اوایل سال جاری میلادی، کهکشانEGS8p7 براساس اطلاعات جمع آوری شده توسط تلسکوپ های فضایی هابل و اسپیتزر به عنوان کاندیدای تحقیقات آینده شناسایی شد. با استفاده از طیف سنج چند منظوره برای اکتشافات مادون قرمز در رصدخانه "کک دابلیو. ام." واقع در هاوایی، محققان به انجام تجزیه و تحلیل های طیف نمایی کهکشان برای شناسایی انتقال به سرخ آن پرداختند. نتایج انتقال به سرخ اثر دوپلر، همان پدیده ای است که باعث آژیر کشیدن در یک ماشین آتشنشانی برای به اوج در آمدن آن هنگام حرکت می شود. اگرچه، در اجرام آسمانی، این نور است که بجای صوت «کشیده» می شود؛ به جای یک سقوط قابل شنیده شدن در صوت، یک انتقال از رنگ واقعی به طول موج قرمزتر اتفاق می افتد.

انتقال به سرخ به طور سنتی به منظور اندازه گیری فواصل کهکشان ها مورد استفاده قرار می گرفته است، اما در مورد تعیین دورترین و آغازین ترین اشیا استفاده از این روش کار مشکلی به نظر می رسد. بلافاصله پس از انفجار بزرگ، جهان سوپی از اجسام بار دار شامل الکترون ها و فوتون ها بود. به دلیل این که این فوتون ها به وسیله الکترون های آزاد پراکنده شده بودند، جهان اولیه قابلیت انتقال نور را نداشت. پس از گذشت ۳۸۰۰۰۰ سال از زمان انفجار بزرگ، جهان به اندازه کافی برای الکترون ها و فوتون های آزاد سرد شده بود تا به ترکیب اتم های هیدروژن خنثی در آیند که جهان را پر کرده و به نور امکان انتقال در فضا را دهند. سپس، زمانی که جهان بین نیم میلیارد تا یک میلیارد سال سن داشت ، اولین کهکشان ها تشکیل شدند و گاز خنثی را دوباره یونیزه کردند.  که جهان امروزه یونیزه باقی مانده است.

اگر چه، پیش از یونیزاسیون مجدد، ابرهای اتم های هیدروژن خنثی اشعه های خاصی جذب کردند که توسط کهکشان های جدید و جوان در حال تشکیل منتشر می شد. این اشعه ها خط لیمن-آلفا، طیفی از گاز هیدروژن داغ که توسط نشر اشعه فرابنفش ستاره های جدید گرم شده بود و معمولاً به عنوان یک شاخص شکل گیری ستارگان مورد استفاده قرار می گرفت را شامل می شد.

به دلیل این جذب ها، در تئوری امکان مشاهده خط لیمن-آلفا از کهکشان EGS8p7 نباید وجود داشته باشد.

زیترین گفت: «اگر به کهکشان های ابتدای جهان نگاه کنیم، هیدروژن های خنثی فراوانی وجود دارند که برای این انتشار شفاف نیستند. ما انتظار داریم که بیشتر اشعه های این کهکشان توسط هیدروژن در فضای مداخله گر جذب شوند. با این حال، هنوز هم ما لیمن-آلفا را از این کهکشان می بینیم.

آنها این منظومه را با استفاده از طیف سنج چند منظوره برای اکتشافات مادون قرمز کشف کردند که اثر شیمیایی همه چیز از ستارگان گرفته تا کهکشان های بسیار دور و نزدیک به طول موج مادون قرمز را ضبط می کند.

الیس گفت: «جنبه تعجب برانگیز اکتشاف کنونی این است که ما خط لیمن-آلفا را در یک کهکشان ظاهراً کم نور کشف کرده ایم که انتقال به سرخ آن ۸٫۶۸ است، یعنی مربوط به زمانی که جهان باید پر از ابرهای هیدروژن جذب کننده بود.» پیش از این اکتشاف، دورترین کهکشان کشف شده دارای انتقال به سرخ ۷٫۷۳ بود.

محققان می گویند، یک دلیل احتمالی که اشیا علی رغم ابرهای جذب کننده هیدروژن قابل رویت هستند، این است که ریونیزاسیون دوباره هیدروژن به شیوه ای یکنواخت رخ نمی دهد. زیترین می گوید:‌ "شواهد مشاهدات فراوان ما نشان دهنده این است که فرایند یونیزاسیون دوباره احتمالاً به صورت تکه تکه انجام می شود. بعضی اشیا آن قدر روشن هستند که یک حباب از هیدروژن یونیزه شده تشکیل می دهند. اما این فرایند در تمامی جهات منسجم نیست."

"سیریو بلی"، فارغ التحصیل موسسه فناوری کالیفرنیا و یکی از شرکت کنندگان این پروژه می گوید: "کهکشان EGS8p7 که ما مورد مشاهده قرار دادیم و به شکل غیر معمولی درخشان است، ممکن است به وسیله مجموعه ای از ستارگان به شکل غیر عادی داغی تشکیل شده باشد و شاید دارای خواص ویژه ای است که به آن قابلیت ایجاد یک حباب بزرگ هیدروژن یونیزه شده را بسیار قبل تر از زمانی که این امکان برای بسیاری از کهکشان های معمولی در این زمان ها وجود داشته باشد، داده است"

زیترین در پایان گفت: "ما در حال حاضر در حال محاسبه دقیق تر و کامل تر فرصت های پیدا کردن این کهکشان و مشاهده این انتشار از آن و درک این که آیا نیاز به تجدید نظر در جدول زمانی یونیزاسیون مجدد وجود دارد، هستیم. محاسبه زمان درست یونیزاسیون مجدد یکی از پرسش های کلیدی برای پاسخ به درک درست ما از تکامل جهان است."

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از وبسایت جماران، تاریخ انتشار: یکشنبه, ۱۵ شهریور , ۱۳۹۴ ، کد مطلب: 12391 ، آدرس سایت:www.jplus.jamaran.ir