همیشه مینالیم که اینجا این طور شد و آنجا آن طور شد و چرا باید این گونه باشد و چرا ... هیچ وقت از خودمان نپرسیدیم که ما چگونه عمل میکنیم. آیا روند، رویکرد و روش کار خود ما، قابل قبول است؟ یا با چند اصطلاح کلیشهای مجبوریم، همه جا این طوره، با یک گل بهار نمییاد، بزرگا رو ول کردی رسیدی به ما؟ و ..، قصد توجیه داریم. خداوند در آیه ۱۱ سوره رعد، مردم را به تغییر درونی و خود اغازگری دعوت میکند. خداوند ایجاد تغییر در جامعه را مشروط به ایجاد تغییر در افراد کرده است. با این توضیحات، آیا ما خودمان نوعی خاوری نیستیم البته در مقیاسی کوچک تر! آیا اگر دستمان بر میآمد، خاوری نمیشدیم! قضاوت و ارایه طریق اصلاحی با شما.
شعار سال: یاد گرفته ایم که با نگاهی ایده ال گرایانه مشکلات جامعه را بازگو نموده و ابراز تاسف کنیم. یاد گرفته ایم که در پای عمل، کم تفاوت باشیم و بی تفاوت. بگوییم مگر مشکل ماست که الان ما هم باشیم؟ آموخته ایم که در زمان چالش ها، تفکر به تامین حداکثری منافع فردی داشته باشیم.
ما هم نوعی خاوری هستیم با این تفاوت که دست مان به اندازه خاوری بزرگه باز نیست. ما هم خاوری هستیم، با این تفاوت که
خاوری رسوا شد و ما هنوز رسوا نشده ایم. آیا وجود چنین رفتارها و فرهنگی، میتوان انتظار ایجاد تحولات مطلوب و بنیادین در جامعه را داشت؟ قضاوت با خود شما.
اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون