شعارسال: اردیبهشت 97داغ داغ و آبستن حوادث مهمی در سطح منطقه است.

22اردیبهشت 97 معادل با 12 ماه می ، انتخابات عراق و زمان تائید مجدد "برجام" و تمدید تعلیق تحریم های هسته ای توسط ترامپ در پیش است که احتمال خروج آمریکا از برجام را نیز مطرح می باشد.

و در 24 اردیبهشت97 معادل 14 ماه می، تاریخ اعلامی انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به قدس شریف است. (مصادف با یوم النکبه و هفتادمین سال تاسیس رژیم نامشروع صهیونیستی)

در این فضا، باز هم تقارن و ارتباط مستقیم مسائل ایران (نفوذ منطقه ای و مساله هسته ای )و مساله فلسطین و معامله قرن(طرح آمریکا برای سازش ) خودنمایی می کند.

بعبارتی استراتژی آمریکا در خاورمیانه بر دو پایه استوار است:
الف)تضعیف نفوذ و نقش منطقه ای ایران.
ب) حل مساله فلسطین و معامله قرن

در دستور کار آمریکایی ، این دو فرایند به موازات هم باید پیگیری شوند.

و از نگاه ترامپ این دو فرایند در ارتباط مستقیم با یکدیگر بوده و بشدت برهم اثر گذار هستند.

شاید در هیچ برهه ای از تاریخ شاهد تاثیر و تاثر و درهم تنیدگی مستقیم منافع ملی ایران و مساله فلسطین تا به این حد نبوده ایم.

در ذیل دو واقعه خروج احتمالی آمریکا از برجام و انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به بیت المقدس(اورشلیم) را با توجه به اوضاع منطقه و محور مقاومت واکاوی خواهیم کرد:

1- خروج امریکا از برجام: فشار بر ایران جهت کاهش نفوذ منطقه ای ایران و ایجاد محدودیت بر موشک های بالستیک ایران

خروج احتمالی امریکا از برجام، جهت فشار بر ایران و کاهش نفوذ منطقه ای آن و تحدید موشک های بالستیک کشور است.

تمدید تعلیق تحریم های هسته ای توسط کاخ سفید از منظر آمریکایی ها مثل شمشیر دموکلس بر سر ایران تلقی می گردد.

لذا وسیله ای مناسب جهت فشار بر ایران محسوب می شود.

در این راستا راهبرد خردمندانه ایران بهره گیری حداکثری از اختلاف راهبردهای آمریکا و اروپا در خصوص برجام است.

دستگاه دیپلماسی کشور با پویایی باید مانع همگرایی امریکا و اتحادیه اروپا ،چین و روسیه شود تا در صورت خروج احتمالی امریکا از برجام هزینه آن افزایش یافته و منجر به انزوای هرچه بیشتر آمریکا در جامعه بین اللملل گردد.

2- انتقال سفارت امریکا به قدس :

در ارتباط با انتقال سفارت امریکا از تل آویو به قدس،هدف ترامپ فشار حداکثری بر فلسطینیان است.

در واقع آنچه چماق است برای فلسطینیان و آنچه گوهر شب چراغ است برای اسرائیل منظور شده است.

ترامپ در غلطان بیت المقدس را بدون کوچکترین مابه ازایی به صهیونیست ها می بخشد، بر راه حل دو کشوری تاکید سنتی نمی کند، شهرک سازی های اسراییلی در سرزمین های اشغالی 1967 را مانع اصلی صلح بحساب نمی آورد و حتی بر مذاکرات صلح چند جنبه هم تاکید نمی کند.

و همه این موارد حکم امتیازات یکطرفه بسیار ارزشمند برای اسرائیل را دارد.

ترامپ با این راهبرد فشار بر فلسطینیان را به حداکثر رسانده و مرتبا امتیازات ذیقیمت به صهیونیست ها اعطا می کند .

از نظر ترامپ فلسطینیان برای دریافت حداقل حقوق حقه خود باید تا دیر نشده به میز مذاکره بازگردند و در صورت تعلل آنها، این فرایند اعطای امتیازات اساسی توسط کاخ سفید به صهیونیست ها دائما دامنه وسیع تری به خود خواهد گرفت.
علاوه بر موارد فوق، از منظر تئوریسین های آمریکایی و صهیونیستی، حل مساله فلسطین منجر به کاهش نفوذ منطقه ای ایران ، عادی سازی وسیع تر و آشکار تر روابط اعراب و اسرائیل و نهایتا آماده شدن زمینه اتحاد اعراب متحد آمریکا و اسرائیل علیه ایران خواهد شد.

بنابراین به سرانجام رسیدن منازعه فلسطینی - اسرائیلی فرایند عادی سازی روابط متحدین عرب آمریکا یعنی سعودی ، مصر ، اردن و شیوخ خلیج فارس با اسرائیل را تسریع و آشکار خواهد کرد.

اسرائیل در کنار سعودی ، مصر ، امارات ،بحرین علیه ایران به نقش آفرینی آشکار و بدون واهمه مشغول خواهند شد.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری قدس، تاریخ انتشار: 7 فروردین 1397، کدخبر: 309797، www.qodsna.com