شعار سال: سرمایه‌گذاری استارت‌آپ‌ها شامل پنج مرحله اصلی زیر است:

۱- سرمایه اولیه 

این سرمایه معمولاً نخستین سرمایه‌گذاری مالی است که صرف تحقیقات بازار و توسعه محصول می‌شود.

این سرمایه می‌تواند از پس‌انداز شخصی بنیان‌گذار و یا از آشنایان (دوستان و خانواده) تأمین شود.

سرمایه اولیه می‌تواند به‌عنوان یک وام در ازای سهام عادی دریافت شود.

۲- سرمایه‌گذاری سرمایه‌گذار فرشته

از آنجایی‌ که گاهی اوقات سرمایه اولیه محدود است، اغلب لازم است یک کارآفرین، سرمایه را از افراد ثروتمند خارج از حیطه دوستان و خانواده خود تأمین کند – که اغلب این افراد را سرمایه‌گذار «فرشته» می‌نامند.

شما می‌توانید پول را از یک سرمایه‌گذار فرشته به‌عنوان یک وام قابل‌تبدیل به سهام ممتاز دریافت نمایید. (با این کار وارد سری‌ A سرمایه‌گذاری می‌شوید که در مرحله بعد توضیح داده خواهد شد).

گاهی دوستان و فامیل به‌عنوان سرمایه‌گذار در این مرحله سرمایه‌گذاری هم شرکت می‌کنند.

۳- سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز 

سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز (VC) معمولاً زمانی توسط شرکت‌ها استفاده می‌شود که مدتی است در حال توزیع/فروش محصول یا خدمات خود هستند و حتی ممکن است هنوز به سودآوری نرسیده باشند.

اگر شرکت سودآور نباشد، سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز اغلب برای جبران گردش منفی نقدینگی استفاده می‌شود.

در سرمایه‌گذاری مخاطره‌آمیز دوره‌های چندگانه وجود دارد و معمولاً هرکدام با یکی از حروف الفبا (A، B، C و غیره) نام‌گذاری می‌شود.

دوره‌های مختلف VC منعکس‌کننده ارزیابی‌های مختلف است (به‌عنوان‌مثال اگر شرکت در حال رونق باشد، در دوره سری B ارزش سهام شرکت بالاتر از سری A است و درنتیجه سری C قیمت سهام بالاتری از سری B دارد).

اگر یک شرکت رونق نداشته باشد، هنوز هم می‌تواند سری‌های بعدی تأمین مالی را به دست آورد، اما ارزش آن‌ها کمتر ازسری‌های قبلی خواهد بود: که اصطلاحاً آن را «دوره پایین» (Down Round) می‌نامند.

این دوره‌ها نیز ممکن است شامل «سرمایه‌گذاران استراتژیک» باشد: سرمایه‌گذارانی که در دوره‌ای خاص شرکت می‌کنند که در امور بازاریابی و فناوری هم کمک‌کننده هستند.

در دوره‌های سرمایه‌گذاری سری A، B، C و غیره، پول معمولاً درازای سهام ممتاز دریافت می‌شود.

توجه: میزان اعتبار یک بانک نیز یکی دیگر از گزینه‌های سرمایه‌گذاری استارت‌آپ در این زمان هست.

۴- تأمین مالی میانه (Mezzanine Financing)

در این مرحله، شرکت ممکن است به انواع فرصت‌های زیر که نیازمند بودجه‌های مازاد است چشم بدوزد:

• IPO (عرضه اولیه عمومی)

• پشت سر گذاشتن رقیب

• خرید سهم مدیریت

برای این کار، می‌توان از تأمین مالی میانه استفاده کرد.

تأمین مالی میانه اغلب شش تا ۱۲ ماه قبل از IPO استفاده می‌شود و پس‌ازآن درآمد حاصل از IPO توسط شرکت جهت بازپرداخت به سرمایه‌گذار تأمین مالی میانه استفاده می‌شود.

۵- IPO (عرضه اولیه عمومی)

درنهایت، شرکت‌ها می‌توانند از طریق فروش سهام به عموم مردم به‌صورت عرضه اولیه عمومی یا IPO پول درآورند.

قیمت گشایش سهام IPO معمولاً با کمک بانکداران سرمایه‌گذاری تنظیم می‌شود که متعهد به فروش تعداد X سهم از سهام شرکت باقیمت Y می‌گردند و برای شرکت پول درمی‌آورند.

هنگامی‌که سهام آزاد شد، از طریق بازار بورس معامله می‌شود.

در آخر شرکت‌ها می‌توانند سهام بیشتری را در دفعات متعدد عرضه کنند.

در کتاب The Art Of Startup Fundraising نیز به مراحل اصلی سرمایه‌گذاری در استارت‌آپ‌ها اشاره کرده است که در شکل زیر نمایش داده شده است.

سایت شعار سال، با تلخیص و اضافات برگرفته از سایت مرکز کسب و کارهای نوپای فاوا، تاریخ انتشار 30 مردا 95، کد مطلب: 18535، www.ictstartups.ir