شعار سال:
فوعه و کفریا دو روستای شیعه نشین
هستند که در عمق مواضع گروه های مسلح مخالف دولت و تروریست های جبهه النصره ، محاصره
ای دو ساله را تحمل می کنند.
نزدیک به 20 هزار ساکن این دو شهر از
فراموش شدگان جنگ سوریه اند؛ به گواهی اسناد و شواهد، با وجود این که اوضاع انسانی
در هیچ نقطه ای از سوریه به اندازه این دو شهر بحرانی نیست، کوچکترین نامی از
فوعه و کفریا در محافل رسانه ای و دیپلماتیک بین المللی به میان نمی آید.
عملیات پاکسازی حلب شرقی و فشارهای بین المللی برای نجات
مخالفان مسلح فرصتی برای مطرح کردن فوعه و کفریا پیش آورد. به اصرار حزب الله
لبنان اجازه خروج تروریست ها از حلب شرقی منوط به خروج اهالی فوعه و کفریا شد تا مردم غیرمسلح بعد از دو سال محاصره بتوانند از میان مخالفان بیرون آیند و به مناطق
تحت تسلط دولت بروند.
با این حال، فشارهای بین المللی و تمامی
اعضای دائم شورای امنیت مانع از این رویداد انسانی شد و در کمال تعجب با خروج این
غیرنظامیان از محاصره نظامیان،موافقت نشد.
سرانجام با مقاومت حزب الله، تروریست ها و دولت های حامی آن ها تنها با خروج 2500
نفر از اهالی فوعه و کفریا موافقت
کردند. 2500 نفر زن و کودک و مجروح در مقابل 40 هزار نفر از تروریست ها به همراه
خانواده هایشان . آن 40 هزار نفر از حلب شرقی که اینک
تحت سیطره دولت است، خارج شدند و به هم قطاران خود در ادلب پیوستند؛ بیمارانشان هم
با آمبولانس های مجهز به سمت بیمارستان ها حرکت کردند.
اما در این سو، در دور اول نزدیک به
1000 نفر از مردم فوعه و کفریا از این دو شهر خارج شدند. تمامی مجروحین در کف اتوبوس
ها جابجا شدند و مسیر چند ساعته را در 3 روز طی کردند. البته مسلحین ابتدا اتوبوس
های خالی که به قصد فوعه و کفریا در حال حرکت بودند را به آتش کشیدند. ولی نهایتاً
با فشار حزب الله اتوبوس ها وارد دو شهر شدند و 1000
نفر در مرحله اول از فوعه خارج شدند.
حدود دو هفته پیش 21 اتوبوس برای تخلیه 1000 شخص دیگر وارد فوعه شدند ولی دیگر دیر شده بود. تمامی 40 هزار نفر طرف مقابل
از حلب شرقی خارج شده بودند و مسلحین با نقض توافق، اجازه خروج این اتوبوس ها را
ندادند. این اتوبوس ها،اکنون در انتظار دریافت مجوزهای مسلحین برای
خروج از این دو روستا هستند. رانندگان این اتوبوس ها در تماس هایی که با بیرون از منطقه
دارند، می گویند که خودشان هم دارند از گرسنگی از بین می روند.
بدین ترتیب اولین قربانی عجله روس ها
برای تخلیه حلب، مردم بی دفاع فوعه و کفریا شدند.
اهمیت فوعه و کفریا
فوعه و کفریا کوچک ترین مزیت نظامی
برای طرفین درگیر در سوریه ندارد. چرا که برای گروه های معارض و تروریست ها، این
دو روستا کاملاً سقوط کرده محسوب می شود و هر زمان که اراده کنند خواهند توانست
وارد فوعه و کفریا شوند. از نظر دولت سوریه هم امکان آزاد سازی این دو شهر در
شرایط کنونی بسیار سخت است زیرا باید از بین استحکامات فشرده مخالفان مسلح عبور
کنند که این امر در شرایط کنونی، تقریباً ناممکن است.
این دو روستا دارای اهمیت روانی
و اعتقادی بسیار زیادی برای ایران و حزب الله هستند. تعداد زیادی از شهدای ایرانی
و حزب الله در مسیر رسیدن به این دو شهر جان خود را از دست داده اند؛ نمونه رسانه
ای شده آن شهدای "خانطومان" هستند.
علاوه بر خمپاره باران روزانه این دو
روستا توسط مسلحین «احرارالشام» و «جبهه النصره»، تک تیراندازانی که به کمین مردم
فوعه و کفریا نشسته اند، با قصد تقرب(!) ماشه ها را می چکانند. روش کار نیز بسیار
خاص است: شلیک به مردان و جوانانی که در لنز دوربین تک تیراندازان قرار می گیرند
به قصد کشت و شلیک به کودکان و زنان ، عمدتاً به قصد مجروح سازی و وارد کردن فشارهای
روحی و روانی انجام می شود.
جدول زیر لیست کودکانی را نشان می دهد
که اخیراً مورد هدف قرار گرفته اند:
1 |
محسن سمير قنديل |
13 سال |
شلیک به سینه |
2 |
شحود أحمد جواد |
15 سال |
شلیک به زانو |
3 |
مهدي أحمد قدور |
15 سال |
شلیک به سینه |
4 |
مريم حسين اسطيح |
12 سال |
شلیک به دست |
5 |
محمد حسين اسطيح |
13 سال |
شلیک به ساق |
6 |
ياسين أيمن شحادة |
7 سال |
هدف با شلیک مسلسل |
7 |
مطيع عبدو حاج أحمد |
1 سال و چند ماه |
شلیک به صورت |
8 |
حسن علي صوفان |
6 سال |
هدف با شلیک مسلسل |
9 |
مجد محمود |
16 سال |
شلیک به دست |
10 |
علي محسن رحال |
14 سال |
شلیک به شکم |
11 |
نصر حسين اليوسف |
16 سال |
شلیک به ستون فقرات |
12 |
ليث غياث حاج حسن |
5 سال |
شلیک به سر |
13 |
محمد غياث حاج حسن |
7 سال |
شلیک به گردن |
14 |
طلعت غزوان طربيخ |
14 سال |
شلیک به لگن |
15 |
حيدر عمار الحمود |
کمتر از 10 سال |
شلیک به شکم |
با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت خبری تحلیلی عصر ایران، تاریخ انتشار: 11 دی 1393، کدخبر:514552 www.asriran.com