شعارسال: دکتر کورش صفوی، استاد بازنشسته گروه زبان شناسی دانشکده ادبیات فارسی و زبان‌های خارجی دانشگاه علامه‌طباطبائی در ۶۷ سالگی، دار فانی را وداع گفت.

دکتر صفوی زاده ۶ تیر ۱۳۳۵ در تهران بود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در آلمان و اتریش به پایان برد و در سال ۱۳۵۰ به تهران بازگشت. به دلیل نپذیرفتن دیپلم اتریش از سوی ایران، در همان سال دوباره به دبیرستان رفت و دیپلم ریاضی گرفت؛ سپس به رشته زبان و ادبیات آلمانی دانشگاه تهران رفت و سال بعد به مدرسه عالی ترجمه انتقالی گرفت و در سال ۱۳۵۴ موفق به اخذ لیسانس از این دانشگاه شد.

در همان سال برای ادامه تحصیل به آمریکا رفت و پس از یک فصل تحصیل در رشته زبان‌شناسی در دانشگاه دولتی اوهایو و دو نیمسال تحصیل در ام. آی. تی، به دلیل بیماری پدر به ایران بازگشت. در سال ۱۳۵۶ وارد دورهٔ کارشناسی ارشد زبان‌شناسی دانشگاه تهران شد و موفق شد در سال ۱۳۵۸ و پیش از انقلاب فرهنگی ارشد خود را بگیرد. او در همان سال ۱۳۵۶، ابتدا به صورت حق‌التدریسی، سپس به صورت قراردادی و پیمانی به استخدام دانشکده علوم و ارتباطات درآمد. نزدیک به ۱۰ سال پس از اخذ کارشناسی ارشد خود و هنگامی که دوره دکتری زبان‌شناسی دانشگاه تهران دوباره بازگشایی شد، وارد این دوره شد و در سال ۱۳۷۲ دکتری زبان‌شناسی خود را از این دانشگاه گرفت.

از آثار او می‌توان به این کتاب‌ها اشاره کرد: «درآمدی بر زبان‌شناسی»، «واژه‌نامهٔ زبان‌شناسی»، «نگاهی به پیشینهٔ زبان فارسی»، «هفت گفتار درباره ترجمه»، «از زبان‌شناسی به ادبیات»، «گفتار‌هایی در زبان‌شناسی»، «درآمدی بر معنی‌شناسی»، «منطق در زبان‌شناسی»، «از زبان‌شناسی به ادبیات، «معنی‌شناسی کاربردی»، «فرهنگ توصیفی معنی‌شناسی»، «نگاهی به ادبیات از دیدگاه زبان‌شناسی»، «زبان‌های دنیا: چهار مقاله در زبان‌شناسی»، «آشنایی با نظام‌های نوشتاری»، «آشنایی با معنی‌شناسی»، «آشنایی با تاریخ زبان‌های ایران»، «آشنایی با تاریخ زبان‌شناسی»، «مبانی زبان‌شناسی. با همکاری احمد سمیعی، لطف‌الله یارمحمدی»، «استعاره از نگاهی دیگر»، «سرگردان در فلسفهٔ ادبیات» در حوزه تألیف و «سه رساله دربارهٔ حافظ»، «نگاهی تازه به معنی‌شناسی»، «تاریخ خط» ترجمه عباس مخبر و کورش صفوی، «روند‌های بنیادین در دانش زبان»، «دوره زبان‌شناسی عمومی»، «زبان و ذهن»، «فن دستور»، «زبان‌شناسی و ادبیات»، «محفل فیلسوفان خاموش»، «فردینان دو سوسور»، «زبان و اندیشه»، «دنیای سوفی»، «دیوان غربی شرقی»، «بوطیقای ساختگرا» و «درآمدی بر معنی‌شناسی زبان» در حوزه ترجمه.

***

ابراهیم خدایار، رئیس انجمن علمی نقد ادبی ایران در یادداشتی به توصیف مرحوم کورش صفوی، زبان شناس پیشکسوت کشور پرداخت. وی در این یادداشت نوشت:

«درگذشت جاودان‌یاد استاد دکتر کورش صفوی غمی نو بر دل زبان‌شناسی ایران نهاد، غمی که داغ درگذشت استاد دکتر حق‌شناس را بر دل‌هامان تازه کرد. دکتر صفوی از مکتب نسلی جان‌آگاه بود که دل در گرو زبان داشت، به همین دلیل با عشقی مضاعف زندگی در سایه‌سار زبان و ادبیات فارسی را برگزید. لذتی را که خود از این هم‌زیستی برده بود، به‌زیبایی هرچه‌تمام‌تر به مخاطبانش منتقل می‌کرد و با تسلطی که به دانش جهانی زبان‌شناسی داشت، آگاهانه به ادبیات پل زد و تا زنده بود با نغمه‌ی این ساز زیست و چه پربار و عاشقانه بود زندگی‌اش.

خنده‌هایش رمزی از شادمانگی همیشگی‌اش بود و تو آرامش جاودانه‌اش را در همین جهان خاکی هر لحظه به چشم می‌دیدی. یادش همیشه با شخصیت جاودانه‌اش در دل‌های ما پایدار خواهد ماند. بدرود آقای زبان‌شناسِ نجیب، بدرود!

ابراهیم خدایار
رئیس انجمن علمی نقد ادبی ایران»

شعارسال با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از سایت دانشگاه علامه طباطبایی، تاریخ انتشار: 20مرداد1402، کدخبر: 22508، atu.ac.ir/ سایر منابع