چهارشنبه ۱۲ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 May 01 
قلعه ضحاک اولین بار توسط یک هیئت باستانشناسی آلمانی در سال ۱۹۷۱ میلادی مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته است.
آثار برجای مانده از برج‌های نیم استوانه‌ای به نام دروازه قلعه و پوشش دیوارها که از سنگ‌های مکعب مستطیلی است، قدمت آن را تا دوره ساسانی می‌رساند ولی سفال‌های به دست آمده از این قلعه مربوط به سده‌های ششم و هفتم هجری است.
از این قلعه که به عنوان یک دژ استفاده می‌شده، از سه طرف مشرف به پرتگاه بوده و دیوارهای آن کنده کاری شده است. در این قلعه مخازن سنگ، آب انبار، آسیاب، سالن شورا، حمام و ده‌هاآثار دیگر وجود دارد.
نیمی از اتاق‌های قلعه بی سقف در زمین کنده شده و نیم دیگر در کوه و به صورت حفره‌ای درآورده شده است. اغلب این حفره‌ها چاله آبی هم (آب انبار) دارند. همچنین بر دیوارهای این حفره‌های سنگی، طاقچه‌های کوچکی کنده شده است.
در داش قلعه ضحاک، تک حفره‌هائی نیز دیده می‌شود که تمام آن را در صخره‌های عمودی کوه کنده‌اند. علاوه بر اینها، آب چشمه‌ای که در دامنه کوه مقابل قرار دارد با فشار متوسط لوله‌هایی که در زمین کار گذاشته شده از روی پشته مابین گذشته و به ارتفاع قلعه می‌رسد.
مسیر لوله آب از روی بستری که در زمین به وضوح نمایان است معلوم می‌گردد به علاوه تکه‌های متعددی از لوله‌های گلی و بقایائی از قالب سنگی که با بی‌قیدی از بستر کنده شده است در اطراف دیده می‌شود.
بستر لوله به عرض ۵۰ سانتی‌متر و عمق آن حداقل یک متر بوده است. لوله‌های گلی تقریباً از تکه‌های خورد تکمیل شده در یکدیگر رفته و در بستر قرار گرفته‌اند.
به غیر از قلعه در پای کوه قبرستانی نیز وجود دارد که در آن مجسمه سنگی قوچی قرار داشته و در کنار قبرستان، روستایی به نام ینگجه واقع است که در دیوار یکی از خانه‌های این روستا ، قوچ سنگی مقبره‌ای کار گذاشته شده است.
داش قلعه ضحاک عجب شیر از آثار ارزشمند و مورد وثوق گردشگران می‌باشد. در این قلعه برجی وجود دارد که از خشت بر پایه سنگی ساخته شده و صرف نظر از استحکامات دروازه قلعه، تنها برج دفاعی آن به شمار می‌رود چرا که اطراف قلعه پرتگاه بوده و نیازی به استحکامات بیشتری نبوده است.
قلعه ضحاک در سال ۱۳۴۱ توسط وزارت فرهنگ و هنر با شماره ۴۳۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
با اندکی تلخیص و اضافات، برگرفته سایت گردشگری ایران، تاریخ انتشار: - کد مطلب: - gardeshgariiran.irwww.
