تمام قوانین مصوب کشور با رأی آنها تصویب می‌شود و کمتر نهاد اجرایی در کشور می‌توان یافت که موظف به پاسخگویی در مقابل نهاد مجلس نباشد. با این تفاسیر باید پرسید نمایندگان مجلس چه ابزاری برای اعلام نظر و عقیده و اعمال آن کم دارند که در صحن مجلس باید در مقاطع مهم شاهد پلاکارد گردانی آنها باشیم؟

کدام تریبون و ابزار اعلام نظر از آنها گرفته شده است؟ مگر همین طیف مخالف FATF در سال‌های اخیر انواع و اقسام اتهامات بدون سند را از جاسوسی و دوتابعیتی بودن رئیس جمهوری تا اعطای 2500 گرین کارت امریکا به خانواده مقام‌های دولتی در جریان مذاکرات برجام را آزادانه و بدون آنکه کسی متعرض آنها باشد مطرح نکردند؟ وجه استفاده پلاکارد معمولاً حمل در اعتراض‌های خیابانی و راهپیمایی‌ها برای اعلان نظر توسط گروهی است که بسیاری از تریبون‌های خاص را در اختیار ندارند و می‌خواهند نظر خود را به تصمیم‌گیران و تصمیم‌‌سازان جامعه اعلام کنند، آیا نماینده مجلس قانونگذاری هم در این جایگاه است؟ آیا بین صحن مجلس و کف خیابان و اختیارات یک نماینده با شهروند معمولی تفاوتی نیست که نمایندگان یک طیف باید همان رفتار راهپیمایی‌های خیابانی را در مجلس تکرار کنند؟ قطعاً این دست تصاویر با این ادعا که مجلس محل تضارب آرا، بحث و تبادل نظر کارشناسی و فنی است، فرسنگ‌ها فاصله دارد. چه اینکه تعیین تکلیف موضوعات با شعارهای پلاکارد در جایی که محل بحث‌های کارشناسی و چکش کاری موضوعات است، معنایی جز از کار افتادن آن سازوکار ندارد.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از پایگاه خبری تحلیلی ایران خبر ، تاریخ انتشار: 15مهر 1397 ، کدخبر:120828 ، www.irankhabar.ir