شعارسال: در سی و ششمین دوره از جشنواره فیلم فجر آنچه بیش از همه در بین آثار سینمایی خودنمایی می کند خروج فیلم ها از آپارتمان ها است.

در این دوره از جشن بزرگ سینمای ایران لوکیشن فیلم ها محدود به آپارتمان و فضاهای محدود نشده و سینماگران تلاش کرده اند تا مکان های جدیدی را برای فیلمسازی تجربه کنند.

علاوه بر این تهران دیگر تنها شهری نیست که فیلمسازان علاقمند به ساخت اثر سینمایی در این شهر باشند و فیلم های به نمایش درآمده در جشنواره امسال نشان داد که جسارت کارگردانان در استفاده از شهرهایی غیر از تهران افزایش یافته است.

فیلم های " کامیون" به کارگردانی کامبوزیا پرتوی که بخشی از این فیلم در کردستان ساخته شده، "سرو زیر آب" ساخته محمدعلی باشه آهنگر که در استان لرستان و یزد تصویربرداری آن انجام شده است، "خجالت نکش" فیلمی از رضا مقصودی در یکی از روستاهای چالوس به تولید رسیده، "شعله ور" فیلمی از حمید نعمت الله در استان سیستان و بلوچستان تولید شده است، "مغزهای کوچک زنگ زده" ساخته هومن سیدی که به مردم حاشیه تهران می پردازد در محله های حاشیه نشین اطراف تهران فیلمبرداری شده است، تصویربرداری "تنگه ابوقریب" ساخته بهرام توکلی در خوزستان انجام شده و " ماهورا" به کارگردانی حمید زرگرنژاد در اهواز تولید شده است.

در واقع این آثار سینمایی مشخصا در شهرهایی غیر از تهران تصویربرداری شده اند.

اما در میان فیلم هایی که به جشنواره سی و ششم راه یافته اند، آثاری هم وجود دارند که همه و یا بخشی از فیلم در ایران فیلمبرداری نشده است.

بخشی از "لاتاری" ساخته محمدحسین مهدویان در کشور امارات تولید شده و همه مراحل تصویربرداری " به وقت شام" به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا در کشور سوریه انجام شده است.

با توجه به آثار سینمایی حاضر در سی و ششمین جشنواره فیلم فجر، به نظر می رسد تهران دیگر شهر محبوب فیلمسازان نیست.