شعار سال: صنعت گردشگری پس از صنایع نفت و خودروسازی در رتبه سوم درآمدزاترین صنایع در دنیا قرار دارد. فرصتی که ایران به‌رغم برخورداری از تمدن و تاریخ کهن، تنوع طبیعی چهارفصل و آداب، رسوم و سنن اسلامی و باستانی به دلیل تکیه‌بر صنعت نفت، سهم کشورمان از آن بسیار ناچیز بوده است.

در قرن حاضر یکی از مهم ترین صنایعی که معادلات اجتماعی و تاریخی مناطق متعددی را تحت تاثیر خود قرار داده، صنعت گردشگری یا همان صادرات نامرئی است؛ صنعتی که با تعاریف علمی، بر اساس تفاوت های فرهنگی، بومی، اقلیمی و جاذبه های طبیعی و تاریخی در دو بخش ملموس و ناملموس بنا شده و امروز بسیاری از شهرهای تاریخی برای افزایش سهم خود از این صنعت در سراسر کشور، با استفاده از داشته ها و نداشته های شان از هیچ نوع فعالیتی دریغ نمی کنند.

به همین دلیل دور از ذهن نیست اگر بگوییم موارد یاد شده در واقع سرمایه های اولیه صنعت گردشگری کشور ما ایران هستند و حفظ و حراست از آنها مهم ترین مسئولیت مسئولان و دست اندرکاران گردشگری یک منطقه است. اما در این میان اهمیت حفظ و حراست از میراث ناملموس به دلیل غیرقابل لمس بودنش بیشتر از دیگر بخش ها مهم و لازم الاجراست؛ میراثی که با ظهور و گسترش پدیده جهانی شدن میراث فرهنگی، تنها عامل حفظ و بقای تنوع فرهنگی در عصر حاضر شناخته شده است.

یکی از آثار به جا مانده از تاریخ پر فراز و نشیب بهبهان (ارجان) در عصر حاضر حمام بکان در نزدیکی قدمگاه امام رضا(ع) در روستایی به همین نام قرار دارد و داستان های متفاوتی از قدمت وجودی این بنای باستانی روایت شده است اما آنچه که به واقعیت نزدیک تر است ، این حمام متعلق به دوره ساسانی و مرتبط با شهر قدیم ارجان و در کنار رودخانه مارون، در نزدیکی روستای امام رضا (ع) واقع شده است. معماری این بنا به صورت چهار ایوانی است که در حال حاضر به علت اینکه کف آن تا ارتفاع زیادی بر اثر ریزش سقفها و سنگهای کناره دره پر شده، پلان آن کاملاً دیده نمی شود، یک قسمت مربع شکل مرکزی دارد که چهار ایوان در چهار جهت آن قرار داشته است.

این اثر تاریخی همانگونه که در تصاویر مشخص است امروز به یک ویرانه تاریخی تبدیل شده است که دلایل محرزی را می توان برای این اتفاق ناخوشایند تعریف کرد . سوء مدیریت ها و تصدی مسئولیت نگهداری آثار تاریخی و در کل میراث فرهنگی از عمده دلایل اساسی و متقن نابودی این صنعت بزرگ و مهم در شهرستان بهبهان به شمار می آید.

ساختمان حمام بکان یک بار در سال 1387 توسط مدیریت میراث فرهنگی وقت به هر شکل ممکنی ترمیم و بازسازی شد اما پس از آن هیچ وقت در برنامه های حفظ و نگهداری این اداره قرار نگرفت و امروز این ثر تاریخی محلی برای افراد مختلف با اعمال غیر فرهنگی و متضاد با فرهنگ صنعت گردشگری شده است اما گویا مدیران مربوطه خواب بودند و نابودی تاریخ این شهر را به چشم ندیدند.

بارها شنیده شد که در زمان صدارت فرماندار سابق اعتبارات قابل توجهی برای بخش گردشگری و حوزه میراث فرهنگی در نظر گرفته شده است اما هیچ گاه تحول و یا ابتکاری در این صنعت از سوی مدیران به چشم نخورده است و معلوم نیست اعتبارات مورد ادعای آنها کجا و چگونه هزینه شده است.

براستی وضعیت اسف بار کنونی این اثر تاریخی متوجه چه کسانی است و چرا به این روز افتاده است ؟

امروز کسانی که خود را برای تصدی جایگاه های دیگری آماده میکنند چرا نمیگویند که چه بر سر میراث فرهنگی این شهر آورده اند اصلا بگویند که در مدت مدیریت خود برای تاریخ و اصالت این شهر چه کرده اند .

با اندکی تلخیص و اضافات، برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی عصر بهبان، تاریخ انتشار: 13 فروردین 1396، کد مطلب: 657496788، www.asrebehbahan.ir