شعار سال: اصلاح طلبان درباره هر موضوعی هم نظر نباشند، درباره کنار گذاشتن عارف از ریاست ساختار تشکیلاتی هم نظر و یک دل هستند. محمدرضا عارف اخیرا اعلام کرد «اگر فرد قوی تری از خود نبینم نامزد انتخابات ریاست جمهوری می‌شوم»، صحبتی که با کم محلی اصلاح طلبان مواجه شد.

احمد بخشایش اردستانی درباره چرایی اجماع اصلاح طلبان بر عدم حمایت از عارف در صحنه انتخابات ریاست جمهوری به خبرنگار «فردا» گفت: یک قاعده‌ای وجود دارد به نام «همه یا هیچ». جبر سیاسی اقتضا می‌کند اصلاح طلبان حتما در صحنه انتخابات سال آینده حاضر باشند، چون راهی جز این ندارند. قهر از صندوق مساوی با نابودی و از بین رفتن جریان اصلاحات است، اما آن‌ها نمی‌خواهند همین باقیمانده اعتبارشان را برای عارف هزینه کنند.

وی با اشاره به توانمندی اصلاح طلبان در راه اندازی جنگ روانی افزود: آن‌ها امروز دو شقه شدند، گروهی حامی حضور حداکثری در عرصه انتخابات هستند و گروهی دیگر به مخالفت مشغولند تا در سایه این بازی زرگری توجه افکارعمومی را به خود جلب کنند. ضمن آنکه امتیازی هم برای تأییدصلاحیت نامزد مدنظرشان بگیرند.

این تحلیلگر مسائل سیاسی با اشاره به ادوار گذشته انتخابات ریاست جمهوری تأکید کرد: تجربه نشان می‌دهد که نامزد اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری همیشه تأیید شده است، اما آن‌ها نمی‌خواهند عارف گزینه جریان اصلاحات باشد بنابراین دنبال فرد دیگری هستند.

وی افزود: نامزد انتخابات ریاست جمهوری باید دارای ویژگی‌هایی همچون کاریزما، کارآمدی، توانا و ثبات شخصیت باشد، اما آقای عارف هیچ کدام از این خصوصیات را نه به اصلاح طلبان و نه به مردم نشان نداده است. او در مجلس دهم رئیس فراکسیون اصلاح طلبان بود، اما هیچ ظهور و بروزی نداشت و حتی نتوانست گفتمان مشخصی را پایه گذاری و دنبال کند.

این نماینده ادوار مجلس یادآور شد: کارایی آقای عارف فقط برای برخی یارانش خوب بود، چون به نفع آن‌ها لابی گری می‌کرد، اما بدنه اصلاح طلب انتظار داشتند که آقای عارف در بزنگاه‌های سیاسی بروز و ظهور داشته باشد و هنر سیاست ورزی خود را به نمایش بگذارد، اما او هیچ گاه این انتظارات را برآورده نکرد.

وی با اشاره به چرایی حمایت اصلاح طلبان از روحانی در سال ۹۲ ادامه داد: شاید برخی بگویند «از آنجاکه عارف تنها نامزد اصلاح طلبی است که تأیید صلاحیت می‌شود، نهایتا اصلاح طلبان ناچار به حمایت از خواهند بود»، اما معتقدم این اتفاق نمی‌افتد، چون عارف را ناتوان از سخنگویی خود می‌بینند.

بخشایش اردستانی تأکید کرد: اصلاح طلبان می‌دانند در انتخابات سال ۱۴۰۰ پیروز نمی‌شوند با این وجود حتی حاضر نیستند با عارف ببازند، چون جَنَم و جربُزه او را قبول ندارند بنابراین در سال ۹۲ از آقای روحانی حمایت کردند و در سال ۸۴ نیز بین عارف و مصطفی معین، مصطفی معین را برگزیدند، چون جَنَم و جربُزه روحانی و معین نسبت به عارف قوی‌تر است.