شعار سال: انتخابات در ایران بیش از آن که صحنه انتخاب سیاست‌ها و برنامه‌ها باشد صف آرایی انتخاب افراد و چهره‌ها است. اصولا انتخابات زمانی معنی و مفهوم پیدا می‌کند که کاندیدا‌ها با توجه به آسیب شناسی‌ها به ویژه در دو حوزه کلیدی اقتصاد و سیاست خارجی، به یک مدل قوی‌تر و مطلوب‌تر برای اداره کشور دست یافته و آن را به مردم عرضه نمایند. مدلی که بدون شک حوزه‌های مهم و کلیدی مانند بهداشت و سلامت و رفاه و تامین اجتماعی را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ لذا مدل‌ها در قالب دو یا چند سیاست کلی، اما تاثیرگذار که تفاوت‌ها را نسبت به مدل پیشین نشان دهد باید در فضای بیرونی ظهور پیدا می‌کند تا هم امکان پذیری خارجی داشته باشد، هم دایره پوشش جمعیتی بالایی داشته باشد و هم باورپذیری گسترده و پایدار اجتماعی را ایجاد نماید. به همین دلیل به نظر می‌رسد با توجه به پتانسیل‌ها و داشته‌ها از یک سوی و عارضه یابی عمیق باید مدل کوچک، اما جامع و نه مدلی بزرگ و رنگارنگ از سیاست‌ها و برنامه‌ها و عمدتا سیاست‌ها و برنامه‌های متعارض و غیرهمسو را طراحی و ارائه داد تا جامعه هدف عام دچار سردرگمی نشود و بتواند بین سیاست‌ها و برنامه‌ها انتخاب لازم را داشته باشد. این مهم نیازمند هوشمندی در انتخاب سیاست‌ها و برنامه‌ها در قالب مدل نهایی مدیریتی کشور است به گونه‌ای که بتواند پذیرش و باورپذیری اجتماعی را از منظر قیاس با مدل دیگر کاندیدا‌ها و تصویرسازی بر کلیت زندگی خود داشته باشند.

در این چارچوب لازم است از طرح سیاست‌ها و برنامه‌های مطول و رنگارنگ بدون چارچوب‌های سیستمی و بدون برون داد قوی بیرونی اجتناب و بر مقوله‌های مهم در کشور تاکید داشت تا با چند تغییر اساسی، سیستم به سمت بهبود حرکت قابل قبولی را در گذر زمان داشته باشد.

امید این که کاندیدا‌های ریاست جمهوری در چارچوب باور به تغییر و بهبود ساختار‌ها و رفتار‌ها مدل مدیریتی خود را به شکل کوچک، اما با قابلیت عملیاتی سازی بالا ارائه دهند تا مردم هم بتوانند انتخاب درستی را داشته و رییس جمهور آینده نیز با همراهی مردم، سیاست‌ها و برنامه‌ها را عملیاتی نماید به گونه‌ای که بر سطح زندگی مردم اثرات قابل قبول و ملموسی را داشته باشد.

محمد قربانی. استاد دانشگاه فردوسی مشهد
پایگاه تحلیلی خبری شعار سال برگرفته از کانال معجزه توسعه