شعارسال: مسابقات لیگ برتر والیبال ۵ هفته را پشت سر گذاشته است. ۵ هفته‌ای که از زیبایی‌های زیادی برخوردار بوده که شاید تا این حد کیفیت و زیبایی را تا به حال در لیگ برتر ندیده بودیم. مسابقاتی تماشایی که می‌تواند هر بیننده تلویزیونی و یا تماشاگر حاضر در سالن را میخکوب کند اما ظاهرا برخی از حواشی‌ باعث شده که این زیبایی‌ها تحت تاثیر مسائل دیگری قرار بگیرد. فاصله اندک تیم‌ها با یکدیگر و قابل پیش‌بینی نبودن نتایج مسابقات و مهم‌تر از همه رو شدن جوانان جویای نام موضوعات بسیار مهمی است که فقط در یک لیگ پویا دیده می شود.

هفته گذشته پارسه، پیکان را شکست داد اما این هفته همین پیکان، سایپای مدعی را زمینگیر کرد و پارسه در ارومیه مغلوب شهرداری ارومیه شد. مهم‌تر از همه مسابقه بانک سرمایه با صالحین ورامین بود. بانک سرمایه مدعی جدی قهرمانی با یک جین ملی‌پوش نامدار و مطرح مقابل تیم صالحین شکست خورد. نتیجه‌ای که هیچ‌کس پیش‌بینی نمی کرد. این از جذابیت‌های لیگ والیبال است که می‌تواند پیامدهای بسیار خوبی را برای این ورزش زیبا داشته باشد اما چرا این زیبایی‌ها به چشم نمی‌آیند؟

جواب مشخص است، همه درگیر حاشیه‌هایی شده‌اند که بازیکنان معروف به راه انداخته‌اند. هر هفته حاشیه و درگیری در این لیگ دیده می شودکه در غالب آنها پای چهره‌های ملی‌پوش در میان است و عجیب است که مسوولان فدراسیون چشم‌های خود را به این حواشی بسته‌اند. هفته گذشته پیکان با پارسه و این هفته سایپا با پیکان و البته بانک سرمایه با صالحین پر بود از این حواشی اما دریغ از یک واکنش از سوی مسوولان مربوطه. گویا آنها اصلا این حواشی را نمی‌بینند. البته حواشی که ایجاد می‌شود فقط به مسابقات داخلی ختم نمی‌شود. در بازی‌های المپیک ریو یا در لیگ جهانی هم از این پرخاشگری ملی‌پوشان والیبال کم ندیدیم.

ظاهرا والیبال ایران مدتی است که قدم در راهی گذاشته که پیش از این فوتبال را گرفتار کرده بود. کپی‌برداری والیبال از دست فوتبال، با امضای قراردادهای میلیاردی شروع شد اما حالا مثل اینکه در حاشیه‌سازی هم قرار است از روی دست فوتبال کپی‌برداری کنند. درگیری بر سر هر سوتی کار امروز والیبالیست‌های نامی شده است. معروف‌ها وقتی بازی می‌کنند، کسی نباید آنها را دفاع کند که اگر این کار انجام شود، همان داستانی به راه می‌افتد که در بازی چهارشنبه سایپا با پیکان شاهدش بودیم. کافی است داور سوتی بزند که به مذاق نامی‌ها خوش نیاید، آنجاست که معروف‌ها از خود بی خود می‌شوند! البته باید این جمله که باخت ما تقصیر داور بود را هم به حاشیه‌های والیبالی‌ها اضافه کنیم.

عجیب است که این رفتارها خیلی شبیه به اتفاقاتی است که قبل از این هم بارها در فوتبال دیدیم. بازیکن جوان نباید روی پای بازیکن معروف فوتبال تکل می‌رفت و یا اینکه داور حق نداشت به بازیکن نامی و مشهور فوتبال کارت می‌داد. در فوتبال هم وقتی تیم برنده می شود،کار بازیکن و مربی است اما وقتی می‌بازد، داور اشتباه کرده است. همه این اتفاقات فوتبالی را دقیقا در والیبال می‌توانیم ریز به ریز ببینیم.

به نظر می‌رسد که پول زیاد قراردادها، معروف‌های والیبال را هم مانند برخی از فوتبالی‌ها از خود بیخود کرده است. ظاهرا والیبال هم ظرفیت پول زیادی که به آن سرازیر شده را ندارد.

در این بین اما عجیب‌تر این است که فدراسیون سکوت می‌کند. ظاهرا آنها هم غرق در معروف‌ها هستند. شاید اگر این اتفاق‌ها از سوی جوان‌ترها رخ می‌داد، فدراسیون هم راحت دست به قلم می‌شد و با جریمه و محرومیت درصدد برخورد بر می‌آمد اما چه کنند که در غالب حاشیه‌سازی‌ها پای ستاره های ملی پوش در میان است.

این زنگ خطری است برای والیبال ایران که اگر نشنیده بگیرند، خطرناک خواهد شد و شاید حاشیه‌سازی ستاره ها زیبایی‌های لیگ را از بین ببرد اما سکوت فدراسیون‌نشین‌ها می‌تواند، موفقیت‌ها و حرکت‌های رو به جلوی والیبال را در معرض خطر قرار بدهد.