شعارسال : با نگاهی گذرا به زندگی روزمره خود متوجه می شویم که روزانه چقدر زباله به محیط زیست خود تحویل می دهیم. از شیشه ها و پلاستیک های شیرمصرفی صبحگاهی گرفته تا کاغذهایی که به روش های گوناگون (برای خواندن و نوشتن یا بسته بندی کالاهایی که خریداری می کنیم) مورد استفاده قرار داده و سپس به سطل زباله می ریزیم، همه از محصولات قابل بازیافت می باشند.

سالانه میلیاردها دلار در جهان صرف تولید کاغذ، پلاستیک، قوطی های فلزی و غیرهمی شود که با یک بار مصرف آن ها به زباله تبدیل شده و دور ریخته می شوند،میلیاردها دلار نیز صرف جمع آوری و از بین بردن این زباله ها می شود که در هر صورت ضایعاتی را به محیط زیست وارد می کند.

اما اکثر این مواد قابل بازیافت می باشند و با سرمایه گذاری مناسب برای بازیافت آن ها، نه تنها می توان از خسارت های بیشتر به محیط زیست و آلوده سازی آن جلوگیری کرد، بلکه میزان نیاز انسان به مواد اولیه و برداشت از ذخایر و طبیعی ومعدنی را کاهش داده و بقایای آن برای نسل های بعدی را تضمین خواهد کرد.

بازیافت زباله،راهی است برای حفاظت از سرمایه های طبیعی، بازیافت زباله ها سه فایده مهم برای محیط زیست دارد. ما به کمک بازیافت زباله در مصرف منابع طبیعی صرفه جویی کرده ایم زیرا به جای استفاده از مواد خام برای تولید محصولات نو، از مواد بازیافتی استفاده می کنیم.

از دیگر فوائد بازیافت، صرفه جویی در مصرف انرژی است،البته برای بازیافت مواد زاید هم نیاز به مقداری انرژی است اما انرژی لازم برای بازیافت زباله خیلی کمتر از انرژی مورد نیاز برای تولید محصولات جدید از مواد خام است،برای مثال ساختن آلومینیوم از آلومینیوم بازیافت شده ۹۰ درصد انرژی کمتر از ساختن آن از سنگ معدن نیاز دارد،سومین فایده بازیافت نیاز به فضای کمتر برای دفن زباله هاست.

* بازیافت مواد، جلوگیری از اتلاف سرمایه های ملی

انرژی صرفه جویی شده حاصل از بازیافت یک قوطی آلومینیومی، یک تلویزیون را برای سه ساعت روشن نگه خواهد داشت،آلومینیوم را می توان بارها ذوب کرد و به قوطی یا ظرف جدید تبدیل نمود، بایدبا کاهش مصرف منابع طبیعی و بازیافت زباله، عمر تنها زیستگاه بشر زمین را طولانی تر کنیم.

با تیمی از فعالین زیست محیطی به یکی از کارخانه های اطراف شهر تبریز می رویم، کارخانه ای که به روشی مدرن و علمی زباله های فلزی را به مواد اولیه خود یعنی آلومینیم بازیافت می کند و مواد طبیعی و معدنی را برای استفاده ای دوباره بازیافت می کند.

با دکتر مازیار آزادبه، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی سهند که متخصص رشته متالورژی پودر است و در این کارخانه به همراه همکارانش جناب آقای مهندس پرویز پرتوی، مهندس عباس صباحی اقدام به بازیافت قوطی نوشیدنی آلومینیمی می کنند، در خصوص فرآیند بازیافت در این کارخانه صحبت می کنیم، می گوید: در زندگی کنونی بشر که مصرف مواد روز به روز افزایش یافته، باید با مدیریت ضایعات و زباله ها، برای بازگشت دوباره آن به چرخه تولید راههای مناسبی پیدا کرد.

دکتر آزادبه اعلام می کند: اگر بازیافت فلزات به روش سنتی صورت بگیرد، میتواند علاوه بر اتلاف مواد، آلودگی های زیست محیطی بوجود آورد باشد و در نتیجه فضایی امن برای کسانی که در این حرفه مشغول کار هستند، از لحاظ تنفسی مهیا نشود. اما در این کارخانه که به صورت علمی و بر اساس یافته های تحقیقات علمی قوطی های مستعمل آلومینیمی بازیافت می شود، محیطی سالم برای کارکنان مهیا است.

دکتر آزادبه با بیان اینکه جمع آوری این قوطی ها بسیار سخت است، می گوید: در کشورهای خارجی دستگاه هایی برای جمع آوری آنها وجود دارد، بدین صورت با مدیریت ضایعات، سرمایه های طبیعی بیش از پیش حفظ می شوند.

وی با بیان اینکه هرگز از تلاش برای یافتن راهی جهت بازیافت فلزات ناامید نشدیم، می گوید: از سال 91 کار را به صورت رسمی آغاز کردیم و کتاب هایی در خصوص بازیافت قوطی های آلومینیم مطالعه نموده و تحقیقات خود را در این زمینه آغاز کردیم. بازدید های از واحد های بازیافت آلومینیم در کشور اتریش و آلمان صورت گرفت و از آنجائیکه دوره دکتر خود را در دانشگاه تکنیک وین اتریش بپایان رسانیده ام مشاوره های علمی با محققین دانشگاههای معتبر اتریش و آلمان داشتم. پس از بررسی ها در مرحله نخست، کوره ای طراحی کردیم، دستگاه های اولیه ما برای بازیافت خیلی ابتدایی بود، حتی دستگاه پرس هم نداشتیم و مواد را برای پرس به واحدهای دیگر ارسال میکردیم. ولی بتدریج دستگاههای مورد نیاز دیگر هم تهیه و ساخته شدند و واحد بازیافت تکمیل گردید. ولی برای گسترش می توان موارد فراوانی را در نظر گرفت.

این متخصص رشته متالوژی پودر در توصیه به شهروندان اظهار می کند: مردم باید بدانند که باید زباله ها را مدیریت کنیم تا این مواد به چرخه تولید برگردند و دوباره مورد استفاده قرار بگیرند مخصوصا فلز آلومینیم که قابل بازیافترین فلز است.

وی در پایان افزود در صورتیکه شرکت های بازیافت دانش بنیانی پیشرفت های صنعتی و اقتصادی کسب نمایند میتوانند برای اقتصاد کشور نیز سودآور باشند و گامهای موثر برای کارآفرینی در این گونه صنایع برداشته می شود.

لازم به ذکر است که زباله در روزگار ما به طلای کثیفمشهور است چراکه با روش های نوین بازیافت، می توان علاوه بر نجات محیط زیست از نابودی تدریجی به اقتصاد شهرها یا کشورها کمک کرد اما این واقعیت هنوز در کشور ما به درستی درک نشده است.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از پایگاه اطلاع رسانی آناج ، تاریخ انتشار دوشنبه 16 آذر 1394 ، کد مطلب : 29553 : www.anaj.ir