اشرافیت و توان پائین مداخله گری فعال در دو وزارتخانه جهادکشاورزی و نیرو به همراه عدم آمادگی سازمان برنامه و بودجه و صد البته حساسیت پائین و کم توجهی دو سازمان پدافند غیرعامل و مدیریت بحران به بحث خشکسالی حوزه اصفهان، موضوع صنفی و فنی بخش کشاورزی را وارد حوزههای امنیتی - نظامی نمود و رقم زد آنچه را که نباید رقم میزد. سوال اینجاست که نکاشت بهتر بود یا برخورد خشونت آمیز!
شعار سال: درحالی که به بهانه آغاز مذاکرات وین اعتراض مسالمت آمیز کشاورزان اصفهانی با آن وضع، جمع و مانند سایر اعتراضات دیگر به زخمی ناسور تبدیل شد، حجتالاسلام میردامادی در خطبههای نماز جمعه اصفهان گفته است که «خواسته کشاورزان مشروع و بحق است، کشاورزان طلبکار هستند و در دولتهای قبل به خواستههای مسالمتآمیز و منطقی آنها رسیدگی نشده است.»
اولا مساله کشاورزان عدم وجود آب برای کشت پاییز ۱۴۰۰ بود که در سالهای مختلف کم بارش اتفاق میافتد. اما فرض را بر این بگیریم که حرف امام جمعه کاملا صحیح است و دولتهای قبل در امر پاسخ به مطالبات کشاورزان کوتاهی کردند. سئوال این است که چرا پاسخ اعتراض مسالمت آمیز کشاورزان در بستر زاینده رود، جمع شدنش به آن صورت بود؟ آیا این پاسخ به مطالبه کشاورزان است؟
چرا دولت به جای جمع کردن کشاورزان به بهانه شروع مذاکرات (که از خط رسانهای جریان مدافع دولت میتوانستیم آن را به روشنی ببینیم)، کشاورزان را با طرح «نکاشت» قانع نکرد؟ مگر تعداد آنها چقدر بود که دولت توان پرداخت یک دوره کاشت آنها را نداشت؟
این شیوه مرسومی برای پاسخ به اعتراض کشاورزان است. وقتی که آب برای کشت ندارند، میتوانند آن فصل را کشت نکنند، اما دولت به همان میزان که آن سال درآمد داشتند حق نکاشتن محصول را به آنها پرداخت کنند. آیا هزینه این کار بیشتر از هزینه آن همه نیرویی بود که برای جمع کردن این مساله به منطقه گسیل شد؟
باید بدانید که ما با مردمی بسیار نجیب در اصفهان سروکار داریم. امروز مشخص نیست چه تعداد از مردم و کشاورزان آسیب دیدند. ساچمهها چه تعداد از چشم این افراد را کور کرده است. اما حتی یک نفر آنها هم زیاد است. کما اینکه در دوره قبل وقتی یک نفر چشمش را در ماجرای اعتراضات کشاورزان با گلوله ساچمهای از دست داده بود، بعدا اسحاق جهانگیری او را به دفتر معاول اول رئیس جمهور دعوت کرد تا از آن فرد دلجویی کند و جوان نخبه که حالا دانشجوی پزشکی بود نشان داد چه روح بزرگی دارد.
حالا چند نفر در این اعتراضات چشمشان را از دست دادند؟ چه کسی از آنها خبر دارد؟ دولتی که ادعا میکند در متن مردم است، چرا در زمانی که مردم مطالبه میکنند، در میان مردم حاضر نمیشود؟
خسارتی که امروز به تودههای مردم اصفهان وارد شد به راحتی قابل جبران نیست و مردمگرایی و حمایت از مطالبات مردم، فقط با حرف و عکس و فیلم گرفتن اثبات نمیشود. آنچنان که در آخر فیلم مستند صدروزه رئیسی گفته شد «به عمل کار برآید» و امیدواریم دولت در عمل و دقیقا در جایی که باید در میان مردم باشد، به میان آنها برود و از آنها دلجویی کند.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی امتداد، تاریخ انتشار:۱۴ آذر ۱۴۰۰، کد خبر:۵۱۴۴، www.emtedad.news