شعار سال: او ادامه می‌دهد: از طرفی کشور ما شاهد وقایع مهمی، چون اعتراضات بنزینی، ترور شهید سلیمانی و سقوط هواپیمای مسافربری بود و رسانه‌ها هم غرق اخبار مربوط به این رویداد‌ها شدند. درحالی‌که رسانه‌های ما باید از طریق نوشتن گزارش‌های تحقیقی و میدانی به جزئیات این بیماری می‌پرداختند و مردم را از همان ابتدا و قبل از ورودش به کشور هوشیار و آگاه می‌کردند.

بدیعی با تأکید بر اینکه یک گزارش خبری برای کامل بودن علاوه بر دارای بودن ارزش خبری دربرگیری، شهرت، استثنا و… باید به عناصر خبری مهم جواب بدهد، می‌گوید: در گزارش‌ها و خبر‌ها به عناصر خبری مهم جواب داده نمی‌شد. یا در روز‌های اول، رسانه ملی به‌جای اعلام آمار دقیق مبتلایان و روایتشان از بیماری، منفعل عمل می‌کرد. اگرچه بعداً با تشکیل ستاد مبارزه با کرونا، رسانه‌ها هم کم‌کم به سمت انتشار روایت بیماران و کادر درمان از ویروس کرونا رفتند بااین‌حال عملکرد حرفه‌ای و بهتر این بود که قبل از افزایش آمار مبتلا‌ها اقدام به هشدار و آموزش می‌کردند. نه زمانی که تعداد مبتلا‌ها روزبه‌روز بیشتر می‌شد.

او معتقد است که بحران کرونا شرایطی همانند شرایط جنگ را دارد به همین دلیل نیاز بود تا در همان ابتدا علاوه بر ستاد مقابله با کرونا، ستاد رسانه‌ای برای پوشش این بحران تشکیل می‌شد. بدیعی درباره ویژگی‌های ستاد رسانه‌ای کرونا می‌گوید: این ستاد باید دارای بخش‌های مختلف و مرکب از تمام متخصصان ارتباطات و رسانه‌ها، پزشکان، کارشناسان بخش سلامت و… می‌بود. از طرفی بهتر بود تمام روزنامه‌ها صفحات ویژه‌ای را به بحران کرونا اختصاص می‌دادند نه اینکه پراکنده برخورد کنند.

بااین‌حال در شرایط الان و شروع پیک دوم بیماری، بهتر است که ادبیات رسانه‌ها در پرداختن به این ویروس چگونه باشد؟ بدیعی پاسخ می‌دهد: ادبیات رسانه باید در عین هشدار، آگاهی‌دهنده و آموزنده باشد و از زبان افرادی بیان شود که در سنگر مبارزه هستند. علاوه بر آن رسانه‌ها باید به دنبال پاسخ «چه باید کرد» از متخصصان باشند.

این روزنامه‌نگار باسابقه می‌گوید: اگر من سردبیر رسانه‌ای بودم سرویس کرونا متشکل از چند خبرنگار تشکیل می‌دادم و از هرکدام می‌خواستم تا از زاویه خاصی این بحران را پوشش دهند. علاوه بر آن در این سرویس بخش خبر، آموزش، تصویر، روایت، پیش‌بینی آینده و… را جدا می‌کردم تا مخاطب دسته‌بندی بهتری از آن داشته باشد. علاوه بر آن لازم بود تا همه این خبرنگاران در رسانه‌های مختلف زیر یک ستاد منسجم رسانه‌ای کار می‌کردند تا اطلاعات منسجم و کامل‌تری به مردم ارائه دهند. این درحالی است که در همان اوایل هر مسئولی نظر متفاوتی می‌داد و مردم علاوه بر سردرگمی، کرونا را به‌مثابه طنز گرفته بودند. در چنین شرایطی رسانه باید وظیفه و مسئولیت اجتماعی خودش را در ارتباط با این بحران انجام دهد. یعنی باید تصور شود ما در جنگی حضور داریم که دشمنش دیده نمی‌شود؛ بنابراین رسانه باید با گزارش‌های تحقیقی و میدانی دنبال کشف ابعاد پنهان مسئله باشد نه اینکه دنباله‌رو مسئولین. علاوه بر آن رسانه باید با تشکیل سرویس بحران کرونا و فعالیت حرفه‌ای خبرنگار، دبیر، سردبیر و… مسئولیت اجتماعی خود را انجام دهد نه اینکه تعطیل شود یا بار این مسئولیت را تنها بر دوش خبرنگار بگذار.

او ادامه می‌دهد: رسانه‌ها باید با نظرخواهی از متخصصان امر شرایط را برای رعایت و ارتقای پروتکل‌های بهداشتی فراهم کنند و در گزارش‌ها به دنبال راه‌حل باشند. از طرفی بحران کرونا یک بحران ملی و جهانی است و رقابت رسانه‌ها در اینجا معنایی ندارد. به همین دلیل در چنین شرایطی رسانه‌ها باید هشیارانه رقابت را کنار گذاشته و در قالب یک ستاد مشترک بحران، اقدام به اطلاع‌رسانی درباره این ویروس کنند. باید علاوه بر مطالب هشداری، مطالب آموزشی، مصاحبه‌های آموزنده و روایت‌های دست‌اول از این بیماری را کار کنند و حس مسئولیت‌پذیری نسبت به سلامت خود و دیگران را در بین مردم و اهالی رسانه تقویت کنند.

با اندکی تلخیص و اضافات بر گرفته از خبرگزاری شفقنا ، تاریخ انتشار: 26 مرداد 1399 ، کدخبر: 992425  ، www. fa.shafaqna.com