شعار سال: در اوقات فراغتم هر از گاهی با کوهنوردان پرتعداد و انرژیک کرج همنوردی می‌کنم. در یکی از این صعود‌ها به واسطه یکی از همکاران با دختر موسیقی‌دانش هم کلام شدیم. این معاشرت چنان جذاب بود که صعوبت صعود از ارتفاعات برای مثلث تشنه دیالوگ به کلی فراموش شد.

خصوصا اینکه در کشور ما به هزار و یک دلیل موسیقی در حوزه بانوان نتوانسته ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های واقعی خود را رخ نماید و...

به عنوان کسی که دستی کوتاه در شعر و شاعری دارد معتقدم که شعر و موسیقی به مثابه دو بال پرواز برای تعالی روح، زلالی اندیشه و پالایش روان بوده و البته این دو کاملا مکمل و متمم هم‌اند.

ذیلا بخشی از این گپ و گفت مثلثی را با هم نظاره گریم.

رزومه:

 

من سحر ظفری لیسانس رهبری ارکستر دارم و از سال ۸۶ شروع به فعالیت موسیقایی کردم با ساز گیتار.
خدمت اساتید بزرگی، چون علیرضا کریمی، فرزاد دانشمند، هادی سپهری، کاوه پرهیزکاری، کامران پنبه ئیان، بنیامین فسایی، بهمن قزوانی، کامیار و کیانوش حبیبی، سینا خیرآبادی، پروفسور رابرت آمچین، داگ گودکین کسب علم کردم و از سال ۹۳ فعالیت جدی موسیقی پیرامون تدریس گیتار و موسیقی کودک را آغاز کردم و از سال ۹۶ دستیار رهبر ارکستر سمفونیک آوام، سینا خیرآبادی هستم.

سال ۹۸ کتاب ۱۰۱ بازی موسیقی برای کودکان نوشته‌ جری استورمز را ترجمه کردم.

همان سال دوره‌های موسیقی را در کشور‌های ترکیه و ارمنستان گذراندم همچنین بورس تحصیلی دانشگاه دولتی استانبول در رشته‌ی آهنگسازی شدم.

چرایی و چگونگی ورود به جهان موسیقی:

ورود من به دنیای موسیقی با شنیدن ساز پدرم، سه تار، و نوای موسیقی که در بستر خانواده جاری بود، اتفاق افتاد.

بعد از آن به شکل آکادمیک دنبال شد تا به امروز.

دنیای موسیقی خیلی عجیب است، چون هر چقدر جلوتر می‌رویم باز مقابلمان دریای بزرگی است که تشنگی ما را برطرف کند. اینکه چرا وارد دنیای موسیقی شدم شاید هیچ وقت جواب روشنی نداشته باشد، اما یکی از دلایلش می‌تواند این باشد که من زبان جدیدی برای بیان احساساتم پیدا کردم و با این زبان ارتباطات وسیعی برای من شکل گرفت.

جایگاه مقایسه‌ای موسیقی در ایران و جهان:

به عقیده‌ی من موسیقی ایران و جهان نمی‌تواند مقایسه شود. چرا که موسیقی یک زبان مشترک است بین تمام فرهنگ ها. وقتی ما زبانی می‌دانیم که می‌توانیم با همه‌ی دنیا احساساتمان را به اشتراک بگذاریم دیگر مقایسه‌ای نمی‌ماند.

دورنمای موسیقی برای بانوان در ایران و جهان:

موسیقی برای بانوان در ایران همیشه سخت بوده. اما سال‌های اخیر کمی تغییر شاهد هستیم. این امید بخش است. ما برای این اتفاق خیلی زیاد تلاش می‌کنیم. در صورتی که در موسیقی جهان، نوازنده یا آهنگ ساز یا رهبر ارکستر خانم فرقی با آقا ندارد.

اما با تمام سختی‌هایی که برای بانوان در ایران وجود دارد ما شاهد اتفاقات مثبتی بودیم. نوازندگان خیلی خوب، رهبران ارکستر موفق که به اجرا روی صحنه رسیدند. شاید بیشتر از آقایان برای هموار شدن این مسیر سختی کشیدیم و می‌کشیم، اما امیدواریم به بهبود شرایط. قدمهایمان را هر روز محکم‌تر از روز قبل برمی داریم.

انواع موسیقی و جایگاه موسیقی سنتی ما:

موسیقی سنتی ما، فرهنگ ماست. مثل موسیقی هر ملت دیگری. نمی‌شود جایگاهی برایش تعیین کرد، اما برای ما که فرهنگ ایرانی را دارا هستیم، آگاهی از موسیقی سنتی مان و آشنایی با زبان موسیقیایی کشورمان مهم هست.

اشاره به مکاتب موسیقی:

موسیقی از دوره قرون وسطی وجود داشته و در خدمت کلیسا بوده. موسیقی رنسانس که موسیقی کمی فراتر رفت و در دوره‌ی باروک در خدمت دربار و افراد ثروتمند قرار گرفت و در دوره کلاسیک به مردم رسید و هنرمندان زیادی از دل این مکتب آمدند. دوره‌ی رمانتیک و سپس موسیقی معاصر.

موسیقی درمانی:

موسیقی درمانی روشی‌ست که برای برخی اهداف درمانی استفاده می‌شود.

تاریخچه‌ی این شیوه به زمان افلاطون و ارسطو برمی گردد که از موسیقی در جهت درمان هم استفاده می‌کردند. اما به صورت رسمی برای درمان مصدومین جنگ جهانی اول به کار گرفته شد و سیر تکاملی اش اتفاق افتاد.

در ایران هم موسیقی درمانی از دانشگاه جندی شاپور به شکل آکادمیک آموزش داده می‌شد و مهم بود که پزشکان و پرستاران به موسیقی مسلط باشند و نواختن ساز بلد باشند. امروزه هم یکی از شاخه‌های مهم درمانی هست که درمانگران خیلی خوب و اثر گذاری در این حیطه فعالیت می‌کنند.

توصیه به هنرجویان موسیقی به ویژه بانوان:

دریای بزرگ و راه سختی در پیش است، اما اگر با عشق و لذت و پشتکار و مداومت در مسیرش قدم بردارند بی شک موفقیت از آنشان خواهد بود.

دغدغه‌ی خود من این است که موسیقی را خوب بشناسیم. دنیای موسیقی بسیار زیبا و پر از عشق است. موسیقی فقط نوازندگی نیست، فقط آهنگ سازی نیست، موسیقی فراتر از همه‌ی اینهاست. به موسیقی فراتر از چیزی که به ظاهر می‌بینیم، نگاه کنیم. موسیقی اسرار آمیز است، سرّش را درک کنیم.

موسیقی به مثابه یک حرفه (نگاه تفننی در ایران):

برای خیلی از افرادی که در ایران موسیقی کار می‌کنند، این موضوع یک حرفه محسوب می‌شود. امرار معاششان از این راه هست؛ و این به طور معمول در دنیا هم هست.

از آنجایی که موسیقی، هنر هست، عشق و علاقه با کسب و کار در این حیطه گره خورده، اما اینگونه نباید برداشت شود که هر کس که عاشق موسیقی بود می‌تواند از این راه کسب درآمد کند یا اینکه اگر کسی کسب درآمد می‌کند از این راه لزوما حرفه‌ای باشد و تماما هدفش شناساندن موسیقی و کشف سرّ موسیقی باشد.

رابطه شعر و موسیقی:

شفیعی کدکنی اینطور گفتند: شعر، موسیقی الفاظ و کلمه هاست و غنا، موسیقی الحان.

جمع شعر و موسیقی، جمع موسیقی الفاظ و موسیقی الحان است.

فکر می‌کنم این زیباترین تعریف پیوند شعر و موسیقی باشد.

کلمات در اشعار دارای یک زمانی برای بیان هستند، و موسیقی هم دارای زمان بندی است. به دلیل این وجه اشتراک شعر و موسیقی با هم پیوند عمیقی دارند.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

شعار سال؛ با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از صدای معلم، تاریخ انتشار: ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۰، کد خبر: ۲۰۹۲۰، www.sedayemoallem.ir