این بنا شامل تنها اثر باقی مانده از مجموعه آثار در بالای کوه می باشد که در داخل قریه محلی بصورت اتاقک کوچکی می باشد که بنا بر باور مردم ، محل دفن سر ایوب انصاری است و از این رو از قدامت و احترام خاصی نزد اهالی محل برخوردار است.

ساختمان فعلی از دو بخش تشکیل شده است، بخش اصلی و قدیمی بنای اولیه مقبره و بخش الحاقی راهرو و نمازخانه (مسجد) را تشکیل می دهد

با توجه به نوع مصالح و نوع معماری و نحوه کار به نظر می رسد ساختمان اصلی مقبره و دیگر بقایای تخریب شده مشتمل بر دیوارهای حصار محیطی و بقایای تخریب شده با پلان های استوانه ای دارای قدمتی طولانی و قبل از قرن نهم هجری می باشد ، ولی بخش الحاقی بنا شامل راهرو و نمازخانه از آثار اواسط قرن نهم هجری است

جهت تعیین تاریخ شکل گیری و پیدایش واحدهای معماری بالای کوه نیاز به مطالعه و بررسی کارشناسانه دار که این مهم بایستی از طریق کارشناسان ذیربط مطالعه و مشخص شده

قسمت قدیمی با پلان بیضی از داخل و هشت ضلعی نامنتظم از بیرون با ارتفاع ۵/۷ متر که با دربی کوچک از نمازخانه مقبره به داخل راه دارد ساخته شده است . در ساخت بنا از قلوه سنگ ، آهک و خاک سفیده استفاده شده است و عملیات مرمتی و حفاظتی بازسازی در سال ۱۳۷۲ در بنای تاریخی ایوب انصاری با مدیریت محترم میراث فرهنگی انجام گرفت.

با اندکی تلخیص و اضافات، برگرفته از سایت گردشگری ایران، تاریخ انتشار: - ، کد مطلب: - ، www.gardeshgariiran.ir