زبان فارسی و ضرورت گسترش در اروپای شرقی، آفریقا و آمریکای جنوبی

پهنه بندی ترسیمی روی نقشه نشان می‌دهد که گسترش زبان فارسی در سه حوزه جغرافیایی اروپای شرقی، آفریقا، آمریکای جنوبی، مغولستان و هند چندان قابل تامل نیست. اما در سایر دنیا نسبتا حضور خوبی دارد. گسترش زبان فارسی و فراگیری بین المللی آن را هم نباید به عملکرد فرهنگستان علوم، نهاد‌های فعال در حوزه زبان یا نهاد‌های مرتبط با تبلیغات و ارشاد اسلامی و وزارت امور خارجه نوشت. مهاجرت گسترده ایرانیان در ۴۰ سال اخیر، این گستردگی بالا را رقم زده است.

شعار سال: گسترش زبان فارسی در جهان متاسفانه به هیچ وجه ثمر اقدامات آکادمیک و برنامه ریزی شده و مواردی همانند نبوده بلکه عموما ریشه مردمی داشته است. در چهل سال اخیر بعد از انقلاب و همزمان با افزایش ارتباطات جهانی و تسهیل در امور مهاجرت، شاهد مهاجرت‌های چندگانه ایرانیان به سایر کشور‌ها بوده ایم.

در ابتدای انقلاب، بخش زیادی از مهاجرت‌های صورت گرفته به آمریکای شمالی و اروپای غربی بوده و اکثر مهاجران نیز دارای عقبه سیاسی- تجاری بوده اند. پیک دوم مهاجر فرستی کشور به کانادا و استرالیا صورت پذیرفته که غالب مهاجران از طبقات متوسط و عموما فرهیخته جامعه ایرانی می‌باشند.

سومین پیک مهاجرتی نوعی گرایشات فرار از مشکل به خود گرفته و متاسفانه با رویکرد هرجا غیر از اینجا در حال دنباله گیری است (هشدار ویژه مقام معظم رهبری در ۱۰ سال اخیر به مسئولان در این خصوص و تاکید روی فراهم سازی بستر‌های رفاهی برای شهروندان). همچنین در این دوره شاهد گسترش سفر‌های تجاری به چین می‌باشیم که شاید نتوان اسم آن را مهاجرت نامید و عموما با رویکرد تجاری همراه با بازگشت به وطن در حال انجام است.

کشور‌هایی نظیر هند و مغولستان و قاره‌هایی نظیر آفریقا، آمریکای جنوبی، اروپای شرقی، کمتر مورد توجه برای مهاجرت قرار گرفته و گسترش زبان فارسی در آن، چندان مطلوب نیست.