه خدمت به مقام فقاهت و مرجعیت و دستگیری از درماندگان و یادگیری و یاددهی آموزههای دینی سپری کرد، به علت بیماری در منزل دارفانی را وداع گفت. زمان مراسم تشییع این بانوی فقید عصر روز پنجشنبه (۲۵ مردادماه) از مسجد نور واقع در میدان آستانه تا حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها خواهد بود. مکان تدفین آن مرحومه هنوز مشخص نشده است.
آیة الله العظمی شبیری زنجانی دام ظله درباره تأثیر همسر در سرنوشت انسان میفرمایند:
همسر در سرنوشت انسان خیلی خیلی مؤثر است. والده ما در سرنوشت حاج آقای ما خیلی مؤثر بود. همسر من در سرنوشت من خیلی مؤثر بوده است. همسر مرحوم آقای طباطبایی هم همین جور بود. ایشان با والده ما مربوط بود. رفیق بودند. خیال میکنم با خانواده ما هم مربوط بودند. همسر اگر موافق باشد، خیلی مؤثر است.
مکاشفه در مجلس روضه
ماجرای همسر آیت الله شبیری زنجانی و مشاهده حضرت زهرا (س) در مجلس روضه!
آیت الله حاج آقا موسی شبیری زنجانی روایت میکنند که دو مرتبه یا بیشتر از خانواده شنیدم: روز تاسوعا که منزل حاج آقا مصطفى برقعى روضه بود، نوعاً زنها دور منبر را احاطه مىکردند. من هم جلوی منبر بودم. حاج آقا محمد کوثرى دستمالچى ـ که از دنیا رفته است ـ منبرى بود. ناگهان دیدم که مجلس خلوت شد و هیچکس نیست و فقط چند زن دور منبر هستند و گفتند که یکى از آنها حضرت زهرا علیهاالسلام است. قدرى گذشت، آن حالت بر طرف شد. این قضیه حدود بیست سال پیش اتفاق افتاد.
آیت الله شبیری در ادامه افزوده بودند، مجلس روضه در منزل آقاى برقعى خیلى سابقه دارد. من اگر مقدورم باشد، در روضه آنجا شرکت مىکنم و تبرک مىجویم، حتى امسال با وجود پا درد در مجلس روضه آنجا شرکت کردم. برکت آن منزل دو علت داشت: یکى اینکه ۱۳۰ سال یا بیشتر در آنجا روضهخوانى شده است؛ یعنى قبل از زمان آسید عبدالله برقعى، در آن مکان روضه خوانى مىشد. آسید عبدالله تقریباً صد سال است که وفات کرده است. حدود سى سال در زمان خودش روضهخوانى شده است. احتمالاً قبل از او در زمان پدرش نیز در آنجا روضهخوانى برقرار بود. در آن موقع معمولاً اخلاص بیشتر بود. امروزه نوعاً چشم و همچشمى است و افراد به هم نگاه مىکنند و جنبه مسابقه پیدا کرده است، ولى آن موقع، چون غربت دین بود، لذا داعىِ قوىِ ایمانى مىخواست که این شعائر را ترویج کنند. این انگیزهها سبب برکت یافتن این مجلس روضه بود.
علت دیگر این است که در طول این مدت حتماً افرادى که مورد عنایت خداى متعال بودند، در آنجا وارد مىشدند و در مجلس روضه آن خانه شرکت مىکردند. روضهخوانى و توسّل به معصومین علیهمالسلام از عبادات مهم و موجب جلب عنایات الهى است. هم اولیاى خدا در آن خانه رفت و آمد مىکردند و هم روضهخوانى و عبادت خدا در آن مکان انجام مىشد. اینها سبب مزید برکت آن منزل شده است. (زمستان ۱۳۸۸ ش / جرعهای از دریا، ج ۲، ص ۶۴۰).
پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون