آلودگی هست یا نیست (البته که هست، از نوع ریز گرد)، بهانه‌ای برای تعطیلی مدارس و دانشگاه‌ها و ادارات دولتی شهر تهران شده است (دستگاه‌های کنترل آلودگی هوای مستقر در سطح شهر هم که باید بعضا حاشیه‌های خودشان را ایجاد می‌کنند). اتوبوس رانی هم حاشیه درست کرده و بخشی از داستان تعطیلی احتمالا نمی‌تواند بی ربط بدان باشد. سوال اینجاست که چرا طرح ترافیک را لغو نکردید؟ چرا اطلاع رسانی در خصوص تنویر افکار عمومی و دور کردن جریان مسموم کننده اذهان در خصوص گرانی‌ها و نارضایتی‌ها و ترس دولت و اراجیفی از این دست، صورت نگرفته است. آیا می‌توان به اسم امنیت یا اضطرار، هر فعل و غفلتی را توجیه کرد؟ شاید سطح و ظرفیت مدیر مربوطه محدودیت داشته باشد و هر چیز معمولی را به هر علتی بزرگ بینی نموده و دارای حساسیت بپندارد؟ بنظر می‌رسد که شاهد ناهماهنگی مشهودی بین شهرداری، استانداری، وزارت کشور و دو نهاد خاص دیگر هستیم. در هر شرایط مراقب باشیم که بهانه دست اجنبی و دشمن قسم خورده و برخی از هیجان زده‌ها ندهیم. یادمان باشد که اعتراض صنفی می‌تواند یک حق باشد، اما با اعتصاب باید برخورد قضایی و امنیتی نمود. به همان میزان که ممکن است یک فرد اعتصاب کننده مقصر باشد، مدیر بالا دستی او نیز که توان کنترل اوضاع را نداشته یا بسترساز ایجاد این مشکل شده است هم باید مورد بازخواست قرار گیرد.