گروه سینمایی هنر و تجربه با هدف حمایت از آثار سینمایی کوتاه، بلند و مستندِ ایرانی به ویژه آثار فیلمسازان جوان تشکیل شد. آن گونه که دست اندرکاران این گروه سینمایی می گویند، هنر و تجربه با هدف تقویت سطح کیفی سینما و ایجاد انگیزه برای فیلمسازان جوان، برای خلق آثار سینمایی ارزشمند فعالیت خود را آغاز کرده و همانطور که از نام آن بر می آید آثاری را به نمایش خواهد گذاشت که از معیارهای هنری لازم برخوردار باشد.

در همین پیوند، سال گذشته و همزمان با شروع فعالیت گروه سینمایی هنر و تجربه، «امیرحسین علم الهدی» مدیر اجرایی و دبیر شورای سیاستگذاری این گروه سینمایی در گفت وگو با پژوهشگر ایرنا سینمای هنر و تجربه را دغدغه ی مهمی برای فعالان حوزه ی فرهنگ و هنر و سینماگرانی دانست که همواره نگرانی تولید آثار سینمایی ارزشمند را دارند.

به گفته ی وی، سینمای هنر و تجربه دغدغه ی سینمای تجاری را ندارد که هدف نخست آن از اکران فیلم ها سود مالی است. از این رو هنر و تجربه می خواهد به عنوان یک سینمای پایه به بحث های جدیدی در حوزه ی سینما چه از منظر ساخت و چه از منظر محتوا ورود یابد.

در آن زمان اما برخی منتقدان سینمایی نظر متفاوتی داشتند. منتقدان اینگونه استدلال می کردند که گروه سینمایی هنر و تجربه بر خلاف آنچه دست اندرکاران آن می گویند، با فراهم ساختن راهی برای نمایش فیلم های کم ارزش به سطح کیفی سینمای کشور لطمه خواهد زد. در برابر، در یک سالگی گروه سینمایی هنر و تجربه برآوردهای بدست آمده حاکی از عملکرد قابل دفاع آن است؛ عملکردی که تا این لحظه رضایتی نسبی هم در میان مخاطبان و هم در میان سینماگران ایجاد کرده است.

عملکرد گروه سینمایی هنر و تجربه طی یک سال گذشته نشان داد که به نمایش در نیامدن یک فیلم در سینمای تجاری همیشه نمی تواند دلیلی برای بد بودن آن فیلم باشد. استقبال مردمی از سینمای هنر و تجربه در سالی که گذشت از این واقعیت پرده برداشت که فیلم های خوب فقط فیلم هایی نیست که در سینمای تجاری اکران می شود، کارگردان بنام و شناخته شده دارد یا برای ساخت آن هزینه های کلان صرف شده است چراکه گاهی ممکن است اثر ارزنده یی ساخته شود که به دلایل مختلف از جمله تازه کار بودن یا کم نفوذ بودن سازنده ی آن به اکران در سینمای تجاری دست نیابد.

سینمای هنر و تجربه در طول یک سال فعالیت خود کوشید تا در حد توان به اکران آثار خوب سینماگران کمک برساند و اسباب دلگرمی اهالی سینما به ویژه سینماگران خوش ذوق و جوان را فراهم سازد. با این همه، سینمای هنر و تجربه در بلندمدت نمی تواند جایگزین کم و کاستی های سینمای تجاری و راهکاری برای پر کردن خلاهای سینمای اصلی یا بدنه باشد.

بدون شک برای دست یابی به شرایط مناسب در سینمای بدنه باید راهکارهای بهتری اندیشید؛ راهکارهایی که از جمله ی آن ها برقراری عدالت در میان سینماگران و کم شدن سایه ی نگاه های سلیقه یی از سر سینما است.

سینماگران از باسابقه تا تازه کار باید امکان نمایش آثار خود در سینمای تجاری و در شرایط برابر را داشته باشند و با آثار آن ها به شکلی سفارشی و گزینشی برخورد نشود.

نهادها و مسوولان سینمایی کشور باید شرایط را به گونه یی فراهم آورند که فقط شاهد اکران آثار تعداد انگشت شماری از کارگردانان مطرح در سینمای تجاری نباشیم.

در مجموع باید گفت سازوکارهایی چون گروه سینمایی هنر و تجربه تا حدی توانسته ضعف های موجود در سینمای بدنه را بپوشاند و این امکان را برای اهالی سینما فراهم آورده است تا آثار خود را به نمایش عموم بگذارند اما این برای بهبود وضعیت سینمای ایران کافی نیست. ایجاد امکانات برای فیلمسازان و به وجود آوردن زیرساخت های لازم در سینمای کشور برای ارتقای سطح کمی و کیفی آن وظیفه یی مهم بر دوش ساختارهای اصلی در سینمای کشور است زیرا نمایش آثار سینمایی در سینمای تجاری به مراتب می تواند بیشتر به اقتصاد سینما کمک برساند و پویایی و خلاقیت فیلمسازان را به ارمغان بیاورد.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از وب سايت خبرگزاری ایرنا ، تاریخ انتشار دوشنبه 13 مهر 1394 ، کد مطلب : 81785783 (4909440): www.irna.ir