اولین کسی که بیماری ناعلاج قانعیراد را متوجه شد، خودش بود و به نسرین بانو، همسرش گفت که طبق گفته دکتر تنها شش ماه زنده میماند و از او خواست تا به کسی دراین باره چیزی نگوید. دکترش از او خواست تا برای آرامش به یوگا برود، اما او رفتن به کلاس درس، انجام تحقیق و همراه بودن با مردم و جامعه را آرامش پذیرتر از یوگا می دانست و اینها را ترجیح داد.
روزی آقای سلیمانی تهیهکننده و کارگردان، سراغ دکتر قانعیراد رفت تا بتواند از ٦٣ سال زندگی او مستندی بسازد و با کمک استاد، کار را شروع کرد. قرار بر این بود زادروز استاد کار ساخت مستند «محمدامین» تمام شود که چنین هم شد، اما دیگر استادی نبود؛ قانعیراد دو ماه است که در بستر خاک آرمیده است.
بعدها پزشک متخصص قانعیراد گفت که باتوجه به بیماریاش، امید به زندگی تنها دو ماه بود، اما من با توجه به روحیهای که استاد داشت گفتم شش ماه زنده میماند و جالبتر اینکه او دو سال زنده ماند.
دکتر قانعیراد جایی گفته است: «ما جامعهشناسان برای مردم و جامعه ایرانی کمکاری کردیم. هدف باید کمک به مردم ، کاستن از رنج آنها و افزایش امید و بهرهوری در جامعه باشد.»
این استاد جامعهشناسی در جای دیگری هم گفته: «از همه همکارانم دعوت میکنم تا حد امکان با مردم و نخبگان این مرز و بوم صحبت کنند، خوب میدانم از گفتن با مردم هزینه دارد.»
روز چهارشنبه ٢٤ مرداد، زادروز دکتر قانعیراد بود و مستند زندگیاش با حضور اساتید جامعه شناسی، خانواده استاد و برخی اعضای شورای اسلامی شهر تهران در تالار ایوان شمس رونمایی شد. در این مراسم همچنین کتاب «سوم شخص مفرد» و پرتره دکتر که توسط یکی از دانشجویانش ترسیم شده بود، رونمایی شد.
دکتر محمدامین قانعیراد، ٢٤ خرداد امسال چشم از جهان فرو بست.
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از خبرگزاری خبرآنلاین ، تاریخ انتشار: 25 مرداد 1397 ، کدخبر: 797402 ، www.khabaronline.ir
ا.ف۷۵