شعار سال: آموزش و فرهنگ‌سازی حفاظت از محیط‌زیست نیازمند عزم ملی و مشارکت همگانی مردم است؛ تا در همه روزهایی که برای آرامش به دامان طبیعت پناه می‌بریم مراقب این امانت گران‌بهای الهی باشیم.

 طبیعت مخلوق خداوند و یک موجود زنده است و رفتار ما با آن نیز باید همچون رفتار با یک موجود زنده باشد؛ در اهمیت محیط‌زیست، همین بس که در سلامت، توسعه و آرامش جامعه نقش اساسی دارد و زندگی انسان چنان وابسته به آن است که حذف آن قابل‌تصور نیست چراکه در وهله نخست به نابودی انسان و حیات بشری منجر می‌شود؛ درواقع این‌گونه است که محیط‌زیست می‌تواند بدون انسان‌ها زنده بماند، اما انسان‌ها بدون محیط‌زیست نمی‌توانند زنده باشند.

در اهمیت نگهداری از طبیعت و محیط‌زیست همین بس که پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «نخل را نسوزانید و آن را در آب غرق نکنید. درخت بارور را قطع ننموده و زراعت و کشاورزی را به آتش نکشید؛ زیرا شما نمی‌دانید، شاید در آینده به آن نیازمند شوید».

آخرین روز از ایام نوروز که در تقویم به نام «روز طبیعت» نام‌گذاری شده است در بین ما ایرانی‌ها روز خاصی است، خانواده‌های ایرانی طبق یک سنت قدیمی برای گرامیداشت این روز به دامان طبیعت می‌روند تا آخرین روز نوروز را در طبیعت و در کنار سبزه، گیاه و آب روان به شادی سپری کنند.

در این روز، طبیعت با تمام زیبایی‌های آشکار و نهان خود به استقبال خانواده‌ها رفته و اجازه می‌دهد آن‌ها ساعاتی را مهمان محیط‌زیست شوند و ضمن بدرقه نوروز به تفرج در آن بپردازند؛ با این اوصاف انسان‌ها نیز باید در صیانت و مراقبت از این موهبت الهی تلاش کنند.

استان قزوین با داشتن جاذبه‌های طبیعی و تنوع آب و هوایی فضای بسیار مناسبی برای گردش در طبیعت دارد؛ به‌عنوان‌مثال مناطقی همچون مناطق مختلف الموت شرقی و غربی، رزجرد، رازمیان، دریاچه اُوان، پارک جنگلی باراجین که همه‌ساله پذیرای گردشگران نوروزی است.

بسیاری از مردم شهر قزوین در روز طبیعت به باغستان سنتی قزوین می‌روند، باغستان‌هایی که همچون حیاطی دور شهر را فراگرفته‌اند؛ باغاتی که ملک شخصی باغداران بوده و درگذشته همه مردم می‌توانستند وارد باغستان شوند؛ در روزگار کنونی نیز چنین است و باغداران سخاوتمندانه میزبان اهالی شهر برای مراسم سیزده‌بدر هستند.

اما متأسفانه بعد از روز 13 فروردین شاهد صحنه‌های ناهنجاری هستیم و برخی باعث تخریب محیط‌زیست می‌شوند؛ اگرچه این روند به‌تدریج در حال کاهش است اما باید در این روز ضمن بهره‌مندی از موهبت‌های الهی با رعایت اخلاق طبیعت دوستی، بهره‌مندی از آموزه‌های دینی و فرهنگ‌سازی در این خصوص، حفاظت از طبیعت را سرلوحه رفتار خود قرار دهیم.

این آموزش و فرهنگ‌سازی حفاظت از محیط‌زیست نیازمند عزم ملی و مشارکت همگانی مردم است؛ تا در همه روزهایی که برای آرامش به دامان طبیعت پناه می‌بریم مراقب این امانت گران‌بهای الهی باشیم.

خودداری از روشن کردن آتش در عرصه‌های طبیعی، مراقبت از گونه‌های حیوانی و گیاهی، اجتناب از شکستن شاخه‌های درختان، عدم ایجاد تاب برای بازی کودکان، خودداری از شستشوی خودرو در مسیر رودخانه‌ها، استفاده از غذای آماده و یا پیک‌نیک برای پخت‌وپز ازجمله اموری است که همواره به آن توصیه می‌شود.

ضمن اینکه اجرای برنامه‌های فرهنگی مناسب نظیر توزیع کیسه‌های زباله می‌تواند تأثیر مهمی در فرهنگ‌سازی، آگاهی و جلب‌توجه مردم به حفظ محیط‌زیست و عرصه‌های طبیعی داشته باشد.

سخن آخر اینکه، وظیفه هر انسان در قبال محیط‌زیست، مهربانی با طبیعت است و آموزش و ترویج این فرهنگ در بین فرزندانمان باعث می‌شود تا این میراث گران‌بها به آیندگان ما نیز برسد و آن‌ها هم بتوانند در هوای پاک طبیعت نفس بکشند.

همان‌گونه که مقام معظم رهبری، با اشاره به این امانت‌داری خطیر تأکید کردند: «باید همه‌چیز را که خدای متعال در این کشور به ودیعه گذاشته است، احیاء و در اختیار نسل کنونی و نسل آینده قرار دهیم. منابع طبیعی و طبیعت نیکویی که در اختیار ماست، میراث عظیمی که گذشتگانمان در اختیار ما گذاشته‌اند و خیلی چیزهای دیگری که در اختیار ماست، باید آن‌ها را احیاء کنیم».

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری دانشجویان ایران ، تاریخ انتشار 13 فروردین 97، کدمطلب:97011302582، www.isna.ir