با این حال، آقای «خلبان» حتی اگر نامزد نهایی اصولگرایان باشد و بر فرض محال، همه کاندیداها هم به نفع او کنار بکشند، امیدی به پاستور ندارد. در مناظره‌های انتخاباتی ۱۳۹۲ او به مصاف «شیخ دیپلمات» رفت اما خیلی زود ضربه فنی شد و در برابر فن «من سرهنگ نیستم، من حقوقدانم» دست‌هایش بالا رفت.

آقای «سرهنگ» گمان می‌برد با گذشت ۴سال از عمر ریاست جمهوری روحانی و برجسته شدن نقاط ضعف دولتش می‌تواند در انتخابات ۱۳۹۶ از او «گزک» بگیرد و شکست ۴سال قبل را جبران کند. اما انگار ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کار بودند تا او باز هم دست پیش نداشته باشد.

املاک نجومی، ناگهان بر سر «مدیر جهادی» آوار شد. هرچند در نخستین روزها و هفته‌ها خیلی‌ها تلاش کردند با لاپوشانی، اجازه ندهند رسوایی این تخلف فراگیر شود، اما احضارهای ده‌ها نفری به دادسرا و اظهارنظرهای مکرر مقامات قوه قضائیه نشان داد ادعای بی‌گناهی محمدباقرقالیباف، همان‌قدر معتبر است که ادعای پاک‌دستی محمود احمدی نژاد.

انهدام ساختمان پلاسکو هم کاخ آرزوهای شهردار طرقبه‌ای پایتخت را منهدم کرد و او به خوبی دریافت که دیگر، قافیه را باخته. آسمان ریسمان کردن‌ها و تقصیر را به گردن این و آن انداختن، چیزی از ناتوانی مدیر شهرداری تهران کم نکرد و قالیباف را به گوشه رینگی برد که نفس‌های آخرش را در دنیای سیاست به شماره انداخت.

شهردار تهران، امیدی به انتخابات شورای شهر تهران هم ندارد. اگر در دوره قبل فقط با یک رأی اختلاف توانست تصدی شهرداری تهران را برعهده بگیرد این بار این حس که باید با ساختمان «بهشت» هم خداحافظی کند برای او آزاردهنده است.

محمدباقرقالیباف بعد از شکست ۱۳۸۴ افسرده شد. آن‌گونه که می‌گفتند برای گذراندن دوره تکمیلی آموزش خلبانی -یا کمک خلبانی- مدتی به فرانسه رفت و بعد از چندی برای بازسازی روحیه‌اش به شورای شهر پیشنهاد شد به «شهردار» شدن او فکر کند.

سال ۸۴ و ۹۲ برای سردار دکتر خلبان قالیباف، شیرین نبود اما او همچنان به «بهشت» امیدوار بود. حالا و در آستانه انتخابات۹۶ که او از پاستور «مانده» است و از بهشت «رانده»، چه خواهد کرد؟

با اندکی تلخیص و اضافات، برگرفته از شبکه خبری البرز، تاریخ انتشار: 10 فروردین 1396 ، کد مطلب: 53006، www.khabar31.com