شوآف کردن بین سلبریتی‌ها تمامی ندارد، اما همچنان میزان آسیب اجتماعی این معضل نامشخص است؛ سلبریتی‌ها هر بار بر سر چیزی با هم، چشم و هم چشمی می کنند و دست به رقابت هایی میزنند که بسی خنده دار و سطحی است اما می بینیم که به طور جدی و به صورت تنگاتنگ بر سر همین مسائل سطحی با هم رقابت می کنند.

از نوع لباس پوشیدن و غذا خوردن، تبلیغات در اینستاگرام و ... تا همراه داشتن بادیگارد در مراسم ها و جشن های مربوط به سینما نمونه هایی از رفتارهای جالب توجه سلبریتی ها است؛ یک زمان جراحی زیبایی و عمل بینی بین آن ها رواج پیدا کرده بود که تقریبا اپیدمی شد و الان کمتر بازیگری پیدا می شود که حداقل بینی اش را جراحی نکرده باشد.

تبلیغ سبک زندگی لاکچری از طریق سلبریتی ها به شکل چشم گیری رشد پیدا کرده است، مردم هر دوره یک سبک و روش جدید را از این افراد می آموزند، آنان که توان مالی دارند به تقلید از سلبریتی ها آن کار را انجام می دهند و آنان که توان مالی کمتری دارند ممکن است حسرت این شوآف ها را بخورند و نداشتن هایشان را بیشتر و بیشتر احساس کنند.

در سینمای جهان مراسم هایی مانند فستیوال اسکار، کن و ...برخی از بازیگران سرشناس برای محافظت از جان خود از محافظ های شخصی یا به اصطلاح بادیگارد استفاده می کنند، چنین مواردی در غرب ناشی از سوقصدهایی به جان سلبریتی ها بوده است که قبلا مورد حمله و صدمه قرار گرفته اند و تا حدی می توان به آن ها حق داد اما در ایران موردی به یاد نمی آید که هنرمندی مورد سوءقصد قرار گرفته باشد، به همین دلیل به نظر می رسد این عمل و به دنبال داشتن بادیگارد ها تنها جنبه تبلیغاتی و شوآف کردن دارد.

احمد ایراندوست که بیشتر او را برای بازی در نقش غول برره می شناسند در خارج از کشور دوره‌های بادیگاردی را طی کرده و مدتی هم بادیگارد جنیفر لوپز معروف بوده است؛ ایراندوست در پاسخ به سوال درباره استخدام بادیگارد برای چهره‌ها و سلبریتی‌ها این موضوع را تائید کرده و می گوید در ایران این چیزها جانیفتاده و برای چشم و هم‌چشمی کار می‌کنند بخصوص خانم‌ها.
جبار آذین منتقد و کارشناس سینما در مورد بادیگارد داشتن سلبریتی ها گفت: "مورچه چیست که کله پاچه اش چه باشد"، وقتی یک سینمای به سامان نداریم و اسپانسرها گرداننده سینما هستند و پولشویان و مافیا نقش مهمی در شکل گیری تولیدات سینمایی دارند، بدیهی است کسانی در این وضعیت غیبت هنرمندان واقعی ، از طریق رابطه، پول خرج کردن و ظاهر های عجیب در جایگاهی قرار بگیرند که حق واقعی آن ها نیست و پیش از آن که هنرآفرین باشند هنرمند نما هستند، برای تبلیغ و برای آن که در بورس باشند و مرتب در رسانه ها دیده شده و یا مورد بحث قرار بگیرند از یک سری برنامه های نامناسب مانند استفاده از بادیگارد بهره می برند، این مورد کاملا جنبه تبلیغی برای آن ها دارد، به ویژه هزینه استفاده از بادیگارد بسیار بالا است، چگونه در این وضعیت جامعه و سینما که باید به دنبال نقش بگردند، می توانند هزینه این بادیگاردها را تامین کنند؟ این گام ها حرکات بسیار ناپسندی از کشورهای غربی و هالیوود است که شاید برای آن ها بد نباشد اما در جامعه ما چیز مسخره ای است و صرفا برای تجمل گرایی است.
وضعیت بازی های بچگانه این افراد به جایی رسیده است که بازیگران دسته چندم هم برای این که بتوانند خودشان را در معرض دید قرار دهند در این بازی شوآف ها شرکت می کنند؛ به عنوان مثال شقایق دلشاد که نقش هنرور را در سریال شهرزاد بازی می کند هم با چند بادیگارد در محافل مختلف حضور پیدا می کند و از او می پرسند که چرا بادیگارد دارد و بنز سوار می شود و در جواب می گوید: "ما نمی توانیم بدون محافظ در مکان های عمومی ظاهر شویم و این که بنز سوار می شوم، دارندگی و برازندگی است"؛ این حرف هایی است که یک بازیگر دسته چندم می زند و تفکر این قشر را نشان می دهد، مطمئنا تفکرهای عجیب تری در سر سلبریتی های درجه اول وجود دارد که نیازمند درمان هستند وگرنه این بیماری در بین تمام لایه های جامعه شیوع پیدا می کند.

شعار سال،با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از شبکه اطلاع رسانی راه دانا،تاریخ انتشار:27شهریور1398،کدخبر:1519487،www.dana.ir