شعار سال : ما در کارخانه  خود برای تولید برخی محصولات نیاز به یک ماده اولیه  وارداتی داریم...خاطره ای تعریف میکنم از آخرین محموله وارداتی این محصول:
با توجه به سابقه خوبی که نزد تامین کننده خود داریم به محض تایید پروفرما و بدون دریافت وجه محصول را برای ما ارسال می کرد و پس از رسیدن محصول به گمرک ایران مبلغ را پرداخت و اسناد را دریافت می کردیم..به همین راحتی .
طبق معمول در خرداد سفارش دادیم و محصول تیرماه به ایران رسید...حدود دو ماه طول کشید تا توانستیم مجوز ثبت سفارش را بگیریم....بیش از ۴۵ روز زمان برد تا بانک مرکزی تخصیص بدهد و اواخر آبان‌ماه ریال را واریز و یوان خریدیم که تبدیل به یورو بشود.بیش از یکماه زمان برد تا سویفت گرفتیم.دیدیم بانک کارمزد تبدیل یوان به یورو را از اصل مبلغ کم کرده و حدود ۷ درصد پول کمتر ارسال شده است.گفتیم عیب ندارد از محل پول های صادراتی خودمان می دهیم...بگذارید بار آزاد بشود...ده روزه که سویفت دادیم ولی پول در حساب ننشسته است...صبر کردیم که کار دیگه ای نمی‌توانستیم بکنیم.
ناگهان امروز از گمرک پیغام دادند که بله کالای شما داره تبدیل به کالای متروکه می شود..فعلا باید تلاش کنیم که کالایی که پولش را داده ایم متروکه نشود...اقایان والله که دارید تیشه به ریشه تولید می زنید..
دیگر هیچ تامین کننده خارجی حاضر به ارسال بار قبل از دریافت پول نیست..آسیب این موضوع را به سرمایه در گردش سه برابر شده نسبت به پارسال می دانید.

چگونه با توقف واردات کالای مورد نیاز صنایع تولیدی می خواهید متغیرهای واقعی اقتصاد را بهبود بخشید؟تا وقتی که موفقیت شما در کاهش نرخ ارز خلاصه می شود می توانم بفهمم که هیچ برنامه ای ندارید؟ نمی گویم نرخ ارز را رها کنید می گویم بیمار سرطانی تب کرده را در حوض یخ انداختید و هلهله سر می دهید که تب را پایین آوردیم..

شعارسال، بااندکی اضافات و تلخیص برگرفته از فضای مجازی