عدم استفاده از «سم» در تولید تراریخته ها یک «دروغ بزرگ» است

هماهنگ‌کننده ملی پروتکل ایمنی زیستی گفت: ۸۹ درصد محصولات کشاورزی در دنیا، کشاورزی غیر تراریخته است و صرفاً ۳ درصد کشاورزان دنیا این محصولات(تراریخته) را کشت می‌کنند؛ چرا بازرگان ایرانی دانه‌های تراژنه ذرت را برای روغن‌گیری وارد کارخانه‌ها می‌کند؟

شعار سال: داوود حیات غیب امروز در همایش امنیت غذایی اظهار کرد: 99 درصد محصولات دستکاری شده ژنتیکی تجاری شده در دنیا مربوط به چهار محصول سویا، ذرت، کانولا و پنبه است و 11 درصد زمین‌های کشت دنیا زیر کشت محصولات GMO یا تراژنه است.

وی افزود: یعنی 89 درصد محصولات کشاورزی که غذای انسان را تامین می‌کند، کشاورزی رایج و غیر تراریخته است و صرفاً 3 درصد کشاورزان دنیا این محصولات(تراریخته) را کشت می‌کنند و تنها 28 کشور دنیا محصولات تراژنه را کشت می‌کنند که 10 کشور، 98 درصد محصولات تراریخته را کشت می‌کنند؛ دانستن این آمارها، برای برنامه‌ریزی‌های بعدی بسیار مهم است.

حیات غیب تصریح کرد: بر اساس آمار موجود در دنیا، سویا بیشترین سطح زیر کشت محصولات GMO را به خود اختصاص داده و ذرت و کانولا کمترین سطح زیر کشت؛ سؤال اینجاست که چرا بازرگان ایرانی به‌صورت خودآگاه یا ناخودآگاه دانه‌های تراژنه ذرت و کانولا را برای روغن‌گیری وارد کارخانه‌ها می‌کند؟

وی افزود: آگاهی و مشارکت عمومی در پروتکل دیده شده و اطلاعات مربوط به این محصولات باید در اختیار همه وجود داشته باشد و دولتها وظیفه دارند تا به مردن اطلاع دهند که قرار است کدام یک از محصولات دستکاری شده ژنتیکی در سفره غذایی مردم قرار گیرد.

هماهنگ‌کننده ملی پروتکل ایمنی زیستی پروتکل ایمنی زیستی کارتاهنا خاطرنشان کرد: کشور فرانسه تمام اطلاعات و نتایج تحقیقات مربوط به محصولات تراریخته را عمومی محسوب می‌کند و از طریق سایتهای اطلاع‌رسانی عمومی مانند شهرداریها در اختیار عموم مردم قرار می‌دهند.

وی با بیان اینکه در کشور ایران تحقیقات مرتبط با محصولات دستکاری شده ژنتیکی مالکیت معنوی محسوب می‌شوند و در اختیار عموم قرار نمی‌گیرند، متذکر شد: فرار ژنی و مقاوم شدن جمعیت آفات و علفهای هرز از مهمترین چالش‌های محصولات تراژنه (تراریخته) در زمینه محیط زیست است.

حیات غیب یادآور شد: برچسب‌گذاری یکی از مواردی است که دولت‌ها باید آن را در نظر بگیرند و اطلاعات مربوط به محصولات تراژنه را در اختیار مصرف‌کنندگان قرار دهند؛ اگر دولتها برچسب‌گذاری را به دقت انجام دهند، حق انتخاب با مصرف‌کننده است که آیا این محصولات را مصرف کند یا خیر.

هماهنگ‌کننده ملی پروتکل ایمنی زیستی پروتکل ایمنی زیستی کارتاهنا با اشاره به این نکته که برچسب‌گذاری در کشور از سال 2016 برای چند روغن آغاز شد، اما هنوز ایده‌آل نیست، گفت: برخی دولتها سخت‌گیری بسیار مناسبی برای محصولات تراژنه می‌کنند و جزئیات را هم به اطلاع مردم می‌رسانند.

وی افزود: اطلاع‌رسانی به مصرف‌کنندگان باید به خوبی انجام شود و تمام جنبه‌ها به اطلاع عموم برسد و آگاهی‌های عمومی افزایش یابد.

هماهنگ‌کننده ملی پروتکل ایمنی زیستی پروتکل ایمنی زیستی کارتاهنا تصریح کرد: برای واردات این محصولات باید در کشور خودمان آزمایشگاه‌های تشخیص سریع داشته باشیم و اطلاعات ارسال شده از کشور صادرکننده و تولید‌کننده کافی نیست.

هماهنگ‌کننده ایمنی زیستی و برنامه کشاورزی پایدار:
شهروندان اطلاعات درستی درباره «محصولات تراریخته» ندارند

هماهنگ‌کننده ایمنی زیستی و برنامه کشاورزی پایدار، شبکه جهان سوم گفت: هنوز شهروندان اطلاعات درست و کاملی در مورد محصولات تراریخته ندارند؛ برچسب‌گذاری محصولات تراریخته حلقه اول آگاه‌سازی عمومی است.

دکتر لیم لی چینگ، محقق ارشد و هماهنگ‌کننده ایمنی زیستی و برنامه کشاورزی پایدار، شبکه جهان سوم در همایش امنیت غذایی اظهار کرد: تعدادی معدود در دنیا تصمیم می‌گیرند که تعداد زیادی از مردم جهان چه چیزی بخورند.

وی افزود: بر اساس پروتکل کارتاهنا، سمن‌ها و مردم باید بدانند چرا و چگونه در بحث امنیت غذایی مشارکت کنند.

هماهنگ‌کننده ایمنی زیستی و برنامه کشاورزی پایدار، شبکه جهان سوم متذکر شد: هنوز شهروندان اطلاعات درست و کاملی در مورد محصولات تراریخته ندارند و به همین دلیل هنوز حساسیت عمومی کافی در این زمینه ایجاد نشده است.

لی چینگ خاطرنشان کرد: تضاد منافع شرکتهای تولید‌کننده و وارد‌کننده باعث شده تا چرخه اطلاعات آزاد برای شناخت واقعیات محصولات دستکاری شده ژنتیکی شکل نگیرد.

وی یادآور شد: برچسب‌گذاری محصولات تراریخته حلقه اول آگاه‌سازی عمومی است و در گام دوم مردم باید امکان دستیابی به مطالعات مستقل را نیز داشته باشند.

هماهنگ‌کننده ایمنی زیستی و برنامه کشاورزی پایدار، شبکه جهان سوم تصریح کرد: در تجربه‌ای موفق از مشارکت عمومی، وزیر محیط زیست هند با اشتراک نتایج مطالعات این حوزه برای محققان، کارشناسان و سمن‌ها سبب شد تا مصرف بادمجان تراریخته در این کشور متوقف شود.

مدیرعامل موسسه توسعه پایدار و محیط زیست:
عدم استفاده از «سم» در تولید محصولات تراریخته یک «دروغ بزرگ» است

مدیرعامل موسسه توسعه پایدار و محیط زیست گفت: عدم استفاده از سم در تولید محصولات تراریخته یک دروغ بزرگ است؛ برای تولید این محصولات نیز از سم استفاده می‌شود؛ سالم بودن این محصولات هنوز مشخص نشده است.

خدیجه کاترین رضوی امروز در همایش امنیت غذایی اظهار کرد: 70 درصد غذای دنیا را کشاورزی خرد تولید می‌کند، نگهداری از بذرهای بومی و بالا بردن تنوع زیستی زراعی در مزارع کشاورزان راه‌حل پایدار برای تامین غذای مردم دنیا است.

وی افزود: محصولات دستکاری شده ژنتیکی توسط بسیاری‌ از کشورها کشت نمی‌شود، در منطقه خودمان کشورهایی از جمله ترکیه، عربستان، روسیه و رژیم صهیونیستی این ممنوعیتهای کامل یا محدودیتهای شدیدی برای کشت و واردات محصولات تراژنه ایجاد کردند؛ به عنوان یک ایرانی از خودم سؤال می‌کنم حالا که کشورهای زیادی مانند سوئیس، کشت و مصرف این محصولات را ممنوع می‌کنند چرا کشور‌ ایران باید اینگونه سراسیمه و با سرعت به دنبال کشت و تولید این محصولات در کشور است.

رضوی با بیان اینکه به اعتقاد من باید در حال حاضر فقط تحقیقات داشته باشیم و برای کشت و واردات دست نگه داریم، متذکر شد: تا در آینده براساس اطلاعات و نتایج تحقیقات خودمان به جمع‌بندی درستی برسیم که چه تصمیمی باید برای آینده اتخاذ کنیم.

مدیرعامل موسسه توسعه پایدار و محیط زیست یادآور شد: عدم استفاده از سم در روند تولید محصولات تراریخته یک دروغ بزرگ است؛ برای تولید این محصولات نیز از سم استفاده می‌شود؛ سالم بودن این محصولات هنوز مشخص نشده و مطالعات زیادی در دنیا وجود دارد که نشان می‌دهد استفاده از این محصولات می‌تواند برای انسان مشکلات سلامتی ایجاد کند؛ اینجا به عنوان یک شهروند از وزارت بهداشت انتظار دارم تا تحقیقات مناسب و درخوری روی این محصولات در کشور ایران انجام دهد و نتایج آن را در اختیار عموم مردم قرار دهد.

وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر جامعه اروپا در حال بررسی باقیمانده سم گلایفسیت در بدن و خون انسان است.

مدیرعامل موسسه توسعه پایدار و محیط زیست تصریح کرد: تحقیقات در رابطه با محصولات دستکاری شده زنتیکی داخل کشور باید کامل شفاف باشد؛ قابل قبول نیست یک گروه کوچک برای غذای کشور و سفره غذایی مرد ایران تصمیم بگیرند و شفافیت لازم را برای ارائه نتایج حاصل ‌از تحقیقات در اختیارمان قرار ندهند.