شعار سال: احمد سعیدی- گمان ندارم در هیچ زمانی مجلس شورا به چنین انحطاط آشکاری رسیده باشد؛

در بررسی برنامه های وزیر امور خارجه، خانم نماینده ای که شوهرش کارمند وزارت امور خارجه است، خواستار افزایش حقوق کارمندان و دیپلماتهای آن وزارتخانه میشود تا مبادا دستمزد این عزیزان کمتر از سطح دیپلماتهای ممالک دیگر باشد. از این قرار شخصی که دغدغه ای آن گونه دارد، بلاشک نماینده ملت نیست، او حداکثر وکیل شوهر و همصنفان شوهرش است

یا اینکه در جریان بررسی عملکرد وزیر نفت، کاشف به عمل می آید که افراد معتنابهی از نمایندگان پیشین مجلس، به واسطه خوش خدمتی به این وزیر بی هنر، به اشتغال در وزارت نفت درآمده اند. وزیر نفت، حتی منکر چنین سیاهکاری بزرگی نشد؛ بلکه در مقام توجیه برآمده و گفت روا نیست پس از اتمام دوره نمایندگی، سطح زندگی آنان تنزل یابد!

وای، خدایا این چه وضعی است که بدان دچار گشته ایم؟ کمتر کسی در اندیشه دردهای مردم رنجور است، پنداری فقر و گرسنگی و بیکاری و مفاسد خرد و کلان اجتماعی، از این مملکت رخت بربسته و فقط مانده حقوق دیپلماتها به سطح همتایان خارجی شان برسد یا مبادا در آتیه، سطح زندگی نمایندگان اندکی تنزل یابد

چنین مینماید که متصدیان امور، مقام و منصب خویش را طعمه ای برای دریدن و سفره ای برای چریدن یافته اند؛ نه امانت و مسوولیتی که به گردن آویخته باشند. و این همه را نه بازتاب خصایل اجتماعی و عمومی، که برونداد ساختاری میدانم که هر چه میرود روزنه ها بر اصلاح آن تنگ تر و بسته تر میگردد.

چگونگی رأی اعتماد وزیران دولت دوازدهم

بهارستان از رأی اعتماد بازماند؛ در سه هفته اخیر، نمایندگان دهمین دوره مجلس شورای اسلامی با اقدامات منحصربه‌فرد، از افکار عمومی کارت زرد گرفتند و اعتماد جامعه به آنان خدشه‌دار شد و حالا «نیمه پنهان» رأی اعتماد بهارستان‌نشینان آشکار شد.

آیین تحلیف ریاست جمهوری در مجلس شورای اسلامی با سلفی تعدادی از نمایندگان فراکسیون امید با موگرینی به حاشیه رفت؛ پس ‌از این رخداد، رأی اعتماد سنگ محک خوبی برای سنجش عیار نمایندگان در خانه ملت بود.

مجلس برای رأی اعتماد وزیران پیشنهادی دولت دوازدهم، متناسب با سوگندکسوت نمایندگی باید متناسب با منافع ملی در قامت موافق یا مخالف نظر خود را اعلام کنند؛ اما پس از یک روز، نگفته‌ها و مگوهای صحن بهارستان بالاخره آشکار شد تا رأی اعتماد به روایت اعضای شاخص اصلاحات، تابع برتری قدرت لابی‌گری وزیران پیشنهادی باشد و حتی برای اولین بار شاهد نطق در قامت مخالفان صوری و عکس از برگه رأی باشیم.

آقای حبیب‌الله بی‌طرف، وزارت پیشنهادی نیرو، سیاستمداری یزدی نزدیک به رئیس دولت اصلاحات، ناتوان از کسب رأی اعتماد در مجلس شورای اسلامی بود. او در حالی تنها ناکام وزیران پیشنهادی دولت دوازدهم لقب گرفت که اعضای برجسته فراکسیون امید از عدم رأی اعتماد

رحمانی فضلی و ربیعی خبر داده بودند. پس از رأی بالای 200 نفر به وزیران پیشنهادی شاخص و حذف بی‌طرف از کابینه و رأی پایین حجتی، اصلاح‌طلبان اقدام به افشاگری کردند.

محمدصادقی از نمایندگان فراکسیون امید، رمز موفقیت عبور وزیران پیشنهادی از سد رأی اعتماد را به‌صراحت ابراز داشت. او لابی‌گری و عدم صداقت و شفافیت سیاسی را مؤلفه‌ی اثرگذار برای اقبال نمایندگان به وزیران پیشنهادی دانست و نوشت:

« بی‌طرف ( با 133 رأی موافق در برابر 132 رأی مخالف و 17 رأی ممتنع) از راه‌یابی به دولت بازماند؛ عوامل: چالش آب، لابی ضعیف، نطق غیر اثرگذار، صداقت و شفافیت سیاسی» بی‌طرف گیت استمرار داشت؛ جواد امام از اعضای بنیاد باران و نزدیکان رئیس دولت اصلاحات از جلسه مخفی نمایندگان لیست امید با وزیر پیشنهادی نیرو و سهم‌خواهی آنان خبر داد و نوشت: «بازهم گندم نماهای جوفروش لیست امید. رأی عدم اعتماد بی‌طرف نتیجه سلامت و پاسخ منفی به خواسته‌های آقایان(ت،و،ح،ن)در جلسه میدان آرژانتین بود!» انتقادات به رفتار غیرمسوولانه نمایندگان فراکسیون امید به همین‌جا ختم نشد؛ روزنامه جمهوری اسلامی از «زد و بندها» در مجلس گلایه کرد و «اهل تعامل بودن» را عامل مهمی برای به دست آوردن رأی اعتماد دانست.

در این میان بیژن زنگنه «اهل تعامل» بود؛ برای نمونه او در جلسه با مجمع نمایندگان گیلان تعهدات چهارگانه مکتوبی برای استقرار کارخانه پتروشیمی، تغییر و تبدیل لوله انتقال گاز، قول برای سرمایه‌گذاری خارجی در پروژه نفت خزر و برق‌دار کردن چاه‌های کشاورزی داد.

«آن‌کسی که توانایی دارد، به‌جایی رسیده، حتماً استعدادهایی داشته، این استعداد، بحث ژن و وراثتی وجود دارد» حمیدرضا عارف در گفت‌وگوی ویدئویی از ژن خوب آقازاده‌ها روایت کرد؛ هرچند او تاوان تقابل پدرش با دولت دوازدهم را داد ولی بار دیگر موج اجتماعی اعتراضی به این پدیده شوم بی عدالتی را در جامعه برافروخت.

همزمان با نطق‌های غیرکارشناسی نمایندگان، خبر فوری درفضای مجازی پیرامون فرزند سخنگوی ستاد انتخاباتی «حسن روحانی» منتشر شد؛ روایتی از داستان نیمه تمام. در ماه‌های اولیه فعالیت بهارستان دهم، محمدعلی وکیلی از استیضاح وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی خبر داد؛ او دلیل اقدام خود را «غیرسیاسی» توصیف کرد و این اقدام را «بنا به دلایل و مستندات» دانست و یکی از مشکلات این وزارتخانه را این گونه شرح داد: «این بنگاهی که می‌توانست ابزاردست دولت در بخش درآمدها باشد و موتور محرکه اقتصاد کشور به‌حساب بیاید، عملاً به یک بنگاه ورشکسته تبدیل‌شده است و سوءمدیریت در این بنگاه کاملاً محرز است».پس از چند روز سخنگوی فراکسیون امید از جمع‌آوری امضا و به گردش انداختن استیضاح امتناع و این اقدام را منوط به تصمیم فراکسیون امید کرد؛ اما چند سال بعد راز این تغییر موضع آشکار شد.

کانال تلگرامی سایت اصلاح‌طلب انتخاب، از حضور فرزند جوان سخنگوی ستاد انتخاباتی حسن روحانی در شرکت‌های وابسته به این وزارتخانه خبر داد و نوشت: «مهدی وکیلی فرزند محمدعلی وکیلی، نماینده اصلاح‌طلب مجلس به‌عنوان مدیرعامل شرکت صنعتی کاوشگران آتیه صبا (وابسته به سازمان بازنشستگی کشوری و وزارت تعاون) منصوب شد؛ وی متولد١٣٧٠است » و پس از آن، اسامی نزدیکان دیگری از این نماینده اصلاح طلب منتشر شد. محمدعلی وکیلی حاشیه‌های فرزندانش را «توطئه» خواند. او از وضعیت کاری پسرانش ابراز بی‌اطلاعی کرد و پیرامون چگونگی حضور پسر دانشجوی دکترای علوم سیاسی در کارخانه تولیدی کاغذ اظهار داشت: «از پسرم سؤال کردم چطور رفتی؟ گفت یکی از همکلاسی‌هایش آنجا بوده و دعوت کرده که بیا در این کار مطالعاتی به ما کمک کن... او هم‌فکر نمی‌کرده که جایی که می‌رود این‌ها پیش بیاید. اگر فکر می‌کرده ماهی دو میلیون تومان این‌همه سروصدا دارد، حتماً نمی‌رفت.» و با ذکر کلمه عجیب «شنیده‌ام» در مورد وضعیت فرزند دیگرش گفت: « شنیده‌ام یک پسر دیگرم عضو غیرموظف دوده صنعت است. تازه این را فهمیدم و کلی دعوایش کردم.» سخنگوی فراکسیون امید وعده افشاگری و خبر از رانت پورشه سواران داد و گفت: «به وقتش فرزندان و مسوولان هیات‌مدیره‌ پورشه سوار را افشا خواهم کرد.»

جریان اصلاحات در اسفند1394 خواهان گام دوم برای تصاحب کرسی‌های سبزرنگ بهارستان بود؛ آنان با لیست گمنام‌های امید خواهان راهبری مجلس از طریق «پارلمان در سایه» بودند تا برای پیشبرد اهداف جناحی خود هیچ گونه مقاومتی را مشاهده نکند. رئیس دولت اصلاحات با تأکید بر رأی کامل به این لیست امید، اظهار داشت:«آنان که به صلاح کشور، اصلاح‌ امور، پیشرفت کشور و رفع تهدیدها و تنگناها می‌اندیشند» در حالی که به روایت الهه کولایی این لیست با رانت «پول و قدرت» بسته شده بود. وضعیت بهارستان دهم مرثیه عیان«تکرار» است؛ نیمه پنهان آن آشکار شده است؛ دیروز سلفی با موگرینی و امروز روایتی از رانت‌جویی و افکارعمومی نگران برای فردا...

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت خبری پارس، تاریخ انتشار 31 مرداد96، کدمطلب:460767،www.parsnews.com