شعار سال:ویجر 1 و2 نام دو کاوشگر فضایی است که در سال ۱۹۷۷ میلادی توسط ناسا برای مطالعه سیاره‌های منظومه خورشیدی به فضا پرتاب شد. این دو کاوشگر در اصل برای مطالعه سیارات زحل و مشتری طراحی شده بودند اما بعد از انجام ماموریت به سوی فضای بیرونی منظومه شمسی حرکت کردند. در سال ۲۰۱۰ دانشمندان اعلام کردند که وویجر ۱ در مرز منظومه شمسی قرار گرفته و در آستانه خروج از این منظومه قرار دارد.

این دو کاوشگر اکنون دورترین اجرامی هستند که از زمین به فضا پرتاب شده‌اند. وویجر 1 حدود ۱۷ میلیارد کیلومتر و وویجر ۲ حدود ۱۵ میلیارد کیلومتر با خورشید فاصله دارند. این دو فضاپیما با سوخت هسته‌ای کار می‌کنند، به اندازه یک اتومبیل کوچک هستند و برای ادامه حرکت و فعالیت تا سال ۲۰۲۰ سوخت دارند

علاوه بر ابزارهای پژوهشی و اندازه‌گیری، هر دو کاوشگر با خود لوحی از جنس طلا حمل می‌کنند. در این صفحات مدور فلزی دیجیتالی، مطالب زیر ثبت شده‌است:

فرازهایی از تمدن انسان به زبان ریاضی

تصویری از دو انسان (زن و مرد) با دستان افراشته به نشانه دوستی

نشانی جایگاه زمین در منظومه شمسی و کهکشان راه‌شیری

در میان پیام های آوایی ارسالی به فضا که توسط کاوشگران وییجر ارسال شده اند، یک پیام طولانی نسبت به پیام های دیگر دیده می شود و آن پیام فارسی است. این پیام که حاوی شعر بسیار مشهور سعدی است به این شرح می باشد:

درود بر ساکنین ماوراء آسمان‌ها

بنی‌آدم اعضای یک پیکرند

که در آفرینش ز یک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار

دگر عضوها را نماند قرار

با اندكي اضافه و تلخيص برگرفته از خبرگزاری باشگاه خبرنگاران جوان، تاریخ انتشار: 15 دی 1394، کد خبر: 5448871:www.yjc.ir