شعار سال: در پیام داروغهزاده
آمده است: «ضمن تشکر از کانون کارگردانان سینمای ایران و اهتمام ایشان بر توجه به
کارگردانان جوان، همانگونه که در برنامه تلویزیونی اعلام شد، امسال و به مناسبت
چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، توجه ویژهای به کارگردانهای جوان فیلم اولی
خواهد شد.» نظر احمد طالبینژاد منتقد سینمایی را در اینباره جویا شدیم. متن زیر گفتار شفاهی این فعال
سینمایی درباره ایجاد بخش مستقل فیلم اولیها در جشنواره فیلم فجر است.
یک: تفکیک فیلم اولیها و ایجاد بخشی برای رقابت این دست سینماگران،
تصمیم تازهای نیست و در ادواری از جشنواره فجر این اقدام صورت گرفته است. از طرفی
این قسم کارها بیشتر ایده گرفته از جشنوارههای مهم جهانی مانند جشنواره فیلم کن
هست که در آن با اختصاص هفتهای به کارگردانهای فیلم اولی آثارشان مستقلاً مورد
بررسی قرار میگیرد و در دورهای هم قریب دو دهه پیش جعفر پناهی دوربین طلایی را
برای فیلم «بادکنک سفید» از این بخش جشنواره کن برد. به نظر من این قسم کارها کمکی
به بهبود وضعیت کمی و کیفی سینمای تجاری و هنری ایران نمیکند و بیشتر به نظر میرسد
تلاشهایی از سوی مدیران سینمایی و دبیر جشنواره است تا به نوعی ادعا کنند کارشان
با ادوار پیشین تفاوتهایی داشته است.
دو: به اعتقاد من مسائل سینمایی ایران با این قسم تصمیمها و اقدامها
حل و فصل نخواهد شد و بهتر است جای این دست کارها و فعالیتهایی که چندان اثرگذار
هم نیست، با برنامهریزی درست و بسامان بر میزان افزایش و بهبود وضعیت کیفی و کمی
سینمای ایران کمک شود. من در خبری شنیدم قریب یکصد و بیست فیلم در مرحله تولید
است و از این میزان لابد هفتاد - هشتاد فیلم هم فرم حضور در جشنواره فیلم فجر را
پر میکند؛ آثاری که در گیشه و در
عرصه هنری چندان موفق و کامیاب نیستند و باید فکری برای این وضعیت کرد. من به
ضرورت کار و علاقه در سینمای هنر و تجربه و فضاهای دیگر، معمولاً آثار سینماگران
فیلم اولی و دومی را میبینم و باوجودی که آثار با موضوعهای کم و بیش جذابی هستند
اما پرداخت و اجرای خوبی ندارند و مخاطب احساس میکند، گزارشی تلخ از موضوعی
اجتماعیست که ارزش دوباره دیده شدن ندارد. در سینمای این سالهای ما آثاری از
این دست کم تولید نمیشود. یا فیلم اولیها و دومیهایی که یکی دو اثر میسازند و
بعد هم به حاشیه میروند. در این سالها بیش از ظرفیت سینمای ایران فیلم تولید میشود
و عملاً فرصت و امکان عرضه و دیده شدن آنها فراهم نمیشود و سرمایههای عظیمی
هزینه میشود که عملاً در عرصه هنری و تجاری توفیقی ندارند و معلوم نیست این فیلمهایی
که دیده نمیشوند و فروش نمیرود برای چه کسی ساخته میشوند و از کجا تأمین اعتبار
میشوند. انگار
روزگار فیلمهای تأثیرگذار که به جامعه جهت میدهد سر آمده است. در سالهای دهه
شصت فیلمی مثل «هامون» ساخته میشود به بسیاری از جوانها ایده و جهت میدهد یا
آنکه در سالهای دهه هشتاد فیلمهای «درباره الی» و «جدایی نادر از سیمین» ساخته میشود و تا مدتها در حافظه
جمعی مخاطب باقی میماند، اما این سالها از فیلمهای ماندگار و تأثیرگذار خبری
نیست و باید برای این وضعیت فکر اساسی کرد.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه ایران، تاریخ انتشار 10 مهر97، شماره: 484149
م.ا75
ح.ن76