میهمانان برنامه تلویزیونی «خندوانه» که شامگاه چهارشنبه 14 فروردین 1398 پخش شد، جمعی از کارگران از صنوف مختلف معرفی شدند و خانم های بازیگر و محبوب برنامه (بهاره رهنما، بهناز جعفری، لیلی رشیدی و کمند امیر سلیمانی) به آنان به نمایندگی از تمامی کارگران ادای احترام کردند.

- با این حال برای منِ بیننده و چه بسا شماری دیگر این پرسش در ذهن شکل گرفت که این کارگران چگونه انتخاب شده اند و با کدام ساز و کار باور کنیم واقعا کارگرند و نه صرفا تماشاگرانی که به عنوان کارگر به ضیافت خندوانه دعوت شده اند؟

- رامبد جوان مجری و کارگردان اما در میانۂ برنامه به این پرسش پاسخ داد. آنجا که گفت از «خانۂ کارگر» و دبیر کل آن «دکتر محجوب» تشکر می کنیم.

- اول بار بود که نام علیرضا محجوب را به صورت دکتر محجوب می شنیدم. جدای این نکته، آیا وقت آن نرسیده است که کارگران ایران صاحب سندیکاهای مستقل و واقعی شوند و در صنوفی که برخوردارند، سندیکای آنان به رسمیت شناخته شود؟

- چهل سال کافی نیست که خانه کارگر و دکتر محجوب احساس کنند آنان به بلوغ و استقلال رسیده اند؟

- البته در قیاس با دیگر تشکل های حکومت ساخته خانه کارگر مردمی تر است و در بزنگاه های سیاسی نیز با انتخاب های مردم هم سویی نشان می دهد اما جای سندیکاهای واقعی و مستقل را نمی گیرد.

- این که سندیکاها در قانون کار دیده نشده و از انجمن و شورا سخن به میان آمده هم توجیه مناسبی نیست چون قانون قابل اصلاح و تغییر است.

- کارگران ایران به سندیکاهای واقعی و دموکراتیک و مرتبط با نهادهای مدنی ملی و بین المللی نیاز دارند و احترام واقعی به آنان این گونه متجلی می شود نه با تعارفات معمول و کلیشه ای و گوگولی مگولی گفتن های تلویزیونی.
بله، سندیکا...

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت عصر ایران، تاریخ انتشار15فروردین 98، کدخبر: 661051،www.asriran.com