محمد حسین رنجبران نوشت: «خبرنگاری، مجری گری، برنامه سازی و امثالهم فی نفسه شغلی است، چون مشاغل دیگر، وقتی عزتی افزون می‌یابد که با حقیقت جویی، حق طلبی، ظلم ستیزی و اخلاق مداری همراه شود.
ابن عبّاس می‌گوید نزد امیر المؤمنین علیه السّلام رفتم، او نعلین خود را پینه می‏زد. پرسید بهای این نعلین چقدر است؟ گفتم بهایی ندارد فرمود: به خدا قسم این را از حکومت شما دوست‏‌تر دارم مگر آنکه حقّی را بر پا سازم یا باطلی را براندازم.»
خدا کند عمری که در رسانه صرف شد بویژه قریب ۶ سالی که به تهیه و تولید بیش از ۲۲۰ برنامه تلویزیونی «دستخط» گذشت، اثری هرچند کوچک در احقاق حق خلق الله و کسب رضایت الهی داشته باشد و به این سبب تلاش مان در این مسیر محفوظ و ماجور باشد.
سعی ما این بود که رسانه‌ای باشیم برای صدای دلسوزان ملت و انقلاب اسلامی از همه طیف‌ها و گرایش‌ها و به مصداق ایه شریفه: «۰۰۰وَ نَزَعْنا ما فِی صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْواناً.. و از سینه‌های شان کینه‎‌ها را بر طرف کنیم و همه با هم برادر گردند.» در مسیر تالیف قلوب گام برداریم. چرا که باور داریم حرکت بر «مدار انصاف، عقلانیت و همدلی» می‌تواند زمینه ساز نزدیکی دل‌ها و تحقق ارزو‌های بزرگمان برای سربلندی ایران عزیز باشد و «جهاد تبیین» را هم جز این معنا نمی‌کنیم.

تجربه اثبات کرده است در مواجهه با صدای منتقد و مخالف شاید تقابل، حذف، انکار و یا خدای ناکرده توهین اولین و ساده‌ترین راه حل باشد، اما قطعا بهترین و اثرگذارترین راه نیست. اجبار بسیار ساده تراز ارشاد و نادیده انگاشتن سهل‌تر از تعامل و گفتگوست، اما در بلند مدت بندرت تضاد و تعارضی بدون گفتگو رفع خواهد شد.
در این مسیر برخی دوستان با درک این نیت یاری و همراهی مان کردند و با برخی هم به فهم و درک مشترکی نرسیدیم؛ اکنون انچه پیداست اراده تصمیم سازان کنونی رسانه ملی بر خالی کردن آنتن تلویزیون از هرانچه پسندیده نمی‌شمارند، قرار گرفته و «دستخط» هم بی نصیب از این اقدام نمانده است، آنچه ما مطلعیم اگر هم نامی از دستخط باقی بماند قاعدتا بدون حضور مجری و تیم تهیه فعلی خواهد بود، الخیر و فی ماوقع ...
در این مدت جمعی از مهمانان عزیزمان همچون آیت الله رسولی محلاتی، آیت الله مجتهد شبستری، اکبرترکان، اسدالله عسگر اولادی، محمدنبی حبیبی، حاج آقا یزدانی خرم و دکتر عادل آذر دعوت حق را لبیک گفتند که برایشان رحمت و مغفرت الهی مسئلت داریم، برای همه حاضران در عرصه نیز عافیت و حسن عاقبت می‌طلبیم.
قدردان زحمات همه همکاران عزیز و یاران همدلی که طی مسیر جز با یاری و مساعدتشان مقدور نبود هستیم، خود و شما را به خدای بزرگ می‌سپاریم، به پایان امد این دفتر حکایت همچنان باقیست...

باقی بقایتان و ایام عزت مستدام»