شعار سال: ۱- این متن بدون در نظر گرفتن حواشی حضور قهرمان در جشنواره کن و فرستادنش برای اسکار و… به خود فیلم به طور مستقل میپردازد و داستان را لو نمیدهد، چون در روز اول اکران نوشته شده است.
۲- در قهرمان، فیلمساز انگار میخواسته مستندی درباره جامعه امروز بسازد و یک تحقیق میدانی گسترده کرده است، انقدر که فیلم به رئالیستیترین شکل ممکن (حتی بهتر از جدایی نادر از سیمین از نظر واقع گرا بودن) جامعه را بازنمایی میکند.
۳- بعد از جدایی نادر از سیمین، فرهادی نتوانست آن طور که باید توقع مخاطبانش را برآورده کند، اما قهرمان، همان فیلمی است که از او انتظار میرود و به زعم نگارنده بعد از درباره الی، بهترین فیلم کارنامه فرهادی است.
۴- شخصیت پردازی ملموس قهرمان داستان با بازی عالی امیر جدیدی، استفاده از لوکیشن نه در حد یک مکان و فضایی برای روایت بلکه به عنوان یک شخصیت که در قالب شهر و جامعه خود را نشان میدهد، فیلم را صاحب یک جهان بینی میکند. فرهادی از طریق تاثیر دنیای مجازی و شناخت دقیق از ابعاد پنهان و پیدای آن توانسته مردمی را نشان دهد که واکنش صفر و صدی به هر موقعیتی نشان میدهند.
۵- طبق معمول هیچ شخصیت اضافی نداریم و حتی شخصیت و بازی همسر قهرمان داستان، خیلی خوب است. البته که ثابت شده فرهادی استاد هدایت بازیگران است. از گلشیفته فراهانی و شهاب حسینی در درباره الی … گرفته تا فرید سجادی حسینی در فروشنده یا حتی خاویر باردم با آن نگاه مبهوت و مغمومش در فیلم همه میدانند. فیلم از لحاظ بازیگری نمره عالی میگیرد که شاید حاصل سختگیری فرهادی است و بهترین بازی کارنامه امیر جدیدی. جدیدی فن بیان و زبان بدنی دارد که کمتر از او شنیدیم و دیدیم و کاملا خودش را با نقش وفق داده است.
۶- فیلم برعکس روایت کلاسیکش، اصلا در پی دادن پیام و کاتارسیس و صادر کردن مانیفست اجتماعی نیست، بلکه سوال ایجاد میکند و ذهنیت و ناخودآگاه جمعی مخاطب جامعه مد نظر داستان را به چالش میکشد که بالاخره قهرمان خود را دوست دارید یا نه؟ از او بت میسازید و در یک چشم به هم زدن میشکنید؟! از این لحاظ شاید بهترین فیلم سینمای ایران تا به حال باشد که تاثیر عجیب و شاید مخرب دنیای مجازی در تار و پود زندگی همه آدمها در هر قشری را به خوبی ترسیم میکند.
۷- یک پایان بندی عالی که مثل درباره الی…، از آن پایان بندیهایی است که بعد از پایان فیلم، مخاطب را وادار به مشارکت در تکمیل پازل معنایی فیلم میکند. در واقع یکی از خصوصیات فیلم تاثیر گذار است که با پایانش در ذهن تماشاگر شعورمند شروع شود و فیلم قهرمان به خوبی واجد این خصوصیت است. یک فیلم کاملا داستانگو؛ در چند سال اخیر که کارگردانها به قواعد تکنیکال و فرم بصری و بازیها بیشتر بها میدادند، برای فرهادی، فیلمنامه، هم خشت بناست و هم سقف بنا و مثلا اضطراب دائمی شخصیت قهرمان داستان، نشان از چیدمان صحیح در فیلمنامه دارد.
۸- شاید تنها ایراد فیلم در این باشد که سوژه اش تکراری به نظر برسد. یعنی پیدا کردن یک کیف و رفتار انسان دوستانه از سوی کسی که کیف را پیدا کرده، اما در بسط و گسترش این سوژه، اصلا تکراری عمل نمیکند و آینهای مقابل هر یک از ما قرار میدهد که قهرمان زندگی خودمان را در آینه خانه خودمان ببینیم نه با قضاوت و بگو و مگوهای دیگران.
۹- امیدواریم فیلم قهرمان فارغ از حواشی اش و به طور مستقل دیده شود تا ثابت کند فرهادی هنوز میتواند مخاطب را به چالش بکشد و هنوز به چگونه گفتن، هم تراز با چه گفتن فکر میکند و هیچ اولویتی بر این دو قائل نیست. برای فرهادی تیم فوتبالش، زمانی درست عمل میکند که مالکیت حداکثری توپ را داشته باشد (فیلمنامهای سرشار از جزئیات به ظاهر بیهوده، اما در واقع کاربردی و اثر گذار)
۱۰- نکته آخر اینکه فرهادی به خوبی این مفهوم کلیدی را دریافته که درخت، در زمین مناسب خودش، میوه خوبی خواهد داد و بعد از تجربیات نسبتا ناموفق فیلمهای گذشته و همه میدانند، حالا دوباره به زمین مناسب درخت مورد نظرش رسیده. فضای مجازی مانند سم و کرم به جان این درخت افتاده و انگار هیچ گریزی از درگیر شدن با دنیای مجازی نیست. همان آونگ میان هیچ انگاری و خود بزرگ بینی حاصل از استفاده ناصحیح از پتانسیل بالای فضای مجازی.
شعار سال، با اندکی تلخیص واضافات برگرفته از سینما سینما، تاریخ انتشار:۶ آبان۱۴۰۰، کد خبر ۱۶۳۴۵۸/ cinemacinema.ir